Η πολιτική της καρέκλας

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Ο ενδιάμεσος τοκετός μπορεί να γεννήσει και γελοιότητες

Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΓΙΑ να πω την αλήθεια, δεν πολυκατάλαβα τι επιδιώκει ακριβώς ο λεγόμενος «ενδιάμεσος χώρος», που συνεδριάζει πάλι σήμερα. Ως πακέτο εννοώ. Διότι ξεχωριστά ο καθένας ξέρουμε τι επιδιώκει. Προπάντων, η ηγετική φυσιογνωμία του αρχηγού της «κυρίαρχης δύναμης του κέντρου». Αλλά, ως μέτωπο, μάλλον πελαγοδρομεί και αδυνατεί να σταματήσει τουλάχιστον να ενισχύει την απαξίωση.
Είναι απολύτως σαφές πλέον ότι η δυστοκία, που παρατηρείται δεν αφορά ούτε ζητήματα αρχών ή φιλοσοφίας, ούτε διαφωνιών επί κορυφαίων θεμάτων. Ήδη ανακοινώθηκε «πολιτική διακήρυξη» στην οποία συμφώνησαν όλοι, παρότι περιέχει στοιχεία, που ενσωματώθηκαν για να ικανοποιηθεί μόνο ο Μάριος Καρογιάν, όπως η αστειότητα με την αναφορά στη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Το μόνο που εκκρεμεί και είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο τέλος θα αποτελέσει αιτία για ναυάγιο της προσπάθειας, είναι το πρόσωπο που θα υποστηριχθεί ως υποψήφιος και θα δώσει υπόσταση στη συμφωνημένη «πολιτική διακήρυξη». Αυτό όμως ήταν εξ αρχής το μεγάλο αγκάθι. Επειδή κάποιοι από τους κομματικούς αρχηγούς σκέφτονται μ΄ έναν ιδιαίτερο τρόπο, σαν να είναι ξεκομμένοι από την κοινωνία.
Νομίζουν ότι θα βρουν κάποιον ο οποίος θα είναι αποδεκτός από όλους τους αρχηγούς, θα είναι αποδεκτός και από τους πολίτες και, προπάντων, θα είναι κάποιος που δεν θα απειλήσει ποτέ το δικό τους αρχηγιλίκι. Θα είναι δηλαδή ο δικός τους αχυράνθρωπος. Και φυσικά, δεν έχει καμιά σημασία αν είναι ικανός και άξιος για την προεδρία του κράτους, με ό,τι συνεπάγεται κυρίως για το Κυπριακό.
Ένας τέτοιος άνθρωπος, εξάλλου, βολεύει πολύ, γιατί δεν θα τον πειράζει ποιου κόμματος υποψήφιος θα είναι, οπότε αν είναι του ενδιάμεσου χώρου ή του ενδιάμεσου και του ΑΚΕΛ μαζί ή του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ μαζί, πάλι θα κάνει τη δουλειά. Γι΄ αυτό ακούμε ονόματα, που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε ποιος φαεινός εγκέφαλος τα σκέφτηκε και τα πλασάρει.
Αν δεν ήταν όπως τα περιγράφουμε, τα τέσσερα κόμματα θα είχαν ήδη αποφασίσει να στηρίξουν έναν υποψήφιο, που είναι όσο πιο κοντά γίνεται στις δικές τους θέσεις και κυρίως, με θετικές εμπειρίες στη διαχείριση του Κυπριακού. Από τα ονόματα που παρελαύνουν δεν θα υπήρχε ορθότερη επιλογή γι΄ αυτό τον χώρο από τη στήριξη της υποψηφιότητας Λιλλήκα. Αν υπάρχει άλλη επιλογή θα την κρίνουμε όταν τη μάθουμε, αλλά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει και ούτε βεβαίως πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει στο μέλλον. Ζούμε στην Κύπρο και ξέρουμε ο ένας τον άλλο, δεν θα ανακαλύψουμε ξαφνικά τη σπουδαία προσωπικότητα, που κρυβόταν να την παρακαλέσουμε να μας κυβερνήσει. Αν λοιπόν, ήταν γνήσια η προσπάθεια των τεσσάρων κομμάτων, θα είχαν ήδη αποφασίσει να στηρίξουν τον Λιλλήκα, όχι μόνο γιατί ανταποκρίνεται στα κριτήρια, που θέτουν ή που τίθενται εξ αντικειμένου, αλλά και γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν άλλη επιλογή. Όμως αυτό που κάνουν, είτε όλοι, είτε μερικοί εξ αυτών, είναι μια ύποπτη κομματική συναλλαγή, που επειδή γίνεται με σκοπό να ξεγελάσει τους πολίτες και να τους παρασύρει σε ανεπιθύμητους δρόμους, αντί να τους προσφέρει όραμα και καθαρή επιλογή, δεν διστάζουμε να πούμε ότι είναι μια ανέντιμη συναλλαγή. Κι αυτό, οι πολίτες θα τους το πληρώσουν.
aristosm@phileleftheros.com