Η Πραξούλα ξαναχτυπά

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Ο σιωπηρός Κασίνης και οι ευθυνόφοβοι

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗδηλώσεων στον Σόλωνα Κασίνη, διευθυντή Ενέργειας στο Υπουργείο Εμπορίου, με δεύτερη επιστολή από τη νυν υπουργό, πέρα από το απαράδεκτο της συγκεκριμένης ενέργειας, αποκαλύπτει και έναν από τους λόγους, για τους οποίους νοσεί το σύστημα όπου φόρτωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την τραγωδία της 11ης Ιουλίου. Όταν κατέθετε στην επιτροπή Πολυβίου, ο Πρόεδρος Χριστόφιας, είπε ότι «είναι ξεκάθαρο στη δική μου αντίληψη ότι το όλο συμβάν αποτελεί μια αποτυχία του συστήματος. (…) Υπάρχει στη λειτουργία της γραφειοκρατίας στον τόπο μας αδυναμία ελέγχου και αυτοελέγχου. Αυτές οι αδυναμίες δημιουργούν φαινόμενα αμέλειας, αναβλητικότητας και ευθυνοφοβίας.» Όλα αυτά είναι σωστά, αλλά εκείνο που αναμένει κανείς από την πολιτική ηγεσία είναι ότι θα δημιουργήσει συνθήκες ώστε να ξεπεραστούν. Τα αφήνει όμως να διαιωνίζονται διότι εξυπηρετούν τη δική της ευθυνοφοβία, αφού υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί ανά πάσα στιγμή να φορτώνει σε αυτές τις λειτουργικές αδυναμίες όλα τα προβλήματα, που δεν θέλει στους δικούς της ώμους. Η περίπτωση Κασίνη αποδίδει πλήρως αυτή τη λογική. Να εξηγήσω:
Για την τραγωδία της 11ης Ιουλίου, ήταν προφανές ότι η πολιτική ηγεσία έκανε μεγάλες προσπάθειες (ίσως αυτό να διαφανεί και στο πόρισμα Πολυβίου) για να μεταφέρει όλες τις ευθύνες σε υπαλλήλους και στελέχη, σε τεχνοκράτες, κυρίως της Εθνικής Φρουράς.

Ασφαλώς, πολλές ευθύνες ανήκουν σε αυτούς. Αλλά, πώς δημιουργήθηκε το πλαίσιο της «αμέλειας, αναβλητικότητας και ευθυνοφοβίας»; Ακριβώς, επειδή η πολιτική ηγεσία, αυτά τα στελέχη τα θέλει να λειτουργούν με ευθυνοφοβία. Να τρομάζουν με τη σκέψη ότι με την όποια ευθύνη αναλάβουν μπορεί να ενοχλήσουν την πολιτική ηγεσία και να επηρεαστεί η καριέρα τους. Και καταλήγουν να είναι αδιάφοροι, χωρίς πρωτοβουλίες, να κλείνουν τα μάτια μπροστά στα προβλήματα και να περιμένουν στωικά να έρθει η ώρα της σύνταξης για να απολαύσουν ειρηνικά τον ήσυχο βίο, που ετοίμαζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με τον Κασίνη, όπως συνέβη και προηγουμένως με άλλους. Ο Κασίνης δεν δικαιούται να μιλά για ένα θέμα, που χειρίζεται στον πιο ψηλό βαθμό, υπογράφει συμφωνίες, ενημερώνει ξένες εταιρείες και υπουργεία, παίρνει αποφάσεις… Ποιο είναι το αποτέλεσμα των απανωτών υπουργικών επιστολών, που του απαγορεύουν να κάνει δηλώσεις; Μα, να ενταχθεί κι αυτός στο σύστημα της αμέλειας, της αναβλητικότητας και της ευθυνοφοβίας. Ή, να πάει να εργοδοτηθεί σε καμιά από τις εταιρείες κολοσσούς με τις οποίες συναλλάσσεται για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Αφού τελικά, το σύστημα που ελέγχεται από την πολιτική ηγεσία, δεν σηκώνει στελέχη με γνώση, προσωπικότητα, άποψη, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και φυσικά ευθύνες. Τους χρειάζεται άβουλα ανθρωπάκια να εξυπηρετούν σιωπηρά την ανεπάρκεια των όποιων πολιτικών ανδρών και γυναικών, εντελώς τυχαία, χωρίς γνώση και χωρίς συνέχεια, θα είναι κατά καιρούς προϊστάμενοι τους. Τέτοια στελέχη όμως, γιατί να αναλάβουν ευθύνη την ώρα της κρίσης; Το αποτέλεσμα το είδαμε στην τραγωδία του Μαρί, όταν ο ένας έριχνε τις ευθύνες στον άλλο… aristosm@phileleftheros.com