Η πορνεία εκθέτει την Κύπρο
Αιχμηρές αναφορές στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ
Το ερώτημα είναι τι κάνει η "αριστερή" κυβέρνηση της Κύπρου
και ο "ευαίσθητος" πρώην υπουργός Εσωτερικών Νεοκλής Συλικιώτης
ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Η Κύπρος εξακολουθεί να είναι τόπος πορνείας και εκμετάλλευσης
ανθρώπου από άνθρωπο, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ
«Καταπολέμηση της Παράνομης Διακίνησης και Εμπορίας Προσώπων». Όπως
υποστηρίζουν οι συντάκτες της, η Κύπρος είναι χώρα που συγκαταλέγεται
στη βαθμίδα «χωρών υπό παρακολούθηση». Συγκεκριμένα, προβάλλεται η θέση
ότι η κυβέρνηση της Κύπρου «δεν συμμορφώνεται πλήρως» με τις ελάχιστες
προδιαγραφές για την εξάλειψη του φαινομένου.
Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται η αποτυχία των κυπριακών αρχών να καταδικάσουν παραδειγματικά εγκληματίες και συνενόχους τέτοιων παράνομων πράξεων, ενώ οι καταδίκες σωματεμπόρων για το 2012 ήταν ελάχιστες και οι ποινές ανεπαρκείς. Επίσης, σημειώνεται ότι παιδιά και γυναίκες από άλλες φτωχότερες χώρες εξαναγκάζονται σε πορνεία και καταναγκαστική εργασία.
Τα περισσότερα άτομα προέρχονται από την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Αφρική και την Ασία (κυρίως από Ρουμανία, Βουλγαρία, Ρωσία, Ουκρανία, Εσθονία, Ινδία, Πακιστάν, Βιετνάμ, Φιλιππίνες και Καμερούν). Παράνομη διακίνηση προσώπων για σκοπούς σεξ συμβαίνει, όπως υπογραμμίζεται, σε μπαρ, καφετέριες, καμπαρέ και χώρους μασάζ. Καταναγκαστική εργασία και εκμετάλλευση ανθρώπων συμβαίνει κυρίως στον γεωργικό τομέα, καθώς και σε οικιακές εργασίες. Η έκθεση καταγράφει και τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των εργαζομένων από μέρους των εργοδοτών, μερικοί από τους οποίους αναγκάζουν τους υπαλλήλους τους να διαβιούν σε «απάνθρωπες συνθήκες». Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις συνεχίζουν να αναφέρουν ότι παιδιά Ρομά (τσιγγάνοι), καθώς και παιδιά των μεταναστών και των αιτούντων ασύλου παραμένουν ιδιαίτερα ευάλωτα στην πορνεία και σε άλλες μορφές παράνομης διακίνησης προσώπων.
Ένα άλλο θέμα που κάνει αναφορά η έκθεση είναι η αποτυχία των αρμόδιων αρχών να επιθεωρούν αποτελεσματικά χώρους που παρανομούν με εμπορικό σεξ, καθώς και η αποτυχία τους για αυστηρή δίωξη και καταδίκη δημοσίων υπαλλήλων που είναι συνένοχοι σε τέτοιους είδους παρανομίες. Στη συνέχεια, παρατίθενται και συγκεκριμένες περιπτώσεις ξένων εργαζομένων στην Κύπρο που υπέστησαν σεξουαλική και άλλου είδους εκμετάλλευση. Τέλος, προβάλλεται η θέση ότι η κυβέρνηση έχει κάνει περιορισμένες βελτιώσεις και έλαβε ορισμένα μέτρα, αλλά κρίνονται ως ανεπαρκή για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Αναφορά γίνεται και στα κατεχόμενα, με την επισήμανση των συντακτών της έκθεσης ότι η περιοχή έχει κηρυχθεί ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως τονίζεται, δεν αναγνωρίζουν την «ΤΔΒΚ» ούτε και καμιά άλλη χώρα εκτός της Τουρκίας. Λίγο-πολύ, στην έκθεση υπάρχουν πανομοιότυπες αναφορές για την κατάσταση στο κατοχικό καθεστώς με αυτής της ελεύθερης Κύπρου, αλλά σε χειρότερο βαθμό στη λεγόμενη «ΤΔΒΚ». Βασικό συμπέρασμα είναι ότι η περιοχή που διοικείται από Τουρκοκύπριους αποτελεί προορισμό για γυναίκες που προέρχονται από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, Ασίας και αλλού (κυρίως από Κίνα, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Τουρκμενιστάν, Τουρκία και Βιετνάμ, Μολδαβία, Ρωσία, Ουκρανία, Μαρόκο, Κιργιστάν, Λευκορωσία, Καζακστάν, Κένυα, και Παραγουάη) και οι οποίες υποβάλλονται σε συνθήκες καταναγκαστικής πορνείας και καταναγκαστικής εργασίας. Για την Ελλάδα, ανάμεσα σ’ άλλα, αναφέρεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με τις ελάχιστες προδιαγραφές για την εξάλειψη του φαινομένου της παράνομης διακίνησης ανθρώπων. Καταβάλλει όμως σημαντικές προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, όπως τονίζεται. Η ελληνική κυβέρνηση εντόπισε μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων της παράνομης διακίνησης τον τελευταίο χρόνο, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, σημειώνεται ενδεικτικά στην έκθεση, προσθέτοντας ότι εξουσιοδοτήθηκε βοήθεια για λίγα θύματα του παράνομου εμπορίου ανθρώπων, παρά την προοδευτική ισχύουσα νομοθεσία για το θέμα.
Για τη γενικότερη κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο, αναφέρεται ότι 17 χώρες δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να αντιμετωπίσουν την παράνομη διακίνηση ανθρώπων και ενδεχομένως να είναι συνένοχες σε τέτοιου είδους εγκλήματα, αποτελώντας περιοχές προέλευσης, μετάβασης, ή τελικών προορισμών τέτοιων εγκλημάτων, όπως η αναγκαστική εργασία, το εμπόριο λευκής σαρκός και η στρατολόγηση παιδιών-στρατιωτών. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, δήλωσε ότι 27 εκατομμύρια άτομα σ’ όλο τον κόσμο είναι θύματα αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου. Η αμερικανική νομοθεσία προβλέπει ότι χώρες που δεν λαμβάνουν μέτρα για την αποτελεσματική καταπολέμηση της διακίνησης ανθρώπων, θα αντιμετωπίσουν κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένης και διακοπής της ανθρωπιστικής βοήθειας από τις ΗΠΑ. Επίσης, η Ουάσιγκτον έχει τη δυνατότητα να αντιταχθεί στη χορήγηση οικονομικής βοήθειας προς τις χώρες αυτές από μέρους της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Μεταξύ άλλων, επισημαίνεται η αποτυχία των κυπριακών αρχών να καταδικάσουν παραδειγματικά εγκληματίες και συνενόχους τέτοιων παράνομων πράξεων, ενώ οι καταδίκες σωματεμπόρων για το 2012 ήταν ελάχιστες και οι ποινές ανεπαρκείς. Επίσης, σημειώνεται ότι παιδιά και γυναίκες από άλλες φτωχότερες χώρες εξαναγκάζονται σε πορνεία και καταναγκαστική εργασία.
Τα περισσότερα άτομα προέρχονται από την Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια, την Αφρική και την Ασία (κυρίως από Ρουμανία, Βουλγαρία, Ρωσία, Ουκρανία, Εσθονία, Ινδία, Πακιστάν, Βιετνάμ, Φιλιππίνες και Καμερούν). Παράνομη διακίνηση προσώπων για σκοπούς σεξ συμβαίνει, όπως υπογραμμίζεται, σε μπαρ, καφετέριες, καμπαρέ και χώρους μασάζ. Καταναγκαστική εργασία και εκμετάλλευση ανθρώπων συμβαίνει κυρίως στον γεωργικό τομέα, καθώς και σε οικιακές εργασίες. Η έκθεση καταγράφει και τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων των εργαζομένων από μέρους των εργοδοτών, μερικοί από τους οποίους αναγκάζουν τους υπαλλήλους τους να διαβιούν σε «απάνθρωπες συνθήκες». Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις συνεχίζουν να αναφέρουν ότι παιδιά Ρομά (τσιγγάνοι), καθώς και παιδιά των μεταναστών και των αιτούντων ασύλου παραμένουν ιδιαίτερα ευάλωτα στην πορνεία και σε άλλες μορφές παράνομης διακίνησης προσώπων.
Ένα άλλο θέμα που κάνει αναφορά η έκθεση είναι η αποτυχία των αρμόδιων αρχών να επιθεωρούν αποτελεσματικά χώρους που παρανομούν με εμπορικό σεξ, καθώς και η αποτυχία τους για αυστηρή δίωξη και καταδίκη δημοσίων υπαλλήλων που είναι συνένοχοι σε τέτοιους είδους παρανομίες. Στη συνέχεια, παρατίθενται και συγκεκριμένες περιπτώσεις ξένων εργαζομένων στην Κύπρο που υπέστησαν σεξουαλική και άλλου είδους εκμετάλλευση. Τέλος, προβάλλεται η θέση ότι η κυβέρνηση έχει κάνει περιορισμένες βελτιώσεις και έλαβε ορισμένα μέτρα, αλλά κρίνονται ως ανεπαρκή για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Αναφορά γίνεται και στα κατεχόμενα, με την επισήμανση των συντακτών της έκθεσης ότι η περιοχή έχει κηρυχθεί ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως τονίζεται, δεν αναγνωρίζουν την «ΤΔΒΚ» ούτε και καμιά άλλη χώρα εκτός της Τουρκίας. Λίγο-πολύ, στην έκθεση υπάρχουν πανομοιότυπες αναφορές για την κατάσταση στο κατοχικό καθεστώς με αυτής της ελεύθερης Κύπρου, αλλά σε χειρότερο βαθμό στη λεγόμενη «ΤΔΒΚ». Βασικό συμπέρασμα είναι ότι η περιοχή που διοικείται από Τουρκοκύπριους αποτελεί προορισμό για γυναίκες που προέρχονται από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, Ασίας και αλλού (κυρίως από Κίνα, Πακιστάν, Φιλιππίνες, Τουρκμενιστάν, Τουρκία και Βιετνάμ, Μολδαβία, Ρωσία, Ουκρανία, Μαρόκο, Κιργιστάν, Λευκορωσία, Καζακστάν, Κένυα, και Παραγουάη) και οι οποίες υποβάλλονται σε συνθήκες καταναγκαστικής πορνείας και καταναγκαστικής εργασίας. Για την Ελλάδα, ανάμεσα σ’ άλλα, αναφέρεται ότι η κυβέρνηση δεν έχει συμμορφωθεί πλήρως με τις ελάχιστες προδιαγραφές για την εξάλειψη του φαινομένου της παράνομης διακίνησης ανθρώπων. Καταβάλλει όμως σημαντικές προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, όπως τονίζεται. Η ελληνική κυβέρνηση εντόπισε μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων της παράνομης διακίνησης τον τελευταίο χρόνο, σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια, σημειώνεται ενδεικτικά στην έκθεση, προσθέτοντας ότι εξουσιοδοτήθηκε βοήθεια για λίγα θύματα του παράνομου εμπορίου ανθρώπων, παρά την προοδευτική ισχύουσα νομοθεσία για το θέμα.
Για τη γενικότερη κατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο, αναφέρεται ότι 17 χώρες δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να αντιμετωπίσουν την παράνομη διακίνηση ανθρώπων και ενδεχομένως να είναι συνένοχες σε τέτοιου είδους εγκλήματα, αποτελώντας περιοχές προέλευσης, μετάβασης, ή τελικών προορισμών τέτοιων εγκλημάτων, όπως η αναγκαστική εργασία, το εμπόριο λευκής σαρκός και η στρατολόγηση παιδιών-στρατιωτών. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον, δήλωσε ότι 27 εκατομμύρια άτομα σ’ όλο τον κόσμο είναι θύματα αυτού του σύγχρονου δουλεμπορίου. Η αμερικανική νομοθεσία προβλέπει ότι χώρες που δεν λαμβάνουν μέτρα για την αποτελεσματική καταπολέμηση της διακίνησης ανθρώπων, θα αντιμετωπίσουν κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένης και διακοπής της ανθρωπιστικής βοήθειας από τις ΗΠΑ. Επίσης, η Ουάσιγκτον έχει τη δυνατότητα να αντιταχθεί στη χορήγηση οικονομικής βοήθειας προς τις χώρες αυτές από μέρους της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Στην έκθεση για «την καταπολέμηση της σύγχρονης αυτής μορφής δουλείας, τη δίωξη των ενόχων και την προστασία των θυμάτων» υπάρχουν τρεις βαθμίδεςκατηγορίες. Στην πρώτη, κατατάσσονται οι χώρες που εφαρμόζουν πλήρως διατάξεις ανάλογες με εκείνες της αμερικανικής νομοθεσίας (όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και οι πλείστες ευρωπαϊκές χώρες). Στη δεύτερη, συμπεριλαμβάνονται χώρες που χωρίζονται σε δύο υποκατηγορίες, σε εκείνες που δεν εφαρμόζουν πλήρως τις προδιαγραφές του νόμου, αλλά καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες (όπως η Ελλάδα, η Τουρκία και οι περισσότερες βαλκανικές χώρες) και σε εκείνες που τελούν υπό επιτήρηση-παρακολούθηση, αφού οι προσπάθειες που καταβάλλουν υπολείπονται του επιθυμητού (όπως η Κύπρος). Στην τρίτη, κατατάσσονται χώρες που δεν συμμορφώνονται με τις ελάχιστες προδιαγραφές και δεν καταβάλλουν σημαντικές προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να υποστούν κυρώσεις, τις οποίες προβλέπει η σχετική αμερικανική νομοθεσία. Οι εκθέσεις αυτές του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είναι συνήθως αντικειμενικές και δεν εντάσσονται σε «πολιτικές σκοπιμοτήτων», όπως μπορεί να συμβαίνει για ορισμένες περιπτώσεις με εκθέσεις για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όσον αφορά την Κύπρο, δεν περιμέναμε βέβαια να διαβάσουμε τις εκθέσεις των Αμερικανών για να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει στο νησί μας, όπου η εμπορία προσώπων εμφανίζεται με δυο βασικές μορφές: σεξουαλική εκμετάλλευση και εκμετάλλευση στον χώρο εργασίας.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire