Νέα πορεία, διαφορετική ;

Αυτά που (δεν) έγιναν...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Ανάγκα και θεοί πείθονται... Απλώς χρειάστηκαν κάποιοι μήνες για να πεισθούν οι Γερμανοί, η Ενωση, το ΔΝΤ και οι δανειστές ότι εκείνα που είχαν επιβάλει στον αμίλητο και υποταγμένο Γ. Παπανδρέου -το δυναστικό Μνημόνιο και το δάνειο με το εξοντωτικό επιτόκιο- δεν αποδίδουν...

 Στην Ελλάδα έφεραν την καταστροφή και την οδηγούν στο αδιέξοδο. Αυτά που προτείνει τώρα η Γερμανία και φαίνεται να επικροτεί η Ενωση, όφειλε -και μπορούσε- να τα ζητήσει από την πρώτη στιγμή ο Ελληνας πρωθυπουργός. Οχι με μαγκιές. Ούτε ως καθημαγμένος επαίτης που ζητεί ελεημοσύνη. Αλλά μ' ένα μεγάλο όπλο που είχε στα χέρια του -τον κίνδυνο να χρεοκοπήσει η χώρα! Είναι βαρετή η επανάληψη, αλλά χρήσιμη η υπόμνηση: θα σκεφτόταν πολύ η Ενωση να απορρίψει το αίτημα του κ. Παπανδρέου για επιμήκυνση του τότε υφιστάμενου χρέους, καθώς και τον δανεισμό της Ελλάδος με ανεκτό επιτόκιο. Πρωτίστως, θα δυσκολεύονταν η Γερμανία και η Γαλλία: σε περίπτωση πτώχευσης, οι τράπεζές τους, που έχουν περίπου το 70% των ελληνικών ομολόγων, θα έχαναν τα λεφτά τους... Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: η έλλειψη τόλμης και σχεδίου εκ μέρους του Γ. Παπανδρέου, παρουσιάστηκε από την καταιγιστική προπαγάνδα ως μέγα κατόρθωμα. Δήθεν έσωσε τη χώρα από τη χρεωκοπία! Εκτοτε, με το εκβιαστικό αυτό τέχνασμα πορεύτηκε η ελληνική κυβέρνηση, με αρωγό τους προθύμους των μήντια... Οσο για το απαραίτητο συμμάζεμα του κράτους, το οποίο προωθεί εναγωνίως -έστω άτσαλα και χωρίς σχεδιασμό- η κυβέρνηση, προσπαθώντας να άρει τα παθογενή δεκαετιών, δεν χρειαζόταν κανένα Μνημόνιο. Παρά μόνο σχέδιο, ειλικρίνεια και αγνόηση του πολιτικού κόστους...