Tι γράφει ο ξένος Tύπος

THE WALL STREET JOURNAL Εκροή κεφαλαίων Mε τον φόβο ενός νομίσματος κι ενός τραπεζικού συστήματος που καταρρέουν, οι Ευρωπαίοι του Νότου αναζητούν εναλλακτικές λύσεις για τα κεφάλαιά τους. Μπορεί οι ηγέτες τους να ήλπιζαν ότι η συμφωνία της 9ης Δεκεμβρίου θα καθησύχαζε τους επενδυτές σε Ελλάδα, Ιταλία και Πορτογαλία, αλλά αυτό δεν συνέβη. Ετσι, η εξαγωγή κεφαλαίων θα συνεχιστεί, ακόμα και θα εντατικοποιηθεί προειδοποιούν οι ειδικοί. Με εξαίρεση την Ελλάδα, τα ποσά που «μεταναστεύουν» από τα άλλα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου είναι περιορισμένα. Τραπεζικές πηγές αναφέρουν ότι οι Ιταλοί μετατρέπουν τα ευρώ τους σε ελβετικά φράγκα, τα οποία στη συνέχεια καταθέτουν στην Ελβετία. Οι θυρίδες έχουν εξαντληθεί, ενώ πολλοί στρέφονται στην αγορά χρυσού. Κάποιοι, βέβαια, αναζητούν πιο «φιλόδοξες» λύσεις και τοποθετούν τις οικονομίες τους σε διάφορα επενδυτικά προγράμματα στη Σιγκαπούρη ή τις Μπαχάμες. Ακόμα και η λονδρέζικη αγορά ακινήτων έχει ενισχυθεί από τις αγορές Ελλήνων, Ιταλών και Ισπανών. Κεφάλαια από τον ευρωπαϊκό Νότο οδήγησαν τη λονδρέζικη αγορά ακινήτων σε αύξηση τιμών της τάξης του 9%.  LE FIGARO:Απεργιακή κουλτούρα  Οι απεργίες στις γαλλικές αερομεταφορές διαδέχονται η μία την άλλη. Το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: οι επιβάτες τίθενται σε καθεστώς ομηρίας, ιδίως σε περιόδους διακοπών. Για χιλιάδες παιδιά, που ταξιδεύουν μόνα με την καρδιά σφιγμένη από την αγωνία μήπως δεν δουν τους γονείς στη άφιξη, τα προβλήματα των φορτωτών και των ελεγκτών αποσκευών δεν σημαίνουν τίποτα. Τα αιτήματα όσων απεργούν το Σαββατοκύριακο των Χριστουγέννων είναι δίκαια, αλλά δεν πρέπει να διεκδικούνται με τέτοιες μεθόδους. Οι επιβάτες με προορισμό το αεροδρόμιο της Λυών αναγκάζονται τώρα να ταξιδέψουν στη Γενεύη, σε απόσταση 150 χλμ. από τη γαλλική πόλη. Η ώρα είναι κατάλληλη για την ψήφιση νομοθεσίας, παρόμοιας με εκείνη που ισχύει για τις σιδηροδρομικές μεταφορές από το 2008, η οποία θα επιβάλει τη λειτουργία «ελάχιστων εγγυημένων υπηρεσιών» τις ημέρες απεργίας. Παρότι οι απεργοί δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, το γεγονός ότι επιτελούν δημόσιο λειτούργημα (την ασφάλεια των αεροδρομίων) πρέπει να οδηγήσει τους νομοθέτες στον σωστό δρόμο. FINANCIAL TIMES:Μια καλή ερώτησηΓιατί να πειστεί να αγοράσει η Κίνα ιταλικό χρέος μέσω του EFSF, όταν η Γερμανία αρνείται να το κάνει; Αν η Κίνα προχωρήσει σε τέτοια κίνηση, θα ζητήσει σίγουρα πολιτικές παραχωρήσεις και σιωπηρές εγγυήσεις από τη Γερμανία. Ομως, η εισροή χρήματος μέσω ΔΝΤ από την Κίνα ή απ’ οπουδήποτε αλλού θα προξενούσε στην Ευρώπη περισσότερη ζημιά παρά όφελος. Θα πίεζε ανοδικά την ισοτιμία του ευρώ, δυσχεραίνοντας περισσότερο την ανάκαμψη στις χώρες που πλήττονται από την κρίση. Οι γερμανικές εξαγωγές θα επιβίωναν και με ένα σκληρότερο ευρώ, αλλά χώρες όπως η Ιταλία ή η Ελλάδα, που ανταγωνίζονται με βάση τις τιμές, θα αποδυναμώνονταν κι άλλο. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν πρέπει να μεταθέτουν τη λύση των πιεστικών προβλημάτων της Ευρωζώνης στο εξωτερικό. Πρέπει και μπορούν να επιλύσουν την κρίση μόνοι τους. Αν πραγματικά φανεί ότι απαιτείται παράκαμψη μέσω ΔΝΤ για να επιτραπεί στην ΕΚΤ να παράσχει ρευστότητα σε χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία, ο υπόλοιπος κόσμος θα αναρωτηθεί γιατί δεν μπορεί η Ευρώπη να είναι πιο ειλικρινής σε ό, τι αφορά τον βασικό ρόλο της ΕΚΤ στην κρίση. LE MONDE:Απολυταρχικές τάσειςΗ Γερμανίδα πολιτικός Σεζίν Σβαν, μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και της Επιτροπής Σπινέλι υπέρ της ομοσπονδιακής Ευρώπης, σημειώνει: «Η δυσπιστία υπονομεύει τη δημοκρατία μας και παράλληλα και την Ε. Ε. Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση, λιγότεροι από το 10% των Γερμανών εμπιστεύονται την πολιτική για την επίλυση των προβλημάτων τους, ενώ το 85% δεν εμπιστεύεται τους «ειδήμονες». Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτά τα στοιχεία γιατί τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε προβλήματα που πρέπει να λυθούν άμεσα. Δέον είναι να διερευνήσουμε τις αιτίες αυτής της δυσπιστίας. Από τότε που η Μέρκελ ανήλθε στο αξίωμα της καγκελαρίου, προσπαθεί να αποφύγει τον δημόσιο διάλογο. Το 2009, η προεκλογική της εκστρατεία δεν έδωσε την ευκαιρία στο SPD για δημόσια αντιπαράθεση. Φαίνεται ότι και τώρα ακολουθεί ανάλογη στρατηγική ενόψει των προσεχών βουλευτικών εκλογών. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για στρατηγική που έχει στόχο τη διατήρηση στην εξουσία και η οποία εγγράφεται στο πνεύμα απολυταρχικών πολιτικών πρακτικών που στη Γερμανία προκαλούν έντονες αντιδράσεις».