Η βία, το θηλυκό του βίου

Γελοιογραφία και κείμενα του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΗ 

Λάβαμε τα πρακτικά της ημερίδας «Πνευματικός κόσμος και βία» που διοργάνωσαν στις 4 Δεκεμβρίου 2010 η «Εταιρεία συγγραφέων» και το «Μορφωτικό ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ» στο οποίο προήδρευε ο κ. Πάνος Σόμπολος.

Και μας δημιουργήθηκε η απορία γιατί η ύπαρξη κοινών προβλημάτων δεν οδήγησε τους δύο φορείς να επιλέξουν θέμα συζητήσεως υπό τον τίτλο «Ο πνευματικός κόσμος και το αλκοόλ» ή «Οι διανοούμενοι και η ανέχεια» ή «Οι άνθρωποι του πνεύματος και το σεξ». Αλλά περισσότερο μας απασχόλησε το ερώτημα γιατί δεν προσκλήθηκαν να συμβάλουν ως διοργανωτές η Εκκλησία και οι πνευματιστές, τα μέντιουμ δηλαδή και οι άλλοι ερευνητές μεταψυχικών φαινομένων, της σωματικής αύρας ή του επέκεινα.
Και, όσον αφορά την Εκκλησία, πρόκειται για την παγκόσμια πνευματική οργάνωση που εξοικειώνει τον άνθρωπο με τη βία από την τρυφερή παιδική ηλικία μέχρι την πλήρη διανοητική ωρίμανση.
Ο Λόγος του Κυρίου, οι νόμοι και οι προφήτες συνοδεύονται από εκατόμβες θυμάτων, ήτοι σφαγές νηπίων, καρατομήσεις, ανασκολοπισμούς, πριονισμούς, διαμελισμούς, σταυρώσεις, θανάτους στην πυρά, σε καμίνια, σε σχάρες ή σε χύτρες, εικόνες που τροφοδότησαν με χριστιανική τεχνογνωσία τις μυστικές ανακρίσεις και τις δημόσιες εκτελέσεις. Για τούτο η αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία παραμένει εσαεί αφορολόγητη. Και εάν οι χίλιες και μια νύχτες του Αγνώστου Αραβα συγγραφέα συμπληρώθηκαν από τον Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον, τον Χόρχε Λούις Μπόρχες και τον κ. Παμπούκη, ομοίως η Παλαιά Διαθήκη επαυξήθηκε από τον Παύλο που επινοώντας την Καινή Διαθήκη πρόσθεσε στα βάσανα των Εβραίων τα μαρτύρια των Αγίων και τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών. Και αφού ένας εκ των ομιλητών στην εν λόγω ημερίδα αναφέρθηκε στους Θεόφιλο Καΐρη, Ευγένιο Βούλγαρη, Ιώσηπο Μοισιόδακα και Μεθόδιο Ανθρακίτη ως θύματα του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, δικαίως η Εκκλησία θα μπορούσε να εκπροσωπηθεί στη συζήτηση με ρήτορες όπως ο Ανθιμος, ο Εφραίμ, ο Σεραφείμ ή ο Νήφων.
Και όπως ο κ. Π. Σόμπολος, ως πρόεδρος του Μορφωτικού ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ, ανοίγοντας τις εργασίες της ημερίδας σημείωσε τη δημοσιογραφική ιδιότητα των Παπαδιαμάντη, Παλαμά, Σουρή, Καρκαβίτσα, Ξενόπουλου και Δροσίνη, θυμίζουμε πως με τον πνευματισμό και την παραψυχολογία ασχολήθηκαν και ασχολούνται διανοούμενοι όπως οι Κόναν Ντόιλ, Αρθουρ Κέσλερ, Καρλ Γιουνγκ και Γ. Α. Παπανδρέου. Πράγματι, πληροφορηθήκαμε προ ημερών πως ο πρωθυπουργός της χώρας σύμφωνα με δήλωσή του «ακούει φωνές», φαινόμενο εξόχως παραψυχολογικό. Σύμφωνα με τους πνευματιστές ο «ακροατής» αυτού του είδους λαμβάνει ειδήσεις από το μέλλον και γνωρίζει εκ των προτέρων τα τεκταινόμενα. Και ορισμένες φορές, υπό την επήρεια των «φωνών» που δυνατόν να έχουν θεία προέλευση, το μέντιουμ απευθύνεται στα πατριωτικά αισθήματα του λαού και τον καλεί σε εθνική πανστρατιά, αιματηρές συρράξεις και εκατονταετείς πολέμους για τη σωτηρία της φίλτατης πατρίδος, όπως η ηρωίδα της Γαλλίας και νυν Αγία της Καθολικής Εκκλησίας Ζαν ντ' Αρκ.
Κατ' άλλους όμως «ακούω φωνές» σημαίνει κλασική παράκρουση -η σοβαρότερη μορφή των παραισθήσεων- χρόνια, επικίνδυνη και αθεράπευτη. Οι «ακροατές» διατάσσονται από τις «φωνές» να επιτεθούν βιαίως εναντίον ανύποπτων θυμάτων τα οποία οι δράστες θεωρούν υπαίτια για την παθολογική τους κατάσταση. Και είναι πιθανόν η επίκληση «φωνών» να σκοπεύει στην απόσπαση χρημάτων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων των αθώων πολιτών (η περίπτωση του αγύρτη Καλιόστρο). Για τούτο ήταν επιβεβλημένη η συμμετοχή του πρωθυπουργού στην εν λόγω ημερίδα, όπως και του οραματιστή Ε. Βενιζέλου που προβλέπει «κολασμένο δίμηνο».
Θα κλείσουμε με λίγα επί της ουσίας. Ο Αντώνιος Λαβουαζιέ (1743 - 1794), ιδρυτής της νεοτέρας Χημείας και ένας από τους κορυφαίους της γαλλικής επιστήμης, καρατομήθηκε στην γκιλοτίνα της επανάστασης. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο «ανεμείγνυεν εις τον πταρνιστικόν ταμβάκον ύδωρ και ουσίας επιβλαβείς εις την υγείαν των πολιτών». Απηνής διώκτης του υπήρξε ο φλογερός επαναστάτης, δημοσιογράφος και συγγραφέας Ζαν Πολ Μαρά. Συμπέρασμα: ο εναντίον του καπνίσματος κ. Α. Παπανδρέου δικαιούται να αναγορευθεί «Φίλος του Λαού» όπως ο Μαρά.

Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δημοσιεύτηκε στις 18/09/2011