Το παιδί δεν είναι άλογο κούρσας

ΕΦΗΜΕΡΑ

Η καλή όψη της κρίσης

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

ΕΙΔΑΤΕπώς τα φέρνει η ζωή; Στροφή στα δημόσια νηπιαγωγεία κάνουν οι Κύπριοι. Με το που γεννιόταν το παιδί, η μαμά έπαιρνε βόλτα τα νηπιαγωγεία να βρει το καλύτερο. Όχι το πιο βολικό, το πιο φιλικό, εκείνο που το παιδί θα περνούσε καλά, αλλά εκείνο που θα πληρούσε τις προϋποθέσεις που θεωρούσε σημαντικές η μαμά (στις πλείστες των περιπτώσεων η μαμά ασχολείται με αυτά τα θέματα). Στις παρέες ανταλλάσσονταν πληροφορίες και η μαμά εντυπωσιαζόταν με περίεργα πράγματα, πιστεύοντας πως στα τρία του το παιδί θα έπρεπε να αποκτήσει δεξιότητες και ικανότητες μιας ιδιοφυΐας. Και να τώρα που η οικονομική κρίση και η αύξηση των τιμών - πολλές φορές τα δίδακτρα του νηπιαγωγείου είναι πιο υψηλά από ό,τι τα δίδακτρα πανεπιστημίων άλλων χωρών- αυξάνει το ενδιαφέρον για τα δημόσια νηπιαγωγεία.
Κι έπειτα, θα αυξηθεί το ενδιαφέρον και για τα δημόσια γυμνάσια και θα σταματήσουν τα παιδιά να κάνουν ιδιαίτερα δύο χρόνια για να εξασφαλίσουν θέση σε ιδιωτικό σχολείο. Και όσα μας ξίνιζαν, τώρα θα τα λατρέψουμε. Κι όσα μυθοποιήσαμε, θα τα απομυθοποιήσουμε. Κι ίσως έτσι αντιληφθούμε τις πραγματικές ανάγκες ενός τρίχρονου παιδιού και σταματήσουμε να πιστεύουμε πως ένα νηπιαγωγείο, με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα, είναι το διαβατήριο για το επιτυχημένο μέλλον του παιδιού. Ίσως, εντέλει η οικονομική κρίση μας οδηγήσει στην επαναξιολόγηση των πραγμάτων και βρούμε το μέτρο. Ίσως αφήσουμε το παιδί να παίξει, σταματώντας να το σπρώχνουμε με διάφορους τρόπους σαν άλογο κούρσας που πρέπει να έρθει πρώτο και να μας βγάλει ασπροπρόσωπους.
Φυσικά, όλη αυτή η κατάσταση μια χαρά βόλευε την κυβέρνηση που απαλλασσόταν της ευθύνης της να προσφέρει στους γονείς υπηρεσίες για το παιδί τους. Τώρα, θα πρέπει να βρει τρόπους να ικανοποιήσει τις ανάγκες που δημιουργούνται. Κι όχι κτίζοντας αποθήκες παιδιών, αλλά με μονάδες που θα μπορούν να καλύψουν σύγχρονες ανάγκες.
Η κρίση δεν είναι και τόσο κακή (άμα αν μη τι άλλο υπάρχει ένα εισόδημα). Μπορεί να μας σπρώξει σε διεκδικήσεις, μπορεί όσα θεωρούσαμε αυτονόητα, να πρέπει να τα διαπραγματευτούμε ξανά.

Αποστολή άρθρου με email

κλείσιμο παραθύρου

Ονοματεπώνυμο αποστολέα:
Email αποστολέα: *
Email παραλήπτη: *
Το σχόλιό σας:
Τα πεδία που είναι σημειωμένα με * είναι υποχρεωτικά
Αποστολή αντιγράφου σε μένα
ΕΦΗΜΕΡΑ Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου