Η ζωή σε δυο ρόδες - Ιστορίες καθημερινών διαδρομών

Ποδήλατο έκαναν σχεδόν όλοι ως παιδιά, ελάχιστοι όμως το χρησιμοποιούσαν μετά τα 15. Σήμερα αυτό αλλάζει. Το ράλι των τιμών της βενζίνης, καθώς και θέματα υγείας, οικολογίας και πρακτικότητας, το φέρνουν στο προσκήνιο, ενώ όλο και περισσότεροι ενήλικες το επιλέγουν, όχι μόνο για άσκηση και αναψυχή, αλλά και ως βασικό μέσο καθημερινής μετακίνησης. Απ' ό,τι φαίνεται, πρόκειται για μια μόδα που ήρθε για να μείνει.

ΕΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩTOΓΡAΦIΕΣ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

01. Αλέξανδρος Παπανδρέου -Σεφ, συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής
Αναζητώντας την ένταση
Πηγαίνουμε τακτικά με δύο φίλους στα Βασιλικά Κτήματα και στον Υμηττό, γιατί μας δίνουν την ευκαιρία να απολαύσουμε τις απότομες χωμάτινες διαδρομές τους».

Φωτογραφήθηκε σε πάρκο των Βριλησσίων, κοντά στο σπίτι του.

Ποδήλατο έκανε από τριών ετών, ωστόσο για κάποιο διάστημα το παράτησε. Αφορμή για να ξανακαβαλήσει στάθηκε το ότι βρέθηκε να ζει σε σχετικά κοντινή απόσταση από τον εργασιακό του χώρο:
«Η δουλειά μου απέχει από το σπίτι γύρω στα πέντε χιλιόμετρα. Δεν είναι ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακριά δηλαδή», εξηγεί. «Ετσι, αποφάσισα για λόγους άσκησης να κάνω τη διαδρομή ποδηλατώντας. Το άλλο κίνητρο ήταν το ότι αρχίσαμε να μαθαίνουμε ποδήλατο στα παιδιά μας, οπότε μπήκαμε στη διαδικασία να το χρησιμοποιήσουμε ξανά κι εμείς. Μεγάλο ρόλο βέβαια έπαιξε και ο στενός μου φίλος, ο Λευθέρης Πλακίδας, που είναι φανατικός ποδηλάτης, ο όποιος με παρότρυνε και μου έμαθε τα μυστικά. Ετσι, σήμερα όλα τα μέλη της οικογένειας έχουν από ένα ποδήλατο», συμπληρώνει.
Ως λάτρης της αδρεναλίνης, επέλεξε να αποκτήσει mountain bike: «Πάντα μου άρεσε οτιδήποτε ανεβάζει την ένταση και το τρέξιμο στο βουνό είναι ένα από αυτά. Εβλεπα πολλούς να το κάνουν και είπα να προσπαθήσω και εγώ. Ξεκίνησα με δανεικό ποδήλατο, μέχρι που πήρα το δικό μου. Πλέον πηγαίνουμε τακτικά με δύο φίλους στα Βασιλικά Κτήματα και στον Υμηττό γιατί μας δίνουν την ευκαιρία να απολαύσουμε τις απότομες χωμάτινες διαδρομές τους», τονίζει. «Επίσης και στις εκδρομές παίρνω το mountain μαζί μου με το αυτοκίνητο, για να μπορώ να κάνω τις βόλτες μου και εκεί», προσθέτει. Για τις καθημερινές του μετακινήσεις, χρησιμοποιεί ένα απλό ποδήλατο, το οποίο μοιράζεται με τη σύζυγο του. «Αν και το ποδήλατο μπορεί να σου λύσει πολλές φορές τα χέρια, δυστυχώς στην πόλη οι οδηγοί δεν προσέχουν, ενώ δεν υπάρχει και επαρκής σήμανση σε σχέση με τους ποδηλάτες, που είναι πλέον και πολλοί. Οι ποδηλατοδρόμοι επίσης στην Αθήνα είναι λίγοι, τουλάχιστον εμείς στα Βριλήσσια που έχουμε, είμαστε από τους τυχερούς», επισημαίνει.

02. Γιώργος Καφίρης -Διευθύνων σύμβουλος της ΕΛΕΚΤΡΟΜΕΚ
"Κολλημένος" με το mountain
«Επέλεξα ξανά mountain γιατί με βοηθά να ανεβαίνω πεζοδρόμια χωρίς να χρειάζεται να "ξεπεζεύω" κάθε φορά που υποχρεώνομαι να το κάνω».

Φωτογραφήθηκε στα Εξάρχεια, κοντά στο σπίτι του.

Είχε να ανέβεΙ σε ποδήλατο δύο και πλέον δεκαετίες. Αφορμή για να το ξαναβάλει στη ζωή του στάθηκε η αγορά ενός ηλεκτρικού ψυγείου, πριν από επτά χρόνια: «Μαζί πηρά δώρο ένα βαρύ ποδήλατο mountain. Αρχισα να το χρησιμοποιώ στην παραλιακή από το Φάληρο μέχρι τον Αγιο Κοσμά για βόλτα. Μετά ξεθάρρεψα και ανέβαινα τα Σαββατοκύριακα στο γραφείο στα Εξάρχεια. Κάποια στιγμή έφτασα μέχρι τη Ραφήνα», αναφέρει. Πρόσφατα, με την παρότρυνση ενός καλού του φίλου, αντικατέστησε το παλιό του ποδήλατο με ένα IDEAL Prisma, πάλι τύπου mountain, με 29 ίντσες τροχούς, 30 συνδυασμούς ταχυτήτων και δισκόφρενα: «Είναι σαν να κυκλοφορεί κάποιος με τρακτέρ και να καβαλήσει μετά μια Alpha Romeo Spider», τονίζει. «Επέλεξα ξανά mountain γιατί με βοηθάει να ανεβαίνω πεζοδρόμια χωρίς να χρειάζεται να "ξεπεζεύω" κάθε φορά που υποχρεώνομαι να το κάνω», συμπληρώνει.
Ο κ. Καφίρης χρησιμοποιεί το ποδήλατο του και για τις επαγγελματικές του μετακινήσεις. «Οι διαδρομές που κάνω είναι από το Παλαιό Φάληρο στα Εξάρχεια και τον Κολωνό και από το Παλαιό Φάληρο στον Πειραιά και τον Κορυδαλλό. Μαζεύω δηλαδή περίπου 80 χιλιόμετρα κάθε εβδομάδα, αν και θα ήθελα να το χρησιμοποιώ πιο τακτικά», υπογραμμίζει. «Ο ποδηλάτης είναι από χέρι "χαμένος" όταν μοιράζεται τον δρόμο με τα λοιπά τροχοφόρα. Αρα ο μόνος τρόπος για να ισοσκελιστεί αυτό το μειονέκτημα είναι συνειδητά οι λοιποί εποχούμενοι να αποδέχονται ότι δεν θα χρησιμοποιούν τις δυνατότητες των οχημάτων τους ανταγωνιστικά με τους ποδηλάτες. Δηλαδή να μην προσπερνούν αλλάζοντας λωρίδα κίνησης και να χρησιμοποιούν τη δεξιά λωρίδα με προσοχή».

Φωτογραφήθηκε στο Μουσείο Ακρόπολης, στη γειτονιά της.

03. Μαρίνα Αθανασιάδου -Επιμελήτρια εκθέσεων, διατηρεί τον χώρο τέχνης AAA
Στους δρόμους του κρασιού
Σε μια εκδρομή στη Στυμφαλία, κάναμε τον γύρο της λίμνης, επισκεφτήκαμε το μουσείο περιβάλλοντος και κάναμε στάση για οινογνωσία σε οινοποιεία».
Ζώντας στο Παρίσι την εποχή των μεγάλων απεργιών που παραλύουν την πόλη, αναγκάζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως και εκατομμύρια άλλοι Παριζιάνοι, να μετακινείται αποκλειστικά με ποδήλατο. «Ολοι οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια, που σημειωτέον είναι φαρδιά σαν τη λεωφόρο Κηφισίας, ήταν μποτιλιαρισμένα από ποδηλάτες. Το Παρίσι θύμιζε Μπανγκόκ. Αν μάλιστα σου έκλεβαν μια ρόδα ή μια σέλα, έπρεπε να περιμένεις τουλάχιστον μία εβδομάδα για να τα αντικαταστήσεις. Τόσο μεγάλη ήταν η λίστα αναμονής, λόγω της τεράστιας ζήτησης», θυμάται. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα, άρχισε να πηγαίνει με έναν φίλο βόλτες στην Πάρνηθα. Τελικά αυτός της χάρισε το ποδήλατό της: Ενα Gary Fisher, τύπου mountain-trekking. «Πάντα μου άρεσαν τα mountain, κυρίως λόγω design», τονίζει η ίδια. Από τότε η κ. Αθανασιάδου χρησιμοποιεί το ποδήλατο της για λόγους αναψυχής: «Συμμετέχω συχνά στις εκδρομές των "cycling & wine".
Μία από αυτές ήταν στη Στυμφαλία, όπου κάναμε τον γύρο της λίμνης, επισκεφτήκαμε το μουσείο περιβάλλοντος και στη συνέχεια κάναμε στάση για οινογνωσία σε διά-φορα οινοποιεία της περιοχής. Ηταν μια εξαιρετική εμπειρία. Γενικώς αυτές οι εκδρομές εί- ναι πολύ καλά οργανωμένες και προσελκύουν τη συμμετοχή ποδηλατών κάθε ηλικίας. Δεν πάνε μόνο νέοι», επισημαίνει. Στην πόλη, με το ποδήλατο περιορίζεται σε κοντινές διαδρομές στη γειτονιά της: «Μένω κοντά στην Ακρόπολη, οπότε η Διονυσίου Αρεοπαγίτου και οι γύρω πεζόδρομοι ενδείκνυνται για βόλτες», υπογραμμίζει. «Το Κουκάκι είναι και μια περιοχή στην όποια η κουλτούρα του ποδηλάτου είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη, με διάφορα σχετικά μαγαζιά και κόσμο που κυκλοφορεί με το ποδήλατο του», προσθέτει. «Δυστυχώς όμως, υπό τις παρούσες τουλάχιστον συνθήκες, η υπόλοιπη Αθήνα δεν ενδείκνυται για ποδηλασία. Δεν υπάρχουν ποδηλατοδρόμοι και συχνά οι ποδηλάτες στην πόλη έρχονται αντιμέτωποι με πολλούς κινδύνους», υπογραμμίζει.

04. Λευθέρης Πλακίδας -Δημοσιογράφος
Ο επίμονος ποδηλάτης
Είναι ό,τι καλύτερο μπορούσα να έχω στη ζωή μου. Νιώθω ότι έχω μια διαφορετική οπτική σε όλα. Δεν ασχολούμαι με το πάρκινγκ... έκανε απόσβεση μέσα σε έξι μήνες».

Φωτογραφήθηκε στην Πατριάρχου Ιωακείμ, στο Κολωνάκι.

Έχει επιλέξει το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης στην πόλη από μικρός: « Εζησα για λίγο στην Ευρώπη, όπου έχουν άλλη ποδηλατική κουλτούρα, και ένιωσα ότι για να το κάνουν εκείνοι σε χώρες με δύσκολες καιρικές συνθήκες, στην Ελλάδα θα ήταν πιο εύκολο», εξηγεί. Πλέον δεν μπορεί να σκεφτεί την καθημερινότητα του χωρίς αυτό. «Γι' αυτό όταν παλιότερα μου έκλεβαν το βράδυ ένα ποδήλατο, το πρωί πήγαινα και αγόραζα καινούργιο», λέει χαμογελώντας. «Πάω παντού με το ποδήλατο. Ζω στο κέντρο και το χρησιμοποιώ χειμώνα καλοκαίρι, μέρα και νύχτα. Στη δουλειά, το βράδυ στις εξόδους μου, ακόμη και όταν φοράω κοστούμι. Κάνω πολλά χιλιόμετρα και το συνδυάζω και με το μετρό, τον ηλεκτρικό και τον προαστιακό. Εχω πάει στο Κορωπί, αλλά και στη Νίκαια και στα Βριλήσσια. Είναι ό,τι καλύτερο μπορούσα να έχω στη ζωή μου. Νιώθω ότι έχω μια διαφορετική οπτική σε όλα.
Δεν ασχολούμαι με το παρκινγκ, ορίζω τους χρόνους μου στα ραντεβού με μεγαλύτερη ακρίβεια, καίει μόνο "σοκολάτες" και έκανε απόσβεση του κόστους του μέσα σε έξι μήνες», τονίζει. Αν και ζει στην Αθήνα, επισκέπτεται συχνά τη γενέτειρά του και γι' αυτό έχει επιλέξει σπαστό ποδήλατο: «Το παίρνω και πηγαίνω στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιώντας το τρένο. Φθάνω στον Σταθμό Λαρίσης ποδηλατώντας, το διπλώνω, το βάζω εκεί όπου βάζουν οι άλλοι τις βαλίτσες και όταν φτάνω, το ξεδιπλώνω και πηγαίνω από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Θεσσαλονίκης μέσω Μοναστηρίου και Δωδεκανήσου, στον πιο ωραίο ποδηλατοδρόμο της Ελλάδας: Στην παραλία, όπου ειδικά αν είναι μέρα και φαίνεται απέναντι ο Ολυμπος, είναι μαγεία», υπογραμμίζει. «Πάνω στο ποδήλατο αισθάνομαι σαν παιδί και το διασκεδάζω πολύ. Θα ήθελα να δω περισσότερους φοιτητές να το επιλέγουν ως μέσο μετακίνησης και οι υποδομές θα έρθουν όσο αυξάνεται ο αριθμός εκείνω που το χρησιμοποιούν», καταλήγει.

05. Ελλη Αναγνώστου -Γιατρός
Με γνώμονα τη θηλυκότητα
Το χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά και ως γυναίκα δεν θέλω να στερούμαι ούτε τις φούστες ούτε τα τακούνια. Με τα ποδήλατα πόλης, όπως το δικό μου, τα καταφέρνω».

 
 Φωτογραφήθηκε στην Πλατεία Κολωνακίου, κοντά στο σπίτι της.

Ως ενήλικας ξαναγνωρίζεται με το ποδήλατο, όταν ζει στο Παρίσι: «Μόλις που πρόλαβα το δίκτυο κοινόχρηστων ποδηλάτων, ένα υπέροχο σύστημα εναλλακτικής μετακίνησης που σου επέτρεπε να δεις όλη την πόλη. Αφού επέστρεψα στην Ελλάδα, με την παρακίνηση ενός φίλου που μου παραχώρησε ένα δικό του ποδήλατο, άρχισα να τριγυρνάω στο κέντρο της Αθήνας. Εναν μήνα αργότερα, απέκτησα το δικό μου ποδήλατο», τονίζει. Εκτοτε το χρησιμοποιεί για να κινείται στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου: Στο Κολωνάκι, στην πλατεία Μαβίλη, στους Αμπελόκηπους, στο Γκάζι, στα Πατήσια. Εχει επιλέξει τον «γυναικείο» τύπο ποδηλάτου για την άνεση που της εξασφαλίζει: «Το χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά και ως γυναίκα δεν θέλω να στερούμαι ούτε τις φούστες ούτε τα τακούνια.
Τα ποδήλατα πόλης, όπως το δικό μου, είναι λιγότερο αθλητικά, αλλά προσφέρουν πιο άνετο κάθισμα και πιο καθιστή στάση σώματος», εξηγεί. «Παλιότερα είχα ένα συνεχές άγχος για το πού θα παρκάρω με το αυτοκίνητο. Το ποδήλατο μου λύνει τα χέρια σε ό,τι αφορά τη στάθμευση. Επίσης, μετακινούμαι γρήγορα και εύκολα στο κέντρο, στο οποίο τις ώρες αιχμής χρειάζεσαι γερά νεύρα εάν βρίσκεσαι σε αυτοκίνητο ή λεωφορείο», υπογραμμίζει. «Το κακό είναι πως ορισμένοι οδηγοί είναι απρόσεκτοι και ορισμένες φορές φέρνουν τον ποδηλάτη σε θέση κινδύνου, χωρίς να το αντιλαμβάνονται. Ενα άλλο πρόβλημα είναι οι κλοπές πο-δηλάτων. Εχω υπάρξει θύμα και γνωρίζω ότι ο Δήμος κάνει προσπάθειες για την ανεύρεσή τους. Ωστόσο, πραγματοποιούνται παράνομες μεταπωλήσεις, κάτω από περίεργες συνθήκες. Εκεί η πολιτεία πρέπει να δείξει περισσότερη αποφασιστικότητα», επισημαίνει.

06. Λάσκαρης Αβτζηγιάννης -Ναυτιλιακά
Ερωτική σχέση
Το ποδήλατο καλύπτει πολλές ανάγκες μου ταυτόχρονα και είναι πολύ σημαντικό ότι με κάνει να νιώθω καλύτερα έπειτα από πολλές ώρες καθιστικής εργασίας».


 Φωτογραφήθηκε στη Δροσιά, κοντά στο σπίτι του.

Το ποδήλατο ξαναμπήκε στη ζωή του πριν από μερικά χρόνια, όταν έμεινε στο κέντρο: «Χρειάστηκα μια πιο ενδιαφέρουσα λύση για τη μετακίνησή μου, εντός και εκτός κέντρου. Ετσι λοιπόν άρχισα να βιώνω μια δεύτερη εφηβεία, χρησιμοποιώντας ποδήλατο σχεδόν σε όλες μου τις διαδρομές και από τότε παραμένω φανατικός υποστηρικτής αυτής της επιλογής», τονίζει. «Το ποδήλατο καλύπτει πολλές ανάγκες μου ταυτόχρονα και είναι πολύ σημαντικό ότι με κάνει να νιώθω καλύτερα έπειτα από πολλές ώρες καθιστικής εργασίας», συμπληρώνει.
Οταν μετακόμισε στα Βόρεια Προάστια, τα χιλιόμετρα αυξήθηκαν ραγδαία. Ετσι, η επιλογή κούρσας-touring ήταν επιβεβλημένη, αφού του επιτρέπει να καλύπτει τις αποστάσεις από τη μια άκρη της Αθήνας στην άλλη, με ταχύτητα και άνεση. «Η γεωμετρία του ταιριάζει απόλυτα με τον σωματότυπό μου, έχει πολύ καλή απορροφητικότητα κραδασμών, είναι γρήγορο και ταυτόχρονα ξεκούραστο», διευκρινίζει. «Επίσης, είναι κορίτσι και τη λατρεύω ως κορίτσι. Η αλήθεια είναι πως έβαλα το χέρι αρκετά βαθιά στην τσέπη, αλλά της αξίζει», προσθέτει. Τρεις με τέσσερεις φορές την εβδομάδα, ο κ. Αβτζηγιάννης πηγαινοέρχεται με την «καλή» του από τα Βόρεια στα Νότια Προάστια, λόγω δουλειάς ή για να επισκεφτεί το πατρικό του. «Μου δίνει τη δυνατότητα να κινούμαι οπουδήποτε χωρίς να δυσανασχετώ για το πόσο μακριά είναι. Για παράδειγμα, φέτος το Πάσχα παρόπλισα το αυτοκίνητο μου, έβαλα τα ρούχα σε τσάντες για το ποδήλατο, το πήρα και έφυγα για Πάρο», αναφέρει χαρακτηριστικά. «Η σχέση μου με το ποδήλατο είναι σχεδόν ερωτική. Μάλιστα, το έχω μέσα στο σαλόνι μου στο καλύτερο σημείο... τέτοια τρέλα», προσθέτει. «Βέβαια, όλοι οι αστικοί αναβάτες αντιμετωπίζουμε προβλήματα, κυρίως με τη συμπεριφορά των οδηγών αυ-τοκινήτων. Τα πράγματα όμως έχουν βελτιωθεί κάπως. Ο κόσμος βλέπει όλο και περισσότερα ποδήλατα στην Αθήνα, οπότε έχει αρχίσει να εξοικειώνεται και να προσέχει», επισημαίνει.

07. Επιστήμη Μπινάζη -Δημοσιογράφος - Εκδότρια.
"Ηλεκτρικές" διαδρομές
Με το ηλεκτρικό, οι μεγάλες αποστάσεις είναι παιχνιδάκι. Και δεν ιδρώνεις. Κάτι πολύ σημαντικό όταν πρέπει να συναναστρέφεσαι με πελάτες και συνεργάτες».

 
 Φωτογραφήθηκε στα Εξάρχεια, κοντά στον Λόφο του Στρέφη.

Τα δίτροχα μπήκαν στη ζωή της από πολύ νωρίς: «Δεν θυμάμαι καν πότε. Νομίζω, πρώτα έκανα ποδήλατο και μετά περπάτησα», λέει χαρακτηριστικά. «Το πρώτο μου ποδήλατο ήταν ένα σαράβαλο σκουριασμένο με ρόδες δίχως λάστιχα και φυσικά δίχως φρένα. Εχω ακόμη σημάδια σε πόδια και κεφάλι...», συμπληρώνει. Μεγαλώνοντας έμαθε να οδηγεί και μηχανή. Το πρόβλημα, ωστόσο, ήταν οι κλοπές: «Μέσα σε έναν χρόνο μου έκλεψαν δύο μηχανές. Η δεύτερη ολοκαίνουργια. Επειδή όμως πιστεύω ότι όλα γίνονται για κάποιον λόγο, τη δεύτερη φορά δεν έκατσα να σκάσω. Σκέφτηκα: «Τι θέλει να πει ο ποιητής; Οτι πρέπει να επιστρέψω πιο δυναμικά στη μεγάλη μου αγάπη, το ποδήλατο», αναφέρει. Οπερ και εγένετο. Το θέμα βέβαια ήταν ότι καθημερινά έπρεπε να διανύει μεγάλες αποστάσεις: Εξάρχεια - Μαρούσι και πίσω, μπορεί και δύο φορές τη μέρα. Ετσι επέλεξε το ηλεκτρικό ποδήλατο για να μην κουράζεται τόσο: «Με το ηλεκτρικό, οι μεγάλες αποστάσεις είναι παιχνιδάκι. Και δεν ιδρώνεις.
Κάτι πολύ σημαντικό όταν πρέπει να συναναστρέφεσαι με πελάτες και συνεργάτες», τονίζει. Πλέον χρησιμοποιεί το ποδήλατο για τις καθημερινές της μετακινήσεις, αλλά και για τις βόλτες της από το Λιμάνι της Αίγινας στην Αιγινήτισσα. Είναι μάλιστα κάτι που έχει διευκολύνει την καθημερινότητά της σημαντικά: «Μετακινούμαι στην Αθήνα, εύκολα, οικονομικά, γρήγορα, οικολογικά, με στυλ και μια εσάνς ρομαντισμού», υπογραμμίζει. Ωστόσο αποφεύγει να το χρησιμοποιεί συχνά στο κέντρο: «Μπορεί να ακουστεί αστείο, αλλά ο λόγος είναι ο φόβος της κλοπής. Στο ενδεχόμενο να επιστρέψω και να μην υπάρχει το ποδήλατό μου, οι λακκούβες, οι απρόσεχτοι οδηγοί κι η έλλειψη ποδηλατοδρόμων μοιάζουν ήσσονος σημασίας. Ας ελπίσουμε πως όταν η χώρα μπει σε τροχιά γενικότερης βελτίωσης, το ποδήλατο θα γίνει βασικό μέσο μετακίνησης. Το επιτρέπει και το κλίμα μας εξάλλου», προσθέτει.

Πηγή: www.ethnos.gr
Δημοσιεύτηκε στις 27/05/2012