Του Νίκου Τόκα
…Φίλοι συμπολίτες,σήμερα μετά…φανών και λαμπάδων, και μετά από ένα εξευτελιστικό πολιτικό παρασκήνιο (και… τόνους μίσους να αναβλύζουν από κομματικούς διαδρόμους και να φθάνουν μέχρι το «κτήριο του Λαού») εκλέγεται ο νέος πρόεδρος της Βουλής. Δεν γνωρίζω αν από… συγκίνηση για την εκλογή του οποιουδήποτε θα κλάψει κάποιος από εσάς, είμαι όμως σίγουρος για κάτι άλλο: Ο λαός έχει σοβαρό λόγο να τραβάει από απελπισία τα μαλλιά του: Με αφορμή τη συγκεκριμένη εκλογή και τα όσα προηγήθηκαν αυτής, επαληθεύονται οι χειρότεροι του φόβοι: Δεν του έχουν απομείνει πολλοί σε αριθμό, σοβαροί και αγνοί πατριώτες πολιτικοί πάνω στους οποίους μπορεί να στηρίξει μια κάποια ελπίδα για το μέλλον! Θυμηθείτε μόνο ότι οι βουλευτές της προηγούμενης Βουλής (οι περισσότεροι επανεκλέγηκαν) απαιτούν -και θα πάρουν!- τον μισθό του Μαΐου, ενώ η Βουλή έκλεισε τον Απρίλη, τη στιγμή που διατείνονται (παίζοντας θέατρο!), ότι... αγωνιούν για τις 30.000 των ανέργων!
…Χριστέ μου,είναι πρωτάκουστο: Να βγαίνουν καθημερινά στα ραδιόφωνα, πολίτες αγανακτισμένοι και εξαγριωμένοι από την πολιτική και οικονομική κατάσταση και ευθέως να κατηγορούν συλλήβδην τους πολιτικούς (αυτό βέβαια το... ομαδικό σακκούλιασμα. είναι κακό), ότι εκείνο που τους ενδιαφέρει, δεν είναι η πατρίδα, αλλά μόνο το τομάρι τους, ισχυριζόμενοι επίσης ότι «το κυπριακό κατάντησε πλέον η ομπρέλα του κάθε επιτήδειου!».
…Μόλις χθες,ένας από τους πιο πάνω ακροατές, βγήκε στο Τρίτο του ΡΙΚ και σχολιάζοντας γενικά τα της ζωής όπως σήμερα διαμορφώνονται, είπε και το εξής: Οταν βλέπω πολιτικό, αμέσως μου έρχεται μια τάση για εμετό!
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire