Αβέβαιες οι εξελίξεις στη Λιβύη

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ στον αραβικό κόσμο εναντίον καταπιεστικών και διεφθαρμένων καθεστώτων δεν είχαν παντού την ίδια κατάληξη.

Στις περιπτώσεις της Τυνησίας και της Αιγύπτου οι εξεγερθέντες πέτυχαν το στόχο τους, χωρίς έξωθεν παρέμβαση, αφού οι πρόεδροι αυτών των χωρών -δικτάτορες επί δεκαετίες- υποχρεώθηκαν να παραδώσουν την εξουσία.


ΣΤΗΝ περίπτωση της Λιβύης, η οποία μπήκε στο ντόμινο των εξεγέρσεων, η εξέλιξη δεν ήταν ομαλή. Οι εξεγερθέντες αιφνιδίασαν στην αρχή το καθεστώς τού Καντάφι -δικτάτορας είναι κι αυτός, που κατέχει την εξουσία επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες- και κατέλαβαν σχεδόν τη μισή χώρα. Η Δύση μάλλον αιφνιδιάστηκε. Αλλωστε, ο Καντάφι, από μισητός τρομοκράτης στις δεκαετίες του '70 και του '80, είχε μεταβληθεί σε έναν πειθήνιο συνεργάτη των περισσότερων μεγάλων δυτικών χωρών.
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΜΕΝΟΣ ο ίδιος από την τύχη που είχε ο Σαντάμ Χουσεΐν, βρήκε τρόπους να συνεννοηθεί με τους Αμερικανούς, οι οποίοι δεν τον έβλεπαν πλέον ως απειλή για τα συμφέροντά τους. Οι δε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες -Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία- είχαν υπογράψει οικονομικές συμφωνίες-μαμούθ μαζί του. Η αποκάλυψη ότι ο υιός Καντάφι είχε ουσιαστικά εξαγοράσει την Οικονομική Σχολή του Λονδίνου, για να τον χρίσει «διδάκτορά» της, προκάλεσε σάλο. Εσχάτως ο ίδιος είχε απειλήσει να αποκαλύψει πώς το καθεστώς του πατέρα του είχε χρηματοδοτήσει την προεκλογική εκστρατεία του Σαρκοζί.
ΜΕΤΑ τις πρώτες επιτυχίες των αντικαθεστωτικών, οι δυνάμεις του Καντάφι ανασυγκροτήθηκαν και άρχισαν την αντεπίθεση. Η προοπτική της πλήρους επιστροφής του καθεστώτος θορύβησε ορισμένα αραβικά κράτη, που έβλεπαν θετικά το ενδεχόμενο ανατροπής του. Ταυτόχρονα, ορισμένες δυτικές χώρες, πρωτοστατούσης της Γαλλίας του Σαρκοζί, έφεραν το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και ελήφθη η απόφαση για την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη, με στόχο να προστατευθούν οι άμαχοι. Η απόφαση ελήφθη πολύ εύκολα. Χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, οι οποίες τώρα εκφράζουν την αντίθεσή τους στις επιχειρήσεις των δυτικών χωρών, απέφυγαν να θέσουν βέτο.
ΕΤΣΙ, τα αεροπλάνα των δυτικών χωρών βομβαρδίζουν ήδη τη Λιβύη. Πρόκειται για επέμβαση στο εσωτερικό μιας ανεξάρτητης χώρας-μέλους του ΟΗΕ, έστω κι αν έχει την τυπική νομιμοποίηση από την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Προφανώς, οι δυτικές δυνάμεις προσβλέπουν στη μετά Καντάφι εποχή. Μάλιστα, ορισμένοι από τους Δυτικούς ηγέτες αποβλέπουν και σε προσωπικά πολιτικά οφέλη, όπως ο Σαρκοζί, που είδε τη δημοτικότητά του από το ναδίρ να εκτοξεύεται στο ζενίθ, μετά τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε.
ΟΜΩΣ, η έκβαση των επιχειρήσεων αυτή τη στιγμή είναι αβέβαιη. Οι Δυτικοί αποκλείουν τη χερσαία επέμβαση. Οι αντικαθεστωτικοί μόνοι τους δεν φαίνονται ικανοί να νικήσουν. Η χώρα είναι χωρισμένη σε φυλές, ορισμένες από τις οποίες ενδέχεται να ταχθούν στο πλευρό του Καντάφι.
ΤΟ μόνο που φαίνεται αυτή τη στιγμή βέβαιο είναι ότι θα συνεχιστεί ο εμφύλιος, άρα και η αιματοχυσία. Το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που -υποτίθεται ότι- επιδιώκει να αποτρέψει η επέμβαση των δυτικών χωρών.

Πηγή:  Ελευθεροτυπία