Πολιτισμός - Ο οίστρος της ζωής

                                   the guardian, 18/10/2013

Του Παύλου ΜΕΘΕΝΙΤΗ

 

Ο Βέλγος φωτογράφος Nick Hannes ήταν στην Ελλάδα για μια δουλειά, όταν έπεσε τυχαία πάνω σε ένα γαμήλιο γλέντι στην Κορινθία. Αν ήταν μια τυπική δεξίωση, ο Βέλγος δεν θα τραβούσε το ενσταντανέ, που δημοσιεύτηκε στον «Guardian», ως φωτογραφία της εβδομάδας. Ποιο είναι το ιδιαίτερο της γαμήλιας γιορτής; Εγινε στο πλάτωμα ενός βενζινάδικου. Τραπέζια γύρω γύρω, μπροστά από τις αντλίες, και οι καλεσμένοι να χορεύουν με φόντο τη φωτισμένη γέφυρα του Ρίου - Αντιρρίου.

Ο Εμπειρίκος είχε γράψει στην Οκτάνα, στο πεζό «εις την οδόν των Φιλελλήνων», μιλώντας για τους Ελληνες: «...πρώτοι, θαρρώ, αυτοί στον κόσμον εδώ κάτω, έκαμαν οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου». Αυτός ο στίχος δεν έχει φύγει από το μυαλό μου από τότε που τον πρωτοδιάβασα.
Ερχεται και ξανάρχεται, πιο συχνά τα τελευταία τρία, τριάμισι χρόνια, που σοβεί η κρίση στην Ελλάδα. Μέσα από τη μιζέρια και την κατάθλιψη καμιά φορά, εκεί που δεν το περιμένεις, κάτι γίνεται, ένα εωσφορικό κέφι ξεπηδάει σαν βεγγαλικό, σαν φωτεινό σιντριβάνι και φωτίζει το σκοτάδι.
Ο φόβος του θανάτου, ο φόβος της φτώχειας, ο φόβος του να χάσεις τη δουλειά σου, το επίδομα ανεργίας σου, το σπίτι σου, τα πέντε φραγκάκια που έχεις στην μπάντα, την υγεία σου ή την αξιοπρέπειά σου, αίφνης μεταλλάσσεται σε κίνητρο ζωής και δημιουργίας. Αστειεύεσαι με την καταπίεση, τη βία, την έλλειψη προοπτικής, την απελπισία.
Σκαρφίζεσαι ανέκδοτα, γράφεις τραγούδια, βάζεις ρεφενέ τα ψιλά σου με την παρέα σου, παίρνεις πέντε μπίρες και κάνεις πάρτι σ' ένα πάρκο.
Γυρίζεις ταινίες με το τίποτα, προσφέρεις το άνθος του εαυτού σου δωρεάν για να γίνει κάτι: ένα κοινωνικό ιατρείο, μια ταινία, ένα τραγούδι, μια κοινωνική δράση. Το κράτος σ' έχει γραμμένο, αλλά εσύ, εκείνες τις στιγμές της ψυχικής ανάτασης, το γράφεις κι εσύ, και κάνεις αυτό που πρέπει, και κάνεις αυτό που γουστάρεις, και είναι καλό, είναι ψυχαγωγικό, είναι ανθρώπινο. Ο Νίκος, ο γαμπρός του γαμήλιου γλεντιού, όταν ο Βέλγος φωτογράφος ρώτησε «γιατί», γιατί έκανε το γλέντι του στο βενζινάδικο, απάντησε πως ήθελε να εξοικονομήσει χρήματα. Εάν το έκανε σε μια βαρετή μέχρι λιποθυμίας αίθουσα συνεστιάσεων, κανείς, ούτε κι ίδιος, δεν θα θυμόταν τίποτα μετά.
Τώρα, αφ' ενός το καταφχαριστήθηκε, και αφ' ετέρου τον έμαθε κι όλη η Ευρώπη. Γιατί έκανε οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου. Δεν ξέρω αν άλλοι λαοί, πιασμένοι στο δόκανο της κρίσης, κάνουν ό,τι και οι Ελληνες - αλλά είμαι υπερήφανος που ανήκω σ' έναν λαό που συμπεριφέρεται έτσι.



Πηγή: Ελευθεροτυπία
Δημοσιεύτηκε στις 27/10/2013