Ακόμα ένα βήμα στην κατηφόρα

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Η δική μας βάση ποια είναι;

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Ε, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ικανοποιημένη η κυβέρνηση και τα στελέχη της με τη δήθεν «επαναβεβαίωση της βάσης των συνομιλιών»! Γιατί αν είναι πράγματι ικανοποιημένοι όπως εμφανίζονται, τότε το πρόβλημα είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ ό,τι νομίζαμε. Ακούγαμε τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο αλλά και τον τρόπο που προέβαλλε το θέμα το ΡΙΚ (προφανώς διατεταγμένα) και μας έδιναν την εντύπωση ότι ζούμε σε άλλους κόσμους. Αυτό που έγινε προχτές στις συνομιλίες είναι ακόμα ένα βήμα στην κατηφόρα που ακολουθούμε χωρίς φρένο. Κι όμως η κυβερνητική πλευρά το παρουσιάζει σαν να πέτυχε κάτι σημαντικό και τώρα βρισκόμαστε στον ανοιξιάτικο δρόμο προς την τελική λύση του προβλήματός μας.
Αντί να τεθεί επιτέλους επιτακτικά και εν ανάγκη εκβιαστικά, θέμα τάξης και ουσίας για τη συμπεριφορά της τουρκικής πλευράς και ειδικά του Έρογλου και για τις διχοτομικές προτάσεις που ανέχονται και ενθαρρύνουν τα Ηνωμένα Έθνη, ικανοποιηθήκαμε με μια ακόμα ασαφή και προσβλητική ανακοίνωση, όπως γίνεται τα τελευταία δυόμισι χρόνια, σαν να έχουμε τα χέρια δεμένα και μας οδηγούν όλο και πιο κοντά στο εκτελεστικό απόσπασμα. «Αμφότεροι οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν στη συμφωνημένη βάση των Ηνωμένων Εθνών», ήταν η ανακοίνωση που ικανοποίησε τον Πρόεδρο Χριστόφια. Υπάρχει όμως «συμφωνημένη βάση των ΗΕ» και δεν τη γνωρίζει κανείς; Ποια είναι αυτή η βάση; Η μόνη γνωστή βάση των Ηνωμένων Εθνών είναι αυτή που περιγράφεται λεπτομερώς στο σχέδιο Ανάν και την οποία επικαλούνται συνεχώς οι Τούρκοι. Σε αυτήν συμφώνησε και η πλευρά μας;
Αλλά, εδώ και καιρό, όταν άλλοι ζητούσαν από τον Πρόεδρο να ξεκαθαρίσει τη βάση των συνομιλιών, απαντούσε ότι η βάση είναι ξεκάθαρη και είναι αυτή που συμφωνήθηκε με τον Ταλάτ στις 23 Μαΐου και στις 25 Ιουλίου 2008. Δεν είπε ούτε μια φορά ότι είναι η «συμφωνημένη βάση των Ηνωμένων Εθνών». Τώρα ξαφνικά, διαγράφονται και οι συμφωνίες με τον Ταλάτ (ούτως ή άλλως ήταν προβληματικές, αλλά αυτές είχε να προβάλλει ο Πρόεδρος μέχρι τώρα) και εμφανίζεται αυτή η νέα ορολογία, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθεί η τουρκική πλευρά, που μιλά σταθερά και μονότονα για τις «καθιερωμένες παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών». Δηλαδή, έθεσε ο Πρόεδρος θέμα ξεκαθαρίσματος της βάσης και όχι μόνο δεν πέτυχε το σκοπό του, αλλά βρέθηκε ξανά παγιδευμένος σε αυτά που εξυπηρετούν την Άγκυρα και τον Έρογλου.
Το γεγονός είναι ότι η «συμφωνημένη βάση» του Έρογλου, το δήλωσε εξάλλου, είναι η επιστολή που έστειλε στον Μπαν Κι Μουν, στις 23 Απριλίου 2010 και από τότε είναι πιστός σε αυτήν και σε τίποτε άλλο. Μιλούσε για τις πρόνοιες της λύσης που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη ότι στις δυο πλευρές του νησιού υπάρχουν δυο χωριστές δημοκρατίες με τους δικούςτους θεσμούς,για το σύστημα εγγυήσεων του 1960, την ίση κυριαρχία των δυο λαών (των δύο λαών!) τις καθιερωμένες παραμέτρους των Ηνωμένων Εθνών και τη διαδικασία άρσης της άδικης απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων. Αυτή είναι η βάση στην οποία συνομιλεί ο Έρογλου και ο Ντάουνερ. Εμείς σε ποια βάση συνομιλούμε;
aristosm@phileleftheros.com