Κύπρος : Αυτή η προεκλογική εκστρατεία είναι απελπισία

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Προεκλογική απελπισίας

Του Κώστα Βενιζέλου

ΟΣΟΙ ΜΕΤΕΧΟΥΝ στο πολιτικο-κομματικό σύστημα και διερωτώνται ακόμη γιατί οι πολίτες τούς γυρίζουν την πλάτη, φαίνεται ότι ζουν αλλού. Αυτή η προεκλογική εκστρατεία είναι απελπισία. Και η απελπισία αυτή κυριεύει τους πολίτες και τους απομακρύνει από την κάλπη. Σε αυτή την προεκλογική περίοδο, υπάρχει σαφώς επιδείνωση του κλίματος. Υπάρχει προδήλως έλλειψη παραγωγής πολιτικής και υποβάθμιση του πολιτικού λόγου.
Οι θέσεις που καταθέτουν τα κόμματα προς τους πολίτες χάνονται στις δικές τους φωνασκίες, στις δικές τους αντιπαραθέσεις και καβγάδες. Ακυρώνουν τα δικά τους προγράμματα στο βωμό των εντυπώσεων, που θεωρούν πως οδηγούν στην αύξηση των συσπειρώσεων. Σε αυτή την προεκλογική -της απελπισίας- υιοθετούνται τακτικές που δεν είναι ασφαλώς καινούργιες, αλλά κάθε φορά η εφαρμογή τους γίνεται με χειρότερους όρους.
- Η επιστροφή στο παρελθόν είναι το μοναδικό σωσίβιο όσων επενδύουν στο φόβο και τον πανικό. Το παιχνίδι της πρωτιάς δεν είναι πολιτικό αλλά απόλυτα ποδοσφαιρικό. Άλλωστε ισχύει διαχρονικά το δόγμα της ποδοσφαιροποίησης της πολιτικής (ενίοτε ισχύει σε συνάρτηση με το προηγούμενο… δόγμα και η πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου).
- Οι υπερβολές, οι προσπάθειες μηδενισμού, βολεύουν όλους. Δημιουργούν φανατισμό, όμως, μόνο στο λεγόμενο σκληρό πυρήνα.
- Για τους κυβερνώντες όλα είναι ρόδινα, εκτός από εκείνα που φταίνε άλλοι (η παγκόσμια κρίση, η Ε.Ε., οι προηγούμενες κυβερνήσεις). Όσοι ασκούν κριτική αναδεικνύονται σε σύγχρονους διώκτες, σε «πολιτικούς δολοφόνους». Όλα αυτά απευθύνονται μόνο σε ένα συγκεκριμένο ακροατήριο, στη δεδομένη κομματική πελατεία. Η κοινωνία, όμως, είναι αλλού.
- Στη μεγάλη αντιπολίτευση, τον ΔΗΣΥ, το άγχος της πρωτιάς και των προεδρικών του 2013, δεν κρύβεται. Εκείνο, όμως, που φοβούνται στο ΔΗΣΥ, είναι κι αυτό που τους κυνηγά: Το Κυπριακό. Το 2004 μπορεί να είναι παρελθόν, δεν είναι όμως μακρινό. Ένας πολιτικός, μια παράταξη κρίνεται στα μεγάλα, κορυφαία για τη χώρα γεγονότα. Και ο ΔΗΣΥθα κρίνεται πάντα για την αποδοχή του αντιδημοκρατικού σχεδίου Ανάν, όσα λίφτινγκ και να κάνει, όσες… διαφορετικές φωνές κι εάν εκπέμπει.
- Στο λεγόμενο ενδιάμεσο χώρο, με τη γεωγραφική και χωροταξική έννοια του όρου, φαίνεται να αγνοούν πως οι ευκαιρίες περνούν και δεν επανέρχονται. Και όταν αυτό γίνεται, το στοίχημα πλέον είναι να γλυτώσει από το ασφυκτικό πρέσινγκ των δύο πόλων. Να μην μετατραπεί ο λεγόμενος ρυθμιστικός ρόλος σε ένα κοινό μπάλωμα και συμπληρωματική δύναμη στους μεγάλους. Η πορεία, ωστόσο, φαίνεται να είναι προδιαγεγραμμένη καθώς με ξύλινη γλώσσα και έλλειψη στρατηγικής, καταλήγουν στο «αλλού η θάλασσα κι άλλου το πλοίο».