ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ
Πέτυχαν και το ξέρουν τελικά μόνο αυτοί
Tου Κώστα Βενιζέλου
ΣΙΓΟΥΡΑ πρέπει να ζούμε σε άλλη εποχή και σε άλλη χώρα. Εκτός κι
όταν δηλώνεται από την κυβέρνηση ότι πέτυχε σε όλες τις μάχες που έχει
δώσει, εννοεί ότι το σημερινό αποτέλεσμα, αυτό που όλοι βιώνουμε,
είναι…επιτυχία. Δηλαδή, η χώρα βρίσκεται λίγο -ελάχιστο- πλέον πριν την
κατάρρευση και τη χρεοκοπία και θεωρείται ότι είναι το καλύτερο που
μπορούσε να γίνει; Η μη λύση του Κυπριακού εντάσσεται κι αυτό στις μάχες
που δόθηκαν και «πετύχαμε»; Γιατί όταν ξεκινούσε αυτή η κυβέρνηση
κουβαλούσε τον τίτλο του «έχουμε πρόεδρο λύσης».
Κοντολογίς, σε μια πενταετία διαμορφώθηκαν δυο βασικά δεδομένα, τα οποία επισκιάζουν τα υπόλοιπα, που μπορούν να θεωρηθούν επιτεύγματα αυτής της διακυβέρνησης (που υπήρξαν).
Πρώτο, είναι η οικονομική κατάσταση, η οποία οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία. Όλες οι παράμετροι και οι λόγοι που διαμορφώνουν τα αίτια και τις αφορμές, περιλαμβάνουν και τη διαχείριση που έγινε από την κυβέρνηση. Η διακυβέρνηση της χώρας αφορά όλα όσα γίνονται ακόμη και η αντιμετώπιση ενός ακραίου καιρικού φαινόμενου (η αντιμετώπιση, όχι η πρόκληση). Από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης από την αρχή ήταν ότι δεν ανελάμβανε τις ευθύνες της. Υπήρχε, πάντα το έτοιμο «επιχείρημα» ότι φταίνε όλοι οι άλλοι, εκτός από τους ίδιους.
Τα κενά και οι παραλείψεις τους, η αναβλητικότητά τους, επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση και έσπρωξαν τη χώρα στο γκρεμνό.
Δεύτερο, σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό, η λύση δεν εξαρτάται βασικά από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτό, όμως, το λένε τώρα. Για παράδειγμα, όταν υποδεικνυόταν από την προηγούμενη κυβέρνηση ότι ο Ταλάτ ούτε ένα βαρέλι στη νεκρή ζώνη δεν μπορεί να μετακινήσει, το σημερινό κυβερνόν κόμμα το θεωρούσε ύβρη και κατηγορούσε όσους το διατύπωναν πως δεν θέλουν λύση. Θεωρούσαν πως μεταξύ δυο φίλων θα μπορούσε το πρόβλημα να επιλυθεί, αναγκάζοντας την Τουρκία να προσαρμοσθεί! (αιθεροβάμονες). Το Κυπριακό δεν θα λυθεί επί αυτής της διακυβέρνησης και δεν θα έχει την ευθύνη. Ευθύνεται, όμως, για την προίκα που αφήνει στο Κυπριακό με τα διάφορα που μοίραζε, περιμένοντας αφελώς τα αντίδωρα.
Αυτή η κυβέρνηση θα παραμείνει στην ιστορία και για τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Η ευθύνη της έχει καταγραφεί και στο σχετικό πόρισμα Πολυβίου, κυρίως όμως εδραιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών. Τότε, Ιούλιος 2011, μετά την καταστροφή αντί να κρυφτούν, έπρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Σήμερα θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα.
Σημ: Όταν μιλά ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Γιούρογκρουπ και της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Αυστριακός οικονομολόγος Τόμας Βίζερ είναι τεχνοκράτης και δεν έχει σημασία τι λέει. Όταν μας καθυβρίζει ο Ντάουνερ και μέσα από τη «σημαδεμένη τράπουλα» αλλά και στα λευκωσιάτικα σαλόνια, δεν θέλουν να πουν τίποτε επειδή «εκπροσωπεί το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ».
Κοντολογίς, σε μια πενταετία διαμορφώθηκαν δυο βασικά δεδομένα, τα οποία επισκιάζουν τα υπόλοιπα, που μπορούν να θεωρηθούν επιτεύγματα αυτής της διακυβέρνησης (που υπήρξαν).
Πρώτο, είναι η οικονομική κατάσταση, η οποία οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία. Όλες οι παράμετροι και οι λόγοι που διαμορφώνουν τα αίτια και τις αφορμές, περιλαμβάνουν και τη διαχείριση που έγινε από την κυβέρνηση. Η διακυβέρνηση της χώρας αφορά όλα όσα γίνονται ακόμη και η αντιμετώπιση ενός ακραίου καιρικού φαινόμενου (η αντιμετώπιση, όχι η πρόκληση). Από τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης από την αρχή ήταν ότι δεν ανελάμβανε τις ευθύνες της. Υπήρχε, πάντα το έτοιμο «επιχείρημα» ότι φταίνε όλοι οι άλλοι, εκτός από τους ίδιους.
Τα κενά και οι παραλείψεις τους, η αναβλητικότητά τους, επιδείνωσαν την οικονομική κατάσταση και έσπρωξαν τη χώρα στο γκρεμνό.
Δεύτερο, σε ό,τι αφορά στο Κυπριακό, η λύση δεν εξαρτάται βασικά από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτό, όμως, το λένε τώρα. Για παράδειγμα, όταν υποδεικνυόταν από την προηγούμενη κυβέρνηση ότι ο Ταλάτ ούτε ένα βαρέλι στη νεκρή ζώνη δεν μπορεί να μετακινήσει, το σημερινό κυβερνόν κόμμα το θεωρούσε ύβρη και κατηγορούσε όσους το διατύπωναν πως δεν θέλουν λύση. Θεωρούσαν πως μεταξύ δυο φίλων θα μπορούσε το πρόβλημα να επιλυθεί, αναγκάζοντας την Τουρκία να προσαρμοσθεί! (αιθεροβάμονες). Το Κυπριακό δεν θα λυθεί επί αυτής της διακυβέρνησης και δεν θα έχει την ευθύνη. Ευθύνεται, όμως, για την προίκα που αφήνει στο Κυπριακό με τα διάφορα που μοίραζε, περιμένοντας αφελώς τα αντίδωρα.
Αυτή η κυβέρνηση θα παραμείνει στην ιστορία και για τη φονική έκρηξη στο Μαρί. Η ευθύνη της έχει καταγραφεί και στο σχετικό πόρισμα Πολυβίου, κυρίως όμως εδραιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών. Τότε, Ιούλιος 2011, μετά την καταστροφή αντί να κρυφτούν, έπρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Σήμερα θα ήταν διαφορετικά τα δεδομένα.
Σημ: Όταν μιλά ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων του Γιούρογκρουπ και της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Αυστριακός οικονομολόγος Τόμας Βίζερ είναι τεχνοκράτης και δεν έχει σημασία τι λέει. Όταν μας καθυβρίζει ο Ντάουνερ και μέσα από τη «σημαδεμένη τράπουλα» αλλά και στα λευκωσιάτικα σαλόνια, δεν θέλουν να πουν τίποτε επειδή «εκπροσωπεί το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ».
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire