Ένα χρόνο μετά την έξοδο από το Μνημόνιο, η Πορτογαλία καλείται από το ΔΝΤ να συνεχίσει την πολιτική σκληρής λιτότητας - Ποιες αλήθειες δεν μας λένε Πρόεδρος και Υπ. Οικονομικών
Κωστάκης Αντωνίου
Επειδή ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Υπουργός Οικονομικών συνεχίζουν τα επικοινωνιακά παιγνίδια, προσφέροντας ψευδαισθήσεις και φρούδες ελπίδες στη δεινοπαθούσα κοινωνία, με αναφορές τύπου «επιστρέφουμε στις αγορές εντός του 2015» και «βγαίνουμε από το Μνημόνιο το 2016», ωσάν και να μας λένε πως «μέσα σε ένα το πολύ δύο χρόνια, λαέ, εξέρχεσαι των δεινών σου», χρήσιμο είναι να επικαλεστούμε, προς διαφώτιση των πολιτών, την αναφορά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Πορτογαλία. Χώρα την οποία συχνά επικαλείται ο κ. Χάρης Γεωργιάδης, μαζί με την Ιρλανδία, ως πρότυπα για την Κύπρο.
Σε αυτήν την αναφορά του, λοιπόν, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τονίζει ότι η Πορτογαλία οφείλει να συνεχίσει την πολιτική της λιτότητας, παρά το γεγονός ότι βγήκε από το Μνημόνιο τον Μάιο του 2014. Το Δ.Ν.Τ. επισημαίνει, επίσης, ότι η ανάκαμψη της ανάπτυξης στη χώρα είναι υποτονική.
Όταν, λοιπόν, ο Πρόεδρος και ο Υπουργός του χαριεντίζονται ότι θα εξέλθουμε του Μνημονίου, οφείλουν να μη μένουν ώς εδώ. Οφείλουν να λένε στον λαό την πλήρη αλήθεια. Ότι και μετά την έξοδο από το Μνημόνιο... σε Μνημόνιο θα παραμένουμε. Τα μέτρα σκληρής λιτότητας θα συνεχίζονται -ποιος ξέρει για πόσα χρόνια- οι δανεισμοί από τις αγορές θα μας φορτώνουν με νέα δάνεια και συνεπώς η περιπέτεια των πολιτών και η δυστυχία θα συνεχίζονται.
Όμως δεν είναι μόνο τούτο. Ώς τότε, θα έχει χαθεί μία ολόκληρη γενιά, οι νέοι μας που θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην ανεργία και όσοι έχουν ξενιτευθεί. Τα λαμπρά μυαλά έχουν χαθεί διά παντός από την Κύπρο, και σε αυτήν τη γενιά θα παραμένουν υπόλογοι, εσαεί, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Χάρης Γεωργιάδης, για όσα διεπράχθησαν εις βάρος της.
Πέραν τούτου, η έξοδος στις αγορές και από το Μνημόνιο δεν θα σώσουν ούτε τα σπίτια μας από τις εκποιήσεις, ούτε τον εθνικό μας πλούτο από το ξεπούλημα στα ξένα αρπακτικά όρνεα που θα μας κατακλύσουν. Θα βγούμε λοιπόν στις αγορές και από το Μνημόνιο, με αυτήν τη χώρα απογυμνωμένη από τους νέους, με αστέγους, με ημικρατικούς οργανισμούς ξεπουλημένους σε ξένα συμφέροντα, πιθανώς και τουρκικά, και θα μας απομείνει ένα κράτος ξεπουλημένο στους ξένους, χωρίς κανένα κυπριακό στοιχείο, απέναντι σε μίαν αμιγώς τουρκική περιοχή, υπό την πλήρη πολιτική, στρατιωτική και οικονομική κηδεμονία της Τουρκίας.
Αυτό το κράτος θα μας παραδώσει η κυβέρνηση Αναστασιάδη, αν υπάρχει ώς το 2018 Κυπριακή Δημοκρατία, όπως σωστά δήλωσε η Ελένη Θεοχάρους. Αλλά και να υπάρχει Κυπριακή Δημοκρατία, δεν θα έχει κανένα χαρακτηριστικό του κράτους το οποίο γνωρίζαμε ώς πρόσφατα.
Επί του παρόντος, βεβαίως, οι κυβερνώντες μπορούν να παίζουν με τη νοημοσύνη του κόσμου, ωραιοποιώντας μία τραγική πραγματικότητα και αποσιωπώντας έναν πραγματικό Αρμαγεδδώνα για τον κυπριακό Ελληνισμό, που έρχεται ως συνέπεια των πολιτικών τους. Άλλωστε, με τη νοημοσύνη μας δεν έπαιζαν όταν μιλούσαν για την άνοιξη που θα έφερναν, για τη σελίδα που θα γύριζαν, για τη νέα εποχή που θα εγκαινίαζε η διακύβερνησή τους, για τους άριστους των αρίστων που θα διόριζαν, για τα φρέσκα μυαλά που θα αξιοποιούσαν, για τους ηγέτες που γνώριζαν πώς θα διαχειριστούν την κρίση, για τα κουρέματα που ουδέποτε θα αποδέχονταν, για τους ημικρατικούς οργανισμούς που ουδέποτε θα ιδιωτικοποιούσαν, για τους ανέργους που θα εργοδοτούσαν, για τη γραφειοκρατία που θα εξαφάνιζαν σε τρεις μήνες και για τόσα άλλα που υπόσχονταν και τα αντίθετα έπραξαν;
Όση λοιπόν «αλήθεια» μας έλεγαν πριν και μετά την εκλογή τους, άλλη τόση «αλήθεια» μας λένε σήμερα.
Κανένας λαός που βίωσε τα Μνημόνια δεν βγήκε σώος και δεν θα βρει τα πόδια του. Έχουν χάσει πολλά χρόνια από τη ζωή τους, έχουν χάσει τους νέους τους και τα λαμπρά μυαλά τους, κατακλύστηκαν από τους αστέγους, από τους πεινασμένους και τους ανέργους.
Η Κύπρος, όπως τη ζήσαμε μέχρι τον Μάρτιο του 2013, δεν υπάρχει πλέον και δεν υπάρχει ελπίδα να επιστρέψει στην ευημερία.
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ
Χάπι συμπόνιας
Σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, Αμερικανοί ερευνητές δοκίμασαν ένα «χάπι συμπόνιας» σε ανθρώπους και αλλάζοντας τη χημεία του εγκεφάλου τους, κατάφεραν να τους κάνουν πιο υπομονετικούς και πιο ευαίσθητους στην οικονομική ανισότητα. Επειδή σε αυτήν τη χώρα υπάρχει μεγάλη έλλειψη κατανόησης της ανθρώπινης δυστυχίας, ευχή μας είναι όπως αυτό το χάπι τεθεί σύντομα σε παγκόσμια κυκλοφορία. Το χρειαζόμαστε οπωσδήποτε στην Κύπρο...
Πηγή: Η Σημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 23/03/2015
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire