Του Κώστα Βενιζέλου
ΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΣΜΟΙ οδήγησαν τη χώρα στον Μηχανισμό Στήριξης. Η
αναβλητικότητα, η επιδερμική αντίληψη των οικονομικών δεδομένων,
μετέθετε τις αποφάσεις για αργότερα, έφθασε, όμως, κάποτε και το τέλος
της διαδρομής. Έφθασε η οικονομία στο απροχώρητο. Πριν από μερικά 24ωρα
το ενδεχόμενο προσφυγής στον Μηχανισμό Στήριξης ήταν ταμπού κι όμως
«το βήμα έγινε», μέσα σε πλήρη σύγχυση (για προφανείς λόγους). Η λέξη
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ήταν απαγορευμένη. Κάτι ψέλλισε ο Υπουργός
Οικονομικών στη σύσκεψη των αρχηγών για το ΔΝΤ και τους όρους του, που
είναι «καλύτεροι από αυτούς της Ένωσης» και άκουσε φωνές από τον
Πρόεδρο. Κι όμως ζητήθηκε η βοήθεια και του ΔΝΤ. Η τρόικα και οι
λογικές που αναπτύσσει είναι όντως αποικιοκρατικές (το είπε ο Πρόεδρος
της Σοσιαλιστικής Ομάδας στην Ευρωβουλή, Χάνες Σβόμποντα στον «Φ», το
υιοθέτησε και ο Πρόεδρος στη συνέντευξή του στο Βήμα). Λειτουργεί όντως
η τρόικα με λογική «ψυχρών εκτελεστών» που κρατούν το ψαλίδι και
κουρεύουν χωρίς διακρίσεις και αναστολές. Αυτό το ήξεραν οι
κυβερντώντες, αλλά δεν έκαναν τίποτε για να αποφύγουν τον Μηχανισμό
Στήριξης. Το βιώνει η Ελλάδα με τον χειρότερο τρόπο και όμως άφησαν
την κυπριακή οικονομία να πέσει στην αγκαλιά των τροϊκανών. Λένε ότι
φταίει το σύστημα, φταίει ο νεοφιλελευθερισμός.
Σωστό. Αλλά αυτό δεν μπορούν να το επικαλούνται όταν η πολιτική που ασκείται είναι νεοφιλελεύθερη. Και μάλιστα όταν κάνουν και κακοδιαχείριση (και κακομεταχείριση) του νεοφιλελευθερισμού.
Η επανάληψη δηλώσεων, ότι η οικονομία πάει καλά, είναι υγιέστατη είτε γίνονταν από άγνοια ή συνιστά εσκεμμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Ό,τι από τα δυο αυτά ισχύει είναι επικίνδυνο και συνιστά απειλή για τη χώρα. Γιατί ο λαϊκισμός και η άγνοια στο τέλος φορτώνει την οικονομία με βαρίδια που είναι ασήκωτα και οδηγούν στον βυθό.
Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Η άνεση του ανήξερου όταν συνδυάζεται με κολλημένες πολιτικές είναι ένα μίγμα έτοιμο να εκραγεί.
Η διαχείριση του κράτους διαφέρει από αυτήν ενός κόμματος. Αυτό έγινε αντιληπτό πολύ αργά. Όπου και να φορτώνουν την κατάσταση στην οικονομία τα δεδομένα δεν αλλάζουν. Παρέδωσαν τη χώρα στους τροϊκανούς και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία θα βιώσουν πρωτίστως οι πολίτες (απλοί και μη). Αυτοί που διαχειρίσθηκαν την οικονομία, το κράτος, θα παραδώσουν την εξουσία σε μερικούς μήνες. Εμάς θα μείνει το μνημόνιο και το ΔΝΤ, για να τους θυμόμαστε…
Σωστό. Αλλά αυτό δεν μπορούν να το επικαλούνται όταν η πολιτική που ασκείται είναι νεοφιλελεύθερη. Και μάλιστα όταν κάνουν και κακοδιαχείριση (και κακομεταχείριση) του νεοφιλελευθερισμού.
Η επανάληψη δηλώσεων, ότι η οικονομία πάει καλά, είναι υγιέστατη είτε γίνονταν από άγνοια ή συνιστά εσκεμμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Ό,τι από τα δυο αυτά ισχύει είναι επικίνδυνο και συνιστά απειλή για τη χώρα. Γιατί ο λαϊκισμός και η άγνοια στο τέλος φορτώνει την οικονομία με βαρίδια που είναι ασήκωτα και οδηγούν στον βυθό.
Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Η άνεση του ανήξερου όταν συνδυάζεται με κολλημένες πολιτικές είναι ένα μίγμα έτοιμο να εκραγεί.
Η διαχείριση του κράτους διαφέρει από αυτήν ενός κόμματος. Αυτό έγινε αντιληπτό πολύ αργά. Όπου και να φορτώνουν την κατάσταση στην οικονομία τα δεδομένα δεν αλλάζουν. Παρέδωσαν τη χώρα στους τροϊκανούς και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, την οποία θα βιώσουν πρωτίστως οι πολίτες (απλοί και μη). Αυτοί που διαχειρίσθηκαν την οικονομία, το κράτος, θα παραδώσουν την εξουσία σε μερικούς μήνες. Εμάς θα μείνει το μνημόνιο και το ΔΝΤ, για να τους θυμόμαστε…
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire