Γιάννης κερνά, Γιάννης πίνει..

ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ 

Χωρίς λογαριασµό

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟ

Ας αρχίσουµε µε δυο πληροφορίες που είδαν το φως της δηµοσιότητας.

Πρώτη πληροφορία. Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.∆. οφείλουν τραπεζικά δάνεια άνω των 120 εκατ. ευρώ το καθένα, αλλά συνεχίζουν να δανείζονται. Με υποθήκη τη... µέλλουσα κρατική επιχορήγηση και µάλιστα σε βάθος χρόνου! ∆εύτερη πληροφορία. Τα ίδια κόµµατα εισέπραξαν ήδη την πρώτη δόση της κρατικής επιχορήγησης που θα πάρουν το 2011. Εδώ η λογική σταµατάει: εισπράττουν αυτά που έχουν υποθηκεύσει;

Γίνεται τα χρήµατα που έχουν εκχωρήσει, να µπαίνουν στα ταµεία τους και να ισχύουν και ως εγγύηση ταυτοχρόνως; Μπορεί κάποιος που οφείλει 120 εκατ.ευρώ σε δάνεια να παίρνει νέα δάνεια µε εγγύηση κάτι που µπορεί ανά πάσα στιγµή να µην έχει; Ποιος βεβαιώνει ότι στις εκλογές δεν θα µειωθεί η εκλογική τους δύναµη και συνεπώς και το ποσό που θα δικαιούνται από τον κρατικό προϋπολογισµό;

Εκανε χθες ο Γιάννης Ραγκούσης δηλώσεις για τα δάνεια και την κρατική επιχορήγηση. Αλλά ακόµη λείπει κάτι: η διαφάνεια. Ισχύει για όλους, αλλά όχι και για τα κόµµατα. Κανείς δεν ξέρει τι συµβαίνει στα λογιστήριά τους. ∆εν γίνεται ποτέ γνωστό πώς δαπανούν αυτά που τους πληρώνει ο κρατικός προϋπολογισµός – για τα άλλα ας µη συζητάµε. Η νοµοθεσία υποχρεώνει έναν δήµο να δηµοσιεύει στο ∆ιαδίκτυο ακόµη και τα τιµολόγια των δυο ευρώ για έναν καφέ. Αλλά η ίδια υποχρέωση δεν ισχύει για τις κοµµατικές δαπάνες. Και ούτε τους ζήτησε ποτέ κανείς να τις δικαιολογήσουν. Γιατί ας πούµε έχουν τόσα λειτουργικά έξοδα και όχι λιγότερα; Ποσά επαγγελµατικά στελέχη πληρώνουν και ποιοι ακριβώς είναι οι µισθοί τους; Πόσο τα µέτρα λιτότητας που εφαρµόζονται στους άλλους εργαζοµένους ισχύουν και για το προσωπικό των κοµµάτων; Πόσοι δηµόσιοι υπάλληλοι είναι αποσπασµένοι στα γραφεία τους και ποια δουλειά κάνουν; Γιατί καλύπτονται δαπάνες πολιτικών στελεχών που συνιστούν πολιτικές δραστηριότητες;

Προφανώς η κρατική ενίσχυση είναι θεµιτή και δικαιολογηµένη. Αλλά δεν θα έπρεπε να ξέρουν και αυτοί που την πληρώνουν πού ακριβώς καταλήγει; Ιδίως σε περίοδο που τα κοµµατικά στελέχη ζητούν από τους πολίτες κατανόηση στις δυσκολίες που έφερε η κρίση. Εκτός αν εννοούν αυτό που έλεγε ο Μαρκ Τουέιν: «Με προσπάθεια µπορούµε να αντέξουµε την ανέχεια – των άλλων εννοώ».