ΗΠΑ - Οι μορμόνοι

Της Pίτσας Mασούρα
Πάντα η αναμονή εξιτάρει. Δημιουργεί φόβους και προσδοκίες μαζί. Ο άνθρωπος υιοθετεί την υπέρτατη αγωνία, στήνει σενάρια καταστροφής και την ίδια ώρα σκαρώνει όνειρα κι ελπίδες. Ετσι είναι, όμως. Ανασφαλής και μοιραίος. Υπερασπιστής του χειρότερου, μα και του ωραιότερου. Η ωραιότητα τον θέλγει, η ασχήμια τον προκαλεί. Επιχειρεί την εκλογίκευση, αλλά του προκύπτει ο παραλογισμός. Συχνά καταλήγει στη συνωμοσία.
Παριστάνει τον πληβείο, τον χωρικό σε φεουδαρχικό καθεστώς, και το επόμενο λεπτό είναι Ηρακλής και Οδυσσέας μαζί, σ’ έναν φρενήρη καλπασμό προς τη λύση. Αυτή είναι η εικόνα των Ελλήνων σε περίοδο αναμονής, όπως η τωρινή. Οποιαδήποτε πρόβλεψη, πέραν του προσδιορισμού του μείγματος φόβου και προσδοκίας, θα ήταν μάταιη.
Τηρουμένων των αναλογιών και χωρίς την παραμικρή τάση σύγκρισης άσχετων μεταξύ τους καταστάσεων, συναισθήματα φόβου και προσδοκίας δημιουργούνται μέρα με τη μέρα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τις εκλογές του Νοεμβρίου να πλησιάζουν. Τα συναισθήματα αφορούν βεβαίως τον αμερικανικό λαό, που εξακολουθεί να ζει στον απόηχο της κρίσης του 2008, άρα και στις παραμέτρους εκείνου του φόβου, ενώ παράλληλα προσδοκά να ακούσει τον εκκωφαντικό ήχο από τα τύμπανα της εξόδου. Οι προεδρικές εκλογές θεωρούνται η χαρά των δημοσιογράφων. Διατίθενται τεράστια κονδύλια προκειμένου να δημοσιοποιηθούν τα «άπλυτα» του ενός ή του άλλου, προκειμένου να γίνουν «φοβερές» αποκαλύψεις, να υπάρξει διεκτραγώδηση μιας κατά τα άλλα συνήθους πραγματικότητας, προκειμένου ο ένας εκ των δύο να βγει νοκ άουτ στο τερέν. Τα θρησκευτικά πιστεύω των υποψηφίων δεν θα μπορούσαν να είναι εκτός αυτής της διελκυστίνδας. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών, Μιτ Ρόμνεϊ, δημιουργός της εταιρείας Bain Capital, είναι ένας πάμπλουτος μορμόνος. Λογικό, λοιπόν, αυτή την περίοδο ο Τύπος να βρίθει δημοσιευμάτων για τους μορμόνους, αναδεικνύοντας κυρίως την ισχύ του δόγματος και τις επιρροές του. Οι μορμόνοι δεν πίνουν, δεν ορκίζονται, φροντίζουν να προετοιμαστούν για το τέλος του κόσμου, περνούν δύο χρόνια από τη ζωή τους προσπαθώντας να σώσουν πόρτα πόρτα χαμένες ψυχές και, φυσικά, διαθέτουν πολλές διασημότητες στους κόλπους τους.
Ο επικεφαλής της ξενοδοχειακής αλυσίδας Marriott, ο ιδρυτής της JetBlue Airways, David Neeleman, ο διευθύνων σύμβουλος της Stanley Black&Decker, ο διευθυντής της τράπεζας επενδύσεων Credit Suisse, ο υπεύθυνος του ανθρώπινου δυναμικού της Citigroup είναι όλοι τους μορμόνοι. Παλιότερα, οι εταιρείες Dell, American Express και το Harvard Business School είχαν διευθυντές μέλη των μορμόνων. Εντυπωσιακά τα στοιχεία, αν σκεφτεί κανείς ότι οι μορμόνοι εκπροσωπούν κάτι λιγότερο από το 2% του πληθυσμού. Στη λίστα δεν υπάρχουν γυναίκες. Η δουλειά των γυναικών είναι πρωτίστως να μεγαλώνουν τα παιδιά τους! Στο περιοδικό Business Week αναφέρεται ότι η περιουσία της Εκκλησίας των Μορμόνων ανέρχεται σε 40 δισ. δολ. Εχει στην κατοχή της τεράστιες εκτάσεις γης, ΜΜΕ, ασφαλιστικές εταιρείες, μεγάλες επιχειρήσεις και θεματικά πάρκα. Με τα μέλη της διατηρεί σχέσεις συναλλαγής. Οι πιστοί δίνουν το 10% των εσόδων τους, με ανταλλάγματα βεβαίως.
Οταν ο Scott Johnson, ιδρυτής της μεγάλης ιντερνετικής εταιρείας AtTask στην πολιτεία της Γιούτα, ρωτήθηκε ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας του, απάντησε δίχως δεύτερη σκέψη: «Τα θρησκευτικά μου πιστεύω». Πολλοί Αμερικανοί εξακολουθούν να θεωρούν τους μορμόνους ως κάτι απλώς παράξενο, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οπως σημειώνει το γαλλικό περιοδικό Le Point, ο αριθμός των μορμόνων που εργάζονται σε σημαντικές θέσεις στη Wall Street αυξάνεται με μεγάλη ταχύτητα. Φέτος η Goldman Sachs προσέλαβε περισσότερους αποφοίτους από το Brigham Young, το πανεπιστήμιο των μορμόνων, αντί του διάσημου Wharton School. Δεν λείπουν βεβαίως και οι επικριτές. Οι μορμόνοι, λένε, είναι πρόθυμοι για δουλειά, αλλά δεν έχουν κριτική σκέψη! Βαριά κατηγορία ειδικά όταν ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών είναι μορμόνος. Πάντως, η μάχη ανάμεσα στον Ρόμνεϊ και στον Ομπάμα δεν θα δοθεί με βάση το θρησκευτικό δόγμα, αλλά με γνώμονα το ιδεολογικό κυνήγι του αμερικανικού ονείρου και οι υποψήφιοι, ανεξαρτήτως κόμματος, πάντα θα θεωρούν τους εαυτούς τους μοναδικούς θεματοφύλακες. Η οικονομία και οι φόροι είναι κομμάτι του.
Το αμερικανικό όνειρο και οι μορμόνοιΟι μορμόνοι –μορμόνος είναι ο Μιτ Ρόμνεϊ–, αν και δεν ξεπερνούν το 2% του αμερικανικού πληθυσμού, κυριαρχούν στον κόσμο των επιχειρήσεων. Ομως, οι προεδρικές εκλογές δεν θα κριθούν από το θρησκευτικό δόγμα των υποψηφίων, αλλά από το ποιος θα υποστηρίξει καλύτερα το αμερικανικό όνειρο.



Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 26/08/2012