Γ. Καλλινίκου
Αυτός ο λαός
βίωσε την καταστροφή ως αποτέλεσμα της χειρότερης διακυβέρνησης στην ιστορία
της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πίστεψε ότι η αλλαγή θα μπορούσε να ορθοποδήσει τον τόπο. Πριν καλά-καλά
κοπάσουν οι χοροί όμως, ήρθε το χτύπημα του τυφώνα Γιούρογκρουπ. Και τον
ισοπέδωσε. Δεν βγήκε στους δρόμους. Δεν πήγε σε Προεδρικό, Βουλή, Κεντρική
Τράπεζα, τράπεζες ή στα γραφεία των τέως κυβερνώντων. Παρέμεινε ατάραχος στον
καναπέ του. Γκρίνιαξε λιγάκι, αλλά ως εκεί.
Παγκόσμιο φαινόμενο στωικότητας. Ίσως
διόλου τυχαία, αφού ιδρυτής της Στωικής Φιλοσοφικής Σχολής ήταν Κύπριος, ο
Ζήνων ο Κιτιεύς. Κι αυτός ακόμη όμως, αν ζούσε σήμερα, πιθανότατα θα έμενε
άφωνος μπροστά στη στωικότητα του κυπριακού λαού. Οι πολίτες στριμώχνονται στις
ουρές του Φόρου Εισοδήματος για να πληρώσουν κάθε νέα φορολογία που τους
επιβάλλεται. Μάλιστα, ο Αβ. Νεοφύτου τόσο εντυπωσιάστηκε, ώστε έκανε και
δηλώσεις δημοσίως. «Οι πολίτες στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι έχουν πάρει
τις αποφάσεις τους, ότι αυτό τον τόπο θα τον σώσουμε» είπε. Συνεχάρη τους
πολίτες που αγόγγυστα πλήρωσαν και τη σκληρή φορολογία της ακίνητης ιδιοκτησίας
και έκρινε ότι αυτό είναι «ένα θετικό σημάδι μέσα στο γκρίζο ορίζοντα που
ζούμε». Βεβαίως, οι πολίτες μπορεί να αποφάσισαν να σώσουν αυτό τον τόπο. Εκείνο
που σίγουρα δεν αποφάσισαν είναι ότι δικαιούνται οι πολιτικοί να τους δουλεύουν
ψιλό γαζί. Διότι την στιγμή που σφίγγουν τα ζωνάρια μέχρι ασφυξίας, αντέχουν
επειδή πίστεψαν ότι αυτό ισχύει για όλους ανεξαιρέτως. Και τους πολιτικούς και
τους διάφορους αξιωματούχους. Πώς να μην νιώσει κορόϊδο όμως, όταν βλέπει στον
προϋπολογισμό του 2014 ότι οι μειώσεις της Προεδρίας της Δημοκρατίας είναι
μόλις 170 χιλ. στα 5,8 εκατ; Πώς να μην νιώσει κορόϊδο όταν βλέπει ότι οι
μειώσεις της Βουλής είναι μόλις 689 χιλ. στα 20,5 εκατ.; Πώς να μην νιώσεις
κορόιδο όταν βλέπει τα επιδόματα 130 κρατικών αξιωματούχων να παραμένουν
άθικτα; Πώς να μην νιώσει κορόϊδο όταν βλέπει ότι από την κρατική χορηγία για
τα κόμματα δεν κόπηκε ούτε ένα σεντ από τα 6,8 εκατ. ευρώ και ότι μάλιστα είχε
τεθεί και θέμα αύξησης της; Πώς να μην νιώσει κορόϊδο όταν διαβάζει τα πρακτικά
της Βουλής και βλέπει ότι η σύγκρουση μεταξύ των κυβερνώντων ήταν για το εάν η
μισθοδοσία των υφυπουργών θα είναι ίδια με των υπουργών ή μικρότερη και όχι
γιατί θα δαπανηθεί ακόμη ένα εκατομμύριο για να βολευτούν μερικοί ακόμη; Πώς να
μην νιώθει κορόϊδο όταν ακούει τους βουλευτές να μετατρέπονται σε τίγρεις για
τη λιμουζίνα του γ.δ. της CYTA αλλά να γίνονται γατάκια για τις λιμουζίνες των υφυπουργών; Πώς να μην νιώθει
κορόϊδο όταν μαθαίνει ότι η περιβόητη τροποποίηση για τις λιμουζίνες όλων των
αξιωματούχων έπιασε σκόνη σε κάποιο γραφείο, δεν ψηφίστηκε ποτέ και οι
παληκαρισμοί τους όταν ηγέρθη το θέμα, απέμειναν απλές φανφάρες;Ακούς λαέ βασανισμένε; Ακούς; Εμπέδωσε αυτό που έγραψε ο βραβευμένος με Πούλιτζερ αμερικανός δημοσιογράφος George Will: «Στο λεξικό των πολιτικών η λέξη «θυσία» σημαίνει ότι οι πολίτες θα πρέπει να στέλνουν μεγαλύτερο μέρος από το εισόδημά τους στην κυβέρνηση, έτσι ώστε οι πολιτικοί δεν θα χρειαστεί να θυσιάσουν την ευχαρίστηση να το ξοδεύουν». Και ξύπνα… επιτέλους ξύπνα…
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 20/10/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire