Η μαύρη αλήθεια
...Η έγκαιρη και ορθολογική διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος, έπεσε θύμα της επίπλαστης εικόνας ισχύος και ευμάρειας που εξέπεμπε η χώρα. Δουλειές υπήρχαν, η φοροδιαφυγή οργίαζε, η παραοικονομία ανθούσε, "όλοι χωρούσαν".
Οσοι όφειλαν να προνοήσουν για το οφθαλμοφανώς δραματικό επερχόμενο, να πάρουν αποφάσεις και μέτρα κατά της ανεξέλεγκτης εισροής μεταναστών, απαιτώντας ευρωπαϊκή συνδρομή πολλά χρόνια πριν, φέρουν βαρύτατες ευθύνες. Το κέντρο της πρωτεύουσας για παράδειγμα, δεν μετατράπηκε εν μια νυκτί σε χώρο επίλυσης διαφορών μεταξύ συμμοριών, παρεμπορίου, πορνείας και βιαιοπραγιών κατά περαστικών. Οσοι τρέμουν να περάσουν σήμερα, μέρα - μεσημέρι, από την Ομόνοια δεν είναι ρατσιστές ούτε φοβοδίαιτοι.
Παράλληλα, στην αγνότερη ελληνική επαρχία, επί σειρά ετών, χιλιάδες λαθρομετανάστες γίνονταν αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης, δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί, διαβιώντας -μην κρυβόμαστε από τις λέξεις- σαν τα ζώα.
Ηταν έμψυχα γραναζάκια για να βγάζει το αφεντικό περισσότερα, χωρίς να μισθοδοτεί, να κολλάει ένσημα, παρηγορούμενος ότι βοηθούσε δυστυχείς. Κανείς δεν έβλεπε, δεν αντιδρούσε, δεν εφάρμοζε τον νόμο.
Αυτά έως το 2009, χρονιά της μαύρης αλήθειας. Από τότε, μέσα στη δίνη της κρίσης και της καθολικής ανασφάλειας, οι ξενόφερτοι δείχνουν πολλαπλάσιοι, πιο πεινασμένοι, πιο ενημερωμένοι, δυνητικά πιο επικίνδυνοι για τον κοινωνικό ιστό.
Εξω από το Μέγαρο Υπατία, χιλιάδες Ελληνες δηλώνουν πρόθυμοι να μεταναστεύσουν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, να βρουν εργασιακή δικαίωση μακριά από τον τόπο τους. Την ίδια ώρα, μέσα στο Μέγαρο, έως χθες, παράνομοι ημιθανείς αλλοδαποί έλεγαν ότι το αντίδοτο είναι να παραμείνουν στην Ελλάδα...
ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
...Η έγκαιρη και ορθολογική διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος, έπεσε θύμα της επίπλαστης εικόνας ισχύος και ευμάρειας που εξέπεμπε η χώρα. Δουλειές υπήρχαν, η φοροδιαφυγή οργίαζε, η παραοικονομία ανθούσε, "όλοι χωρούσαν".
Οσοι όφειλαν να προνοήσουν για το οφθαλμοφανώς δραματικό επερχόμενο, να πάρουν αποφάσεις και μέτρα κατά της ανεξέλεγκτης εισροής μεταναστών, απαιτώντας ευρωπαϊκή συνδρομή πολλά χρόνια πριν, φέρουν βαρύτατες ευθύνες. Το κέντρο της πρωτεύουσας για παράδειγμα, δεν μετατράπηκε εν μια νυκτί σε χώρο επίλυσης διαφορών μεταξύ συμμοριών, παρεμπορίου, πορνείας και βιαιοπραγιών κατά περαστικών. Οσοι τρέμουν να περάσουν σήμερα, μέρα - μεσημέρι, από την Ομόνοια δεν είναι ρατσιστές ούτε φοβοδίαιτοι.
Παράλληλα, στην αγνότερη ελληνική επαρχία, επί σειρά ετών, χιλιάδες λαθρομετανάστες γίνονταν αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης, δούλευαν για ένα κομμάτι ψωμί, διαβιώντας -μην κρυβόμαστε από τις λέξεις- σαν τα ζώα.
Ηταν έμψυχα γραναζάκια για να βγάζει το αφεντικό περισσότερα, χωρίς να μισθοδοτεί, να κολλάει ένσημα, παρηγορούμενος ότι βοηθούσε δυστυχείς. Κανείς δεν έβλεπε, δεν αντιδρούσε, δεν εφάρμοζε τον νόμο.
Αυτά έως το 2009, χρονιά της μαύρης αλήθειας. Από τότε, μέσα στη δίνη της κρίσης και της καθολικής ανασφάλειας, οι ξενόφερτοι δείχνουν πολλαπλάσιοι, πιο πεινασμένοι, πιο ενημερωμένοι, δυνητικά πιο επικίνδυνοι για τον κοινωνικό ιστό.
Εξω από το Μέγαρο Υπατία, χιλιάδες Ελληνες δηλώνουν πρόθυμοι να μεταναστεύσουν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, να βρουν εργασιακή δικαίωση μακριά από τον τόπο τους. Την ίδια ώρα, μέσα στο Μέγαρο, έως χθες, παράνομοι ημιθανείς αλλοδαποί έλεγαν ότι το αντίδοτο είναι να παραμείνουν στην Ελλάδα...
ΚΩΣΤΑΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire