Του Γ. Σέρτη
ΟΤΑΝ–προ τριμήνου– ο Πρόεδρος Χριστόφιας κλήθηκε ν’ απαριθμήσει
κάποιο λάθος του, απάντησε –προφητικά– πως δεν... έχει ακόμη λήξει η
θητεία του! Ασφαλώς, ο Πρόεδρος Χριστόφιας απάντησε έτσι γιατί ήθελε ν’ αποφύγει αναφορά σε λάθη του. (Με την εμπειρία μας, ύστερα από την τραγωδία στο Μαρί, ελπίδα για αυτογνωσία και αυτοκριτική από τον Δ. Χριστόφια δεν υπάρχει).
Ωστόσο, η αναφορά του στους υπόλοιπους μήνες της θητείας του για... απολογισμό λαθών, ήχησε στα –πολυταλαιπωρημένα– αυτιά μας σαν... απειλή. Περίπου: —Μπορεί να υπάρξει και... μεγαλύτερο λάθος!
Όντως!
Αφού έως την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου, ο Δ. Χριστόφιας μάς διαβεβαίωνε ότι «πάμε καλά», και ότι ξέρει καλύτερα –και– για την Οικονομία από τον Σιαρλή καιτους μανδαρίνουςτου Υπουργείου, δυο μέρες πριν να κλείσει η προθεσμία Ιουνίου... αντιλήφθηκε ότι το δημόσιο ταμείο είναι άδειο και –εσπευσμένα– απευθύνθηκε στον Μηχανισμό Στήριξης και στο ΔΝΤ.
(Νόμιζε ότι τη μια μέρα θα υποβάλει αίτηση, και την άλλη θα μπουν λεφτά στο δημόσιο ταμείο να πορευτεί τσίμα-τσίμα έως τις Εκλογές; Νόμιζε ότι οι δανειζόμενοι υποβάλλουν όρους στους δανειστές; Άγνωστο!)
Έτσι ξεκίνησε –και– το Τροϊκανό δράμα μας.
Ο ίδιος ο Δ.Χριστόφιας που προσκάλεσε τους Τροϊκανούς, τους... υποδέχτηκε με το αμίμητο:
–Ποιος μάς... έμπλεξε με αυτούς τους διεθνείςκλεφταράδες της Υφηλίου; Οι κομματικοί του ακόλουθοι και οι αυτοχρισθέντες οικονομολόγοι του αντί να εξηγήσουν στονΠρόεδρο Χριστόφια ότι –τουλάχιστον– πρέπει να μάθει –και να μάθουμε– πόσα δισεκατομμύρια είναι η... τρύπα της τετραετίας, του... ενισχύουν την ψευδαίσθηση ότι:
—Άλλοι φταιν για...
εδώ που φτάσαμε!
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 31/07/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire