Η Μονή Κύκκου ξεπούλησε τα πάντα και ο Σίντης ερημώθηκε

Από την Πενταλιά με αγάπη ( Σίντης )

Το Μοναστήρι της Παναγίας του Σίντη   Το μοναστήρι της Παναγίας του Σίντη βρίσκεται στην  επαρχία Πάφου, στην περιοχή  του χωριού Πενταλιά, νοτιοανατολικά του. Είναι επίσης προσπελάσιμο  και από τα γειτονικά χωριά, απο χωμάτινους δρόμους.  Είναι κτισμένο στην δυτική όχθη του  ποταμού Ξερού,  στη συμβολή του με το αργάκι (ρυάκι) του Σίντη.   Ο Σίντης αναφέρεται ως ομηρική λέξη, και  ετυμολογείται από το ρήμα σίνομαι, που σημαίνει βλάπτω/καταστρέφω.
Ιστορικά  Το μοναστήρι του Σίντη, πιθανόν να ήταν αρχικά  αυτοτελής μονή, αργότερα όμως έγινε μετόχι της Μονής Κύκκου.  Αυτό αναφέρει και ο Ρώσσος μοναχός Βασίλειος  Μπάρσκυ, ο οποίος το επισκέφτηκε το 1735. Αναφέρει  ότι το μοναστήρι είχε τότε τρεις μοναχούς, που  καλλιεργούσαν τα κτήματα. Μνημονεύει ακόμα  το πηγάδι στο μέσο της αυλής και τους δυο  γειτονικούς νερόμυλους, που ανήκαν στο μοναστήρι  και οι οποίοι σώζονταν μέχρι σήμερα.
Το μοναστήρι επισκέφτηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα   αρκετοί περιηγητές. Σύμφωνα με μαρτυρίες μοναχών του Κύκκου, το μοναστήρι λειτουργούσε μέχρι το 1927. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 η κτηματική του περιουσία πωλήθηκε σε κάτοικους γειτονικών χωριών, ακόμη και τα κτίρια. Ετσι ερημώθηκε η μονή και τα κτίσματα υπέστησαν μεγάλες ζημιές αφού εγκαταλείφθησαν στην τύχη τους από τη Μονή Κύκκου. Το 1966 το Τμήμα Αρχαιοτήτων κήρυξε το μοναστήρι Αρχαίο Μνημείο, χωρίς όμως να προβεί σε καμιά συντήρηση του. Σήμερα ευτυχώς το μοναστήρι του Σίντη αναστυλώθηκε, όχι βέβαια στη μορφή που είχε πριν ερημωθεί, αλλά οπωσδήποτε πρόκειται για μια επιτυχή συντήρηση η οποία βραβεύτηκε από την Εουρώπα Νόστρα.