Ινδία - Οικονομικός γίγαντας με πήλινα πόδια

Το μπλακ άουτ έφερε στην επιφάνεια τα σοβαρά 
προβλήματα της Ινδίας

 

Ένα βαθύ τραύμα αφήνει στην Ινδία, μια ανερχόμενη δύναμη στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα, η διακοπή ρεύματος που πριν από μερικές μέρες βύθισε στο σκοτάδι σχεδόν τις μισές περιοχές της χώρας και άφησε χωρίς ρεύμα και νερό περισσότερους από τους μισούς κατοίκους της. Ο υπουργός Ενέργειας Σουσίλ Κουμάρ Σίντε απέδωσε την ευθύνη στα κρατίδια που «κλέβουν» από το κεντρικό σύστημα περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι τους αναλογεί προκειμένου να καλύψουν τις ολοένα και μεγαλύτερες ενεργειακές ανάγκες των κατοίκων τους. Με άλλα λόγια, για την κυβέρνηση το πρόβλημα οφείλεται στην ταχύτατη ανάπτυξη της χώρας. Αυτή, όμως, είναι μόνο η μία πλευρά του φεγγαριού.
Γιατί υπάρχει και η άλλη που λέει ότι η Ινδία αποτυγχάνει από το 1951 να ικανοποιήσει τους στόχους που θέτει για την παραγωγή ενέργειας. Είναι ένα από τα παράδοξα μιας χώρας που έχει πετύχει θαύματα αλλά εξακολουθεί να παραδίδεται στον πιο αδυσώπητο εχθρό της: την ίδιά της τη δημόσια διοίκηση.
«Η ινδική γραφειοκρατία είναι η μοναδική δύναμη που έχει καταφέρει να νικήσει τον Τζέιμς Μποντ». Αυτή η πικρή ατάκα κυκλοφορεί στο Νέο Δελχί από τότε που η παραγωγή της τελευταίας ταινίας του 007 υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το σχέδιο να γυρίσει μερικές σκηνές στα τρένα επειδή κάποιος γραφειοκράτης επέμενε να μη δίνει άδεια. Για να καταφέρουν να ξεπεράσουν το εμπόδιο, αν τα κατάφερναν, οι παραγωγοί του Μποντ θα έπρεπε να κάνουν μήνες υπομονή. Το σχέδιο εγκαταλείφθηκε και ο μυστικός πράκτορας της Αυτής Μεγαλειότητας έγινε το τελευταίο περιφανές θύμα μιας μάστιγας που μπορεί να εκτροχιάσει το οικονομικό θαύμα της μεγαλύτερης σε πληθυσμό δημοκρατίας στον κόσμο. Η περιπέτεια του Τζέιμς Μποντ έγινε είδηση. Αντίθετα, το 1,2 δισ. των Ινδών πολιτών που πέφτουν θύματα της δημόσιας διοίκησης της χώρας τους, δεν παίρνουν καν αυτή τη μικρή χαρά. Θα ήταν λάθος να πιστέψει κανείς ότι τα θύματα προέρχονται μόνο από τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα. Η τρομακτική καθυστέρηση στις υποδομές (εκτός από την ενέργεια τεράστια προβλήματα υπάρχουν στις μεταφορές) έχει τη ρίζα της στην ίδια αιτία: μια δημόσια διοίκηση νωθρή, χαώδη και διεφθαρμένη. «Η χειρότερη σε όλη την Ασία», όπως περιγράφεται σε μια έκθεση του Ινστιτούτου Ρoliticaland ΕconomicRisk Consultancyπου έκανε τη σχετική κατάταξη, χειρότερη και από του Βιετνάμ, της Ινδονησίας, των Φιλιππίνων, της Κίνας.

Το όνειρο ίσως γίνει εφιάλτης
Μήπως, λοιπόν, αυτή η δημόσια διοίκηση πνίξει τελικά το οικονομικό θαύμα; Τα σημάδια αφήνουν περιθώρια σε μια καταφατική απάντηση. Ο ρυθμός ανάπτυξης επιβραδύνεται καθώς το 9% των περασμένων χρόνων έγινε 6,5% φέτος και μπορεί να κλείσει στο 5%. Η Standard & Ρoor’sαπειλεί να υποβαθμίσει τα ινδικά ομόλογα σε «σκουπίδια», ενώ το δημόσιο έλλειμμα αυξάνεται. Από την άλλη, πολλοί στην ινδική κυβέρνηση πιστεύουν ότι έχει ενοχλήσει η πρόθεσή της να φορολογήσει αναδρομικά τις ξένες πολυεθνικές καθώς και το δόγμα του «προοδευτικού νεοπροστατευτισμού» που ασπάζεται μαζί με τη Βραζιλία. Το κλίμα αποτυπώνεται ενδεχομένως σε δύο αριθμούς: τα 124 δισ. δολάρια έφτασαν οι ξένες επενδύσεις στην Κίνα, ενώ στην Ινδία κόλλησαν στα 32 δισ. Στο βάθος υπάρχει ο φόβος μιας ανάλογης κρίσης με εκείνη του 1991 όταν το ινδικό κράτος έφτασε στα όρια της χρεοκοπίας. Ένας εφιάλτης σε επανάληψη που θα μπορούσε να βυθίσει το ινδικό όνειρο στο σκοτάδι.



Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 08/08/2012