Κώστας Βενιζέλος
ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ
γιατί οι πολίτες είναι θυμωμένοι. Το πολιτικό σύστημα φαίνεται να μην
αντιλαμβάνεται την κατάσταση, γι' αυτό και συνεχίζουν στο ίδιο τέμπο. Η χώρα
βρίσκεται στον πάτο. Η διαδρομή είναι μεταξύ πάτου και λίγο πάνω από την
επιφάνεια και τανάπαλιν. Οι πολίτες βρίσκονται ενώπιον τραγικών συνθηκών. Οι
άνεργοι το 2014 προβλέπεται να φθάσουν στις 94.000 και αυτό θα επιφέρει νέες
κλιμακωτές επιπτώσεις στην κοινωνία.
Από το φαγοπότι πολιτικών, τραπεζιτών,
μεσαζόντων, όπως και για τις διαδρομές προς κομματικά ταμεία των
επιχειρηματικών «μπόνους», τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι πολίτες.
Οι τέως
κυβερνώντες, που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση, λόγω
των αγκυλώσεων και της ανεπάρκειας τους, είχαν προσκαλέσει την Τρόικα,
συζήτησαν Μνημόνιο μαζί της και σήμερα επιχειρούν να επιβάλουν γενική αμνησία. Δεν
ξέρουν τίποτα, δεν είδαν κανένα και φταίνε οι επόμενοι, δηλαδή οι νυν
κυβερνώντες. Στην αντίπερα όχθη, οι νυν κυβερνώντες, πέραν από τα
επαναλαμβανόμενα κλαψουρίσματα για τη «θαρραλέα» πράξη να συναινέσουν στην
ισοπέδωση της οικονομίας στα Γιούρογκρουπ του Μαρτίου, ασκούνται σε δημόσια
πυγμαχία με τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας. Και δίκαιο να έχουν, που
έχουν, αυτή η διαχείριση είναι τόσο ζημιογόνα όση και η συμπεριφορά του
διοικητή.
Είναι προφανές
πως η πολιτική ηγεσία συμπεριφέρεται οπαδικά με όρους κερκίδας, με έντονο
λαϊκισμό, παραπέμποντας σε μια διαρκή προεκλογική περίοδο. Η Κυβέρνηση
λειτουργεί ως να έχουν προκηρυχθεί εκλογές σε δύο μήνες. Το ΑΚΕΛ, προσπαθώντας
να συγκρατήσει τους ασυγκράτητους ψηφοφόρους του, συμπεριφέρεται ως φοιτητική
παράταξη, της δεκαετίας του '80, που παράγει θόρυβο και φωνές παρά πολιτική. Όσον
αφορά στους υπόλοιπους του πολιτικού γίγνεσθαι, βρίσκονται μεταξύ βαθιάς
υπνηλίας και μιας τακτικής που αντιγράφουν τους μεγαλύτερους.
Αυτός ο τόπος
υποφέρει διαχρονικά από την έλλειψη πολιτικού προσωπικού. Είναι προφανές πως
στην πρώτη γραμμή τσουβαλιάζονται διάφοροι ανεπάγγελτοι και επιδερμικοί. Και
δυστυχώς, ακόμη και μετά τον οδοστρωτήρα της Τρόικας που πέρασε πάνω από τη
χώρα, αναπτύσσονται οι ίδιες λογικές. Κενές περιεχομένου τοποθετήσεις, που δεν
παράγουν λύσεις.
Οι πολίτες δεν
ενδιαφέρονται να παρακολουθούν καθημερινά παιχνίδι πινγκ πονγκ για το ποιος
έχει ευθύνες για το χάλι της οικονομίας. Έχουν καλύτερη εικόνα από αυτούς,
καθώς βιώνουν με τον πιο έντονο τρόπο τις νέες πραγματικότητες.
Κατάφεραν
διαχρονικά να καταστήσουν τη χώρα πειραματόζωο για το Κυπριακό, το έχουν κάνει
τώρα και για την οικονομία. Έχουν καταντήσει τη χώρα, να είναι σε πρώτη ζήτηση
όταν θέλουν οι τρίτοι να δοκιμάσουν νέα πειράματα, νέα μοντέλα.
Οι αντιστάσεις
αναλώνονται στο εσωτερικό και οι μάχες δίνονται με τον πόλεμο ανακοινώσεων. Όταν
βρεθούν εκτός Κύπρου και «στα πιο στενά», τραβούν τη χώρα σε έναν χορό του
Ζαλόγγου.
Εδώ που έχουμε
φτάσει, δεν αρκούν τα όσα λέγαμε στο παρελθόν ότι «αυτούς έχουμε, με αυτούς
παίζουμε μπάλα».
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 18/10/2013
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire