ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: ΦOIBOΣ KYPIAKOY
Γνωριμία με την Πάφο
Είναι μία από τις έξι πόλεις της Κύπρου, κτισμένη στη δυτική άκρη του νησιού. Η καταγωγή του ονόματος «Πάφος» είναι λίγο μπερδεμένη. Είτε ήταν το όνομα της κόρης της Αφροδίτης και του Πυγμαλίωνα κατά τη μυθολογία, είτε ο Πάφος ήταν ο γιος του Κίνυρα κατά τον Λουτάτιο, είτε ήταν γιος του Τυφώνα κατά τον Ισίδωρο. Το άλλο «μπέρδεμα» είναι πως πρόκειται για δύο πόλεις. Από τα προϊστορικά χρόνια στην τοποθεσία που βρίσκεται το χωριό Κούκλια υπήρχε η Παλαίπαφος (Παλαιά Πάφος), όπως αναφέρεται και από τον Στράβωνα.
Η Πάφος που θα δείτε σήμερα είναι μια σύγχρονη πόλη που έχει όμως τις γραφικές της γωνιές. Το κομμάτι της Πάφου πάνω στην παραλία λέγεται Κάτω Πάφος κι εκεί βρίσκονται τα περισσότερα ξενοδοχεία, μπαρ, καφετέριες και γενικά τα τουριστικά μαγαζιά με καλή και χρηστική ρυμοτομία (φαρδείς δρόμοι, πεζοδρομήσεις κ.ά).
Πανέμορφο το «βουλεβάρτο» της παραλίας με τους φοίνικες, ένας δρόμος ιδανικός για βόλτα. Λίγο πιο πάνω βρίσκεται η κυρίως Πάφος, γνωστή και σαν «Κτήμα». Εκεί είναι και το εμπορικό κέντρο της πόλης. Στα προάστια και τα γύρω χωριά θα δείτε πως τα σπίτια είναι όλα με κήπο και βέβαια δεν είναι κολλημένα το ένα στο άλλο. Αυτό δίνει μια αίσθηση «άπλας» στον επισκέπτη. Αν τώρα σε αυτό προσθέσετε τις μπανανοφυτείες που υπάρχουν γύρω-γύρω, καταλαβαίνετε!
ΑξΙζει να δεΙτε
Τις αρχαιότητες της Πάφου. Λόγω των σχεδόν 4.000 χρόνων ιστορίας και των μνημείων της, η UNESCO ανακήρυξε όλη την πόλη μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και την έθεσε υπό την προστασία της το 1980. Σε μια ευρύτερη περιοχή στην Κάτω Πάφο έχει γίνει συνένωση των αρχαιολογικών χώρων και είναι όλοι προσβάσιμοι πεζή. Θα δείτε εξαίσια ψηφιδωτά στην Οικία του Διονύσου, την Οικία του Αιώνος και την Οικία του Θησέως, που διατηρήθηκαν άψογα μέσα στο χώμα για 1.600 χρόνια μέχρι να τα ανακαλύψει η αρχαιολογική σκαπάνη.
Πιο πέρα οι Τάφοι των Βασιλέων, που πιστεύεται πως ήταν νεκροταφείο πλουσίων κατά τη Ρωμαϊκή εποχή. Εκεί και η στήλη του Αποστόλου Παύλου που μαστιγώθηκε με «σαράντα παρά μία» βουρδουλιές για την εισαγωγή «καινών δαιμονίων». Στην ίδια περιοχή και οι κατακόμβες της Αγίας Σολομωνής και του Αγ. Λαμπριανού, από τους πρώτους χριστιανούς του νησιού. Σε αυτήν της Αγίας Σολομωνής υπάρχουν και τοιχογραφίες. Στην περιοχή βρίσκονται και τρία αρχαία θέατρα από τα οποία διατηρούνται πια μόνο τα δύο. Το πιο γνωστό είναι το «Αρχαίο Ωδείο», ένα ρωμαϊκό ωδείο το οποίο χρησιμοποιείται και σήμερα για παραστάσεις. Ακόμα, υπάρχει το κάστρο «Σαράντα Κολώνες» της εποχής των Λουζινιανών καθώς και το μικρό κάστρο που βρίσκεται στο λιμανάκι της Πάφου που κτίστηκε από τους Βυζαντινούς και ξανά από τους Λουζινιανούς τον 13ο αιώνα.
Την πεντάτρουλη εκκλησία της Αγ. Παρασκευής στη Γεροσκήπου. Τόσοι τρούλοι δεν συναντώνται συχνά!
Την Πέτρα του Ρωμιού. Βρίσκεται περίπου 25 χλμ. από την πόλη. Εκεί, κατά την παράδοση, ανεδύθη η Αφροδίτη μέσα από τα αφρισμένα κύματα και ο βράχος -όπως θρυλείται- είναι κομμάτι από ένα μεγάλο στρείδι που μετέφερε την Αφροδίτη στις ακτές της Κύπρου. Κατά μια άλλη παράδοση επίσης, το βράχο αυτό τον είχε εκσφενδονίσει από το όρος Τρόοδος ο Διγενής Ακρίτας εναντίον Σαρακηνών εισβολέων.
Το Εθνικό Πάρκο του Ακάμα. Η περιοχή του Ακάμαντα είναι το δυτικότερο τμήμα της Κύπρου και περιλαμβάνει την ομώνυμη χερσόνησο και το ομώνυμο δάσος. Θα βρείτε εξαίρετες πεζοπορικές διαδρομές, όπως αυτή για το Φαράγγι του Αβακα, και υπέροχες παραλίες. Στις τελευταίες φιλοξενούνται δύο προστατευόμενα είδη χελώνας που γεννούν τα αυγά τους εδώ.
Στο πάρκο επίσης απαντώνται πάνω από 168 είδη πουλιών, 12 είδη θηλαστικών και 20 είδη εντόμων. Και, φυσικά, δεν υπάρχουν βίλες στο δάσος ούτε κλειστές παραλίες! Το όλον είναι 43.000 στρέμματα («σκάλες» τα λένε στην Κύπρο) με πλούσια θαμνώδη βλάστηση και κυρίαρχα δέντρα το πεύκο, την αγριελιά και την αγριοχαρουπιά. Στην περιοχή του Ακάμαντα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα λειτουργούσαν μεταλλεία μαγνησίου. Ο οδοιπόρος μπορεί να βρει εγκαταλελειμμένες γαλαρίες καθώς και παλιούς φούρνους και καμίνια.
Ενας κατακόρυφος σκούρος βράχος από τις σχισμάδες του οποίου ρέει άφθονο νερό ακόμα και το καλοκαίρι. Το νερό σχηματίζει μια μικρή λιμνούλα και ο βράχος μια μικρή σπηλιά. Ο βράχος και η βλάστηση κρύβουν τη λιμνούλα σχεδόν τελείως.
Ο Κλαυδιανός, ένας ποιητής της αρχαιότητας, αναφέρει δύο πηγές, «εκ των οποίων η μία σμίγει το νερό της με μέλι και η άλλη με φαρμάκι». Απ' αυτές οπλίζει ο Ερως τα βέλη του, γι' αυτό άλλωστε οι βολές του είναι άλλοτε πικρές και άλλοτε γλυκές! (Νομίζω πως είναι η καλύτερη εξήγηση του Ερωτα που έχω ακούσει.)
...Και να δοκιμασετε
Τα κρασιά της Κύπρου που είναι το λιγότερο εντυπωσιακά. Τουλάχιστον όσα πέρασαν από τον ουρανίσκο μου! Ενδεικτικά, σας συνιστώ να επισκεφτείτε το Οινοποιείο Κολιός, λίγο έξω από το χωριό Στατός-Αγιος Φώτιος και να δοκιμάσετε το Μαραθεύτικο, τον βασιλιά των κυπριακών ποικιλιών.
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 31/08/2009
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire