Ποδοσφαιροποιείται η πολιτική ζωή στην Κύπρο

ΕΝΑΛΛΑΞ

Ούτε στον καφενέ τέτοιες κουβέντες

Τoυ Χρήστου Χαραλάμπους

ΤΕΛΙΚΑη πολιτική και οι πολιτικοί στην Κύπρο είναι για κλάματα, για να μην πω τη φράση (στα κυπριακά για να πιάσει και τόπο) που συχνά ακούω να χρησιμοποιούν αρκετοί πολίτες θέλοντας να εκφράσουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους την αγανάκτηση που δημιουργούν οι καθημερινές συμπεριφορές των πολιτικών ταγών του τόπου. Κουβέντες που ούτε στους καφενέδες δεν συνηθίζονται πλέον, τις ακούμε καθημερινά από τους πολιτικούς μας, με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις που όμως χάνονται μέσα στο αλαλούμ της πολιτικής ασυναρτησίας που χαρακτηρίζει τον τόπο. Κάποιοι πολιτικοί (βουλευτές αλλά και αρχηγοί κομμάτων) έχουν ξεπεράσει ακόμα και την ξύλινη κομματική γλώσσα που ανέκαθεν χρησιμοποιούσαν. Στην προσπάθειά τους να πουλήσουν μαχητικότητα και πολιτικό νταηλίκι, να φανούν αξιόπιστοι και πιο «ελκυστικοί» στους πολίτες, μπήκαν σε ένα πολιτικό κατήφορο που με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στο τέλμα… Πέρα από αυτό δεν θα υπάρχει τίποτε άλλο χειρότερο για να το κάνουν. Αυτή όμως την κατάντια την πληρώνει και θα συνεχίσει να την πληρώνει ο κάθε πολίτης ξεχωριστά και η κυπριακή κοινωνία στο σύνολό της.
Μέχρι τώρα είχαμε (και θα συνεχίσουμε να έχουμε) τους αρχηγούς και τους κομματικούς «υποστράτηγους» που, με ψύλλου πήδημα, κοτσάρουν τη μούρη τους στις τηλεοράσεις και επιδίδονται από τη μια σε «κοκορομαχίες» (προβάλλοντας και τεκμηριώνοντας δήθεν πολιτικές θέσεις) και από την άλλη, όταν… εύρουν τα δυο στενά να «αλληλοσιουμαλίζονται».
Τώρα μας προέκυψε και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Συνέντευξη Τύπου αρχηγού κράτους ή καφενίσιμες κουβέντες; Ο καθένας κρίνει με τα δικά του κριτήρια. Έγινε όμως τόσος ντόρος για την αόριστη αναφορά του στον υπουργό με το ανεργιακό επίδομα, κάποια κόμματα έδωσαν την εντύπωση ότι ξεκινούσε ο πόλεμος για να πέσει η κυβέρνηση… Προς τι; Αφού μια απολογία (του αέρα κι αυτή) ήταν αρκετή για να γίνουν οι πολέμιοι του Χριστόφια, οι καλύτεροι υμνητές του… Εκεί που ο Πρόεδρος ήταν κόκκινο πανί, μετατράπηκε με μιας στον καλύτερο όλων των εποχών της Κυπριακής Δημοκρατίας… Άμα αυτό δεν είναι πολιτική κατάντια, τι μπορεί να είναι;