Στην μακαρία Κύπρο, ευτράπελα και άλλα

Άριστος Μιχαηλίδης

Άλλα λόγια θκιε παπά

Όταν η Πραξούλα Αντωνιάδου μεσουρανούσε ως υπουργός πετρελαίων, σ΄ ένα από τους πολλούς καυγάδες που έστηνε, είχε κάνει σκηνές διότι γίνονται, έλεγε, σεξιστικά σχόλια σε βάρος της. Κι αυτό γιατί, πολλοί την προσφωνούσαν με το μικρό της όνομα, Πραξούλα. Οι καταγγελίες της βρήκαν και απήχηση, είχαμε τότε και πολλά σχόλια, που την υποστήριζαν, αν βρισκόμαστε και στην εποχή των φεμινιστικών κινημάτων μπορεί να έπεφτε και ξύλο. Σήμερα, βλέπουμε με έκπληξη ότι στο ψηφοδέλτιο των προεδρικών η πρώην υπουργός τοποθέτησε ως έμβλημα πάνω από την υποψηφιότητα της το εξής: «ΠΡΑΞΟΥΛΑ - η καθαρή φωνή». Δηλαδή, αυτό για το οποίο κατηγορούσε τους άλλους το έκανε η ίδια διεκδικώντας τον ανώτατο θεσμό της Δημοκρατίας, χωρίς να το θεωρεί σεξισμό ή απαξίωση. Οι καυγάδες τότε ήταν για να καθιερωθεί ως πατέντα το Πραξούλα;
Ένα το κρατούμενο και πάμε παρακάτω:

Η Αθηνά Κυριακίδου, βουλευτής του ΔΗΚΟ ήταν χθες στο ραδιόφωνο Άστρα κι έκανε μια νέα επίθεση κατά του υποψήφιου Γιώργου Λιλλήκα. Έχει στοιχεία, έλεγε, ότι η διαφημιστική εταιρεία της συζύγου του υποψηφίου, έκανε συμβόλαια με τη ΣΥΤΑ ύψους €6 εκατομμυρίων κατά την περίοδο που ο ίδιος ήταν βουλευτής και υπουργός. Ο κ. Λιλλήκας ήταν βουλευτής και υπουργός επί δώδεκα χρόνια περίπου. Τα μισά ως βουλευτής του ΑΚΕΛ και τα άλλα ως υπουργός της κυβέρνησης του ΔΗΚΟ. Ποιον κατηγορεί η κ. Κυριακίδου; Τη Βουλή ή την κυβέρνηση του κόμματος της; Ή μήπως ένας βουλευτής ή ένας υπουργός έχει τη δυνατότητα να κάνει απατεωνιές και το κόμμα του ή η κυβέρνηση του δεν έχουν καμιά ευθύνη; Αλλά, όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του ραδιοσταθμού, η κ. Κυριακίδου, «ξεκαθάρισε ότι δεν θεωρεί ότι υπάρχει κάτι μεμπτό». Αν δεν υπάρχει κάτι μεμπτό γιατί το λέει; Κουβέντα να γίνεται; Τι είναι η πολιτική, κερχανές για να λέει ο καθένας τις λουβάνες του ν΄ αναστατώνει τον κόσμο για χάζιν;
Πάμε και σ΄ ένα τρίτο:
Ο Αρχιεπίσκοπος βγήκε την Κυριακή από την Εκκλησία κι έκανε μια δήλωση για την οποία όλος ο κόσμος διερωτάται τι εννοούσε. Η ερώτηση, που του υπέβαλαν ήταν σχετικά με τις συζητήσεις για τη μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας. «Εάν, είπε, εθνικά συμφέρει στην πατρίδα και στο λαό μας να περάσει από την Τουρκία, να περάσει. Και εάν συμφέρει οικονομικά να περάσει από την Τουρκία, να περάσει». Μας φώτισε ο Αρχιεπίσκοπος! Ή, καλύτερα: Άλλα λόγια θκιε παπά. Ποιος θα αποφασίσει τι συμφέρει, όμως; Το αφήνει ελεύθερο; Η τρόικα, για παράδειγμα, λέει ότι συμφέρει οικονομικά, κάποιοι άλλοι λένε ότι συμφέρει οικονομικά αλλά δεν συμφέρει εθνικά. Αν συμφέρει μόνο οικονομικά θα δώσει και ο Αρχιεπίσκοπος την ευχή του;
Αντί άλλων σχολίων για όλα τα πιο πάνω και για πολλά άλλα παρόμοια περίεργα και ασυνάρτητα των ημερών, θυμίζω τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που έκανε η RAI για το Φιλελεύθερο και κατέγραψε τα αισθήματα του λαού για την κατάσταση της χώρας: Οργή και αγανάκτηση νιώθει το 26%, Ανησυχία και άγχος το 25%, Απογοήτευση το 20%, Λύπη και στενοχώρια το 14%, Ντροπή το 9%. Είναι μόνο η οικονομική κρίση νομίζετε;