Δεν θα γίνουμε Ελλάδα...

Εναντιοδρομία

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Από τα «μαύρα δάση» του Ουισκόνσιν, ο κυβερνήτης ωρύεται και προειδοποιεί τους απεργούς και καταληψίες: «Δεν θα γίνουμε Ελλάδα»... Παράδειγμα προς αποφυγήν το «μαύρο πρόβατο» του ευρωπαϊκού Νότου για όσους εχθρεύονται την αφύπνιση της κοινωνίας και ζητούν δυναμικά το δίκιο τους

***Από τους ανήσυχους δρόμους της Αθήνας -και της Ελλάδας ολόκληρης- ένα ωκεάνιο κύμα οργής και αγανάκτησης, ενάντιο στο καθεστωτικό ενδιαίτημα του ψεύδους, των εκβιασμών και των ολέθριων επιλογών.
Αλίμονο: σήμερα που θα δονείται η χώρα και θα εκτοξεύονται πύρινα βλέμματα εναντίον της δράκας που πήρε με ψέματα την εξουσία, χαλκεύοντας δεσμά εν κρυπτώ και οδηγεί τη χώρα στην άβυσσο, σήμερα λοιπόν μια μαύρη κουρτίνα θα εμποδίζει την ενημέρωση -η απεργία της ΕΣΗΕΑ. Η δογματική λογική της δήθεν εγρήγορσης (απεργιακή συμπόρευση με τους υπόλοιπους εργαζομένους) οδηγεί σε μικρονοϊκές επιλογές, κατάφωρα βλαπτικές για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ευτυχώς που θα υπάρχουν τα μπλογκ και τα σάιτ και θα μαθαίνει ο κόσμος για τον παλμό, τη συμμετοχή και την εξέλιξη της μεγάλης κινητοποίησης (...Εξαιρετική η εναντιοδρομία της «Διακλαδικής Πρωτοβουλίας Εργαζομένων-Ανέργων στα ΜΜΕ»: θα υπάρχει συνεχής ενημέρωση για την απεργία από συγκεκριμένα ιντερνετικά ραδιόφωνα και σάιτ, ενώ θα εκδοθεί, και θα κυκλοφορήσει αύριο, η δεύτερη απεργιακή έκδοση του «Αντίχτυπου») *** Τόσο οικείος αλλά και τόσο απόμακρος ο Αραβικός κόσμος. Ενα σύμπαν πολιτικά παγωμένο, άθυρμα στα χέρια αυταρχικών ηγετών, άφηνε μονίμως αδιάφορη την ευαίσθητη Δύση. Την ένοιαζε η ιδιωφελής ανάπτυξη διακρατικών σχέσεων, και ενίοτε η απροκάλυπτη παρέμβαση, και έτσι προστάτευε και συντηρούσε με τον τρόπο της τα ολοκληρωτικά καθεστώτα (...Σε άλλες σελίδες της Ιστορίας, πλήθος περιηγητών και συγγραφέων βηματίζουν στα αχανή της Βόρειας Αφρικής -από τα βρώμικα στενά της Ταγγέρης μέχρι τις ώχρες της Αλεξάνδρειας- αντλώντας έμπνευση, θηρεύοντας στιγμές και σταγόνες ενός κόσμου διαφορετικού, που ιριδίζει) *** Επαιζε ο ΠΑΟΚ στην παγωμένη Μόσχα, «περίμενε» η «Ρεάλ» -και σ' ένα ήσυχο τραπεζάκι ο Γκυ ντε Μωπασσάν συζητούσε με κάτι ξεχασμένους μπητνίκους για την κατάσταση στο Μαρόκο, την Αλγερία, την Τυνησία και τη Λιβύη... Επομένως, ας περιμένει για λίγο ο κ. Καμίνης, που τώρα πληρώνει τον μεταξωτό λαϊκισμό της προεκλογικής του ευκολίας για τους μετανάστες...