Πολιτισμός - Οι μαθητές διδάσκουν Θουκυδίδη

Οκτώ παραστάσεις έξω από τις σχολικές αίθουσες, πάνω στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου

 

Της Δάφνης Κοντοδήμα

«Μα καλά σε αίθουσα θα παίξουμε; Είναι μικρή και δεν θα χωράμε. Η Κεντρική Σκηνή δεν είναι διαθέσιμη;». Τι κι αν βρίσκονταν στην εντυπωσιακή αίθουσα εκδηλώσεων του Εθνικού Θεάτρου. Οι μαθητές του 11ου Λυκείου Περιστερίου ήθελαν την άνεσή τους καθώς είχαν μια δύσκολη αποστολή να φέρουν εις πέρας: να ανεβάσουν σε θεατρική παράσταση το πρώτο βιβλίο της Ιστορίας του Θουκυδίδη.

Θα έκαναν λοιπόν μια υπέρβαση του μαθητικού τους βίου αφού είχαν ξαναδιαβάσει και απομνημονεύσει το κείμενο της αρχαίας γραμματείας «Θουκυδίδη Ιστορία» (σε μετάφραση Ν.Μ. Σκουτερόπουλου), το οποίο όπως έλεγαν βαριούνται στη σχολική τάξη. Ολα αυτά στην εναρκτήρια παράσταση ενός προγράμματος στο οποίο συμμετέχουν συνολικά θεατρικές ομάδες οκτώ σχολείων της Αττικής, μία για κάθε βιβλίο της Ιστορίας.

Δεν δίστασαν ούτε λεπτό να αναλάβουν την πρόκληση. «Αγχος; Δεν είχαμε καθόλου» έλεγαν χαμογελώντας. «Είμαστε εδώ και για την παρέα. Η ίδια η Ιστορία διδάσκει πως όλοι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα». Φορούσαν τις πράσινες και κίτρινες τιράντες, έστηναν τις καρέκλες του λιτού σκηνικού και τους έπιανες να χαζεύουν το εσωτερικό του Εθνικού Θεάτρου. «Μας φαίνεται κυριλάτο, τεράστιο». Η πλειονότητα περνούσε το κατώφλι του για πρώτη φορά.

Οταν έγινε η πρόταση στη Μάρθα Φριντζήλα να αναλάβει την επιμέλεια του εγχειρήματος αυτού, πανικοβλήθηκε. «Μόνο για να διαβάσεις την Ιστορία και να την καταλάβεις θέλει πολλή συγκέντρωση.

Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για παιδιά των οποίων η προσοχή είναι δύσκολο να παραμείνει σε κάτι συγκεκριμένο» έλεγε στα «ΝΕΑ» καθώς παρακολουθούσε την πρόβα. Στον ενάμιση μήνα της προετοιμασίας είχε στο πλευρό της καθηγητές των λυκείων και αποφοίτους της σχολής του Εθνικού. «Τα παιδιά αναλαμβάνουν ένα μεγάλο έργο: να μας διδάξουν την Ιστορία μας» σχολίαζε.

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ

Η ειρήνη θέλει δύναμη

Τι μας διδάσκει λοιπόν η Ιστορία; Οι απαντήσεις των παιδιών έπεφταν βροχή. «Τη σημασία της ειρήνης». «Λάθη των προηγούμενων γενεών ώστε να μην τα ξανακάνουμε». Οσο για τον πόλεμο, «καθένας τον ερμηνεύει όπως θέλει, ανάλογα με τα συμφέροντά του». «Ισως είναι το χρήμα και η εξουσία που επηρεάζουν τον κόσμο». «Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί του σήμερα είναι προδότες... σαν τον Παυσανία». «Η ειρήνη θέλει δύναμη».

Ανησυχία για το μέλλον

«Βρίσκεις τον τρόπο να εκφράσεις πράγματα μέσα από το θέατρο» έλεγαν οι μαθητές, αρκετοί από τους οποίους θα ενδιαφέρονταν να κάνουν καριέρα στο σανίδι. Η Ηλέκτρα που αποφοίτησε πέρσι έχει τέτοιες βλέψεις. «Σπουδάζω ωστόσο Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με την αβεβαιότητα του σήμερα καλό είναι να έχεις κι ένα πτυχίο» σχολίαζε. Μεγάλη δεν είναι μόνο η λαχτάρα των μαθητών να πάρουν το απολυτήριο αλλά και η ανησυχία τους. «Βλέπουμε γύρω μας όλους να τρώγονται μεταξύ τους και φοβόμαστε για το μέλλον» έλεγαν η Νικολέτα και η Κατερίνα (αριστερά και δεξιά στη φωτογραφία), μαθήτριες της Γ' Λυκείου. «Κάθε γενιά που τελειώνει το σχολείο, προσπαθεί να κάνει ό,τι καλύτερο. Δυστυχώς, γίνεται ένα με το κατεστημένο».

Πηγή: Τα Νέα

Δημοσιεύτηκε στις 28/12/2012