Ο
Γκορ Βιντάλ, ο αμερικανός συγγραφέας που χαρακτηρίστηκε από τις
καυστικές παρατηρήσεις του για την πολιτική, το σεξ και την αμερικανική
κουλτούρα, πέθανε χθες σε ηλικία 86 ετών.
«Ο Βιντάλ πέθανε στο σπίτι του στο Χόλιγουντ, αφού παρουσίασε επιπλοκές από πνευμονία» γράφουν οι Los Angeles Times, επικαλούμενες τον ανιψιό του Μπερ Στιρς.
Ο Γκορ Βιντάλ γεννήθηκε στο Γουεστ Πόιντ της Νέας Υόρκης και πήγε σε πολύ ακριβά ιδιωτικά σχολεία, αλλά ποτέ στο Πανεπιστήμιο. Άρχισε να γράφει σε ηλικία 19 ετών όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην Αλάσκα, περιγράφοντας τις εμπειρίες του από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το τρίτο του βιβλίο, «The City and the Pillar» (Η Πόλη και ο Στυλοβάτης), προκάλεσε αναταραχή και έντονες αντιδράσεις το 1948 όταν κυκλοφόρησε γιατί περιείχε για πρώτη φορά ανοικτές περιγραφές του ομοφυλόφιλου βασικού ήρωά του.
Ο Βιντάλ ήταν εγωπαθής και καυστικός, αλλά ταυτόχρονα ευφυής και καλαίσθητος.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που περιέγραφε τον εαυτό του: «Είμαι ακριβώς αυτό που φαίνομαι. Δεν υπάρχει μέσα μου ένας ζεστός, αξιαγάπητος άνθρωπος. Κάτω από την ψυχρή εξωτερική εμφάνιση, αν σπάσεις τον πάγο, θα βρεις παγωμένο νερό».
Είναι γνωστές οι έντονες διαμάχες και αντιπαραθέσεις με άλλους αμερικανούς συγγραφείς, κυρίως με τον Νόρμαν Μέιλερ και τον Γουίλιαμ Μπάκλεϊ. Μάλιστα ο πρώτος είχε χτυπήσει τον Βιντάλ πριν από την εμφάνισή τους σε τηλεοπτική εκπομπή.
Ο Βιντάλ είχε χαρακτηρίσει τον Ερνεστ Χεμινγκγουέι «αστείο» και τον Τρούμαν Καπότε «βρωμερό ζώο».
Ποτέ δεν προσπάθησε να κρύψει τον εγωκεντρισμό του. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Esquire το 2008 είχε δηλώσει πως οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται όταν μαθαίνουν ότι είχε φιλικές σχέσεις με διασημότητες όπως η Τζάκι Κένεντι και ο Γουίλιαμ Μπάροους.
«Οι άνθρωποι διατυπώνουν ανάποδα την πρόταση...Θα έπρεπε να λένε πως αυτοί είχαν επιδιώξει να με γνωρίσουν».
Μετά τις πρώτες του επιτυχίες, η συγγραφική του καριέρα παρέμεινε στάσιμη ίσως λόγο του θέματος του τρίτου βιβλίου του. Μέχρι την δεκαετία του '60 ασχολήθηκε με κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια.
Ξαναήρθε στην επιφάνεια με τα έργα του "Julian" "Washington D.C." "Myra Breckenridge" και γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το "Lincoln".
Η συλλογή δοκιμίων του με τίτλο "United States" κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στις ΗΠΑ το 1993.
Ο Βιντάλ ήταν ιδιαίτερα αιχμηρός και επικριτικός απέναντι στην αμερικανική πολιτική και τους πολιτικούς της χώρας του, θεωρώντας πως χαρακτηρίζονται από τη διαφθορά και ευθύνονται για τον θάνατο της «αμερικανικής αυτοκρατορίας».
Είχε περιγράψει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τη χώρα του βαρετού και την πατρίδα του άχρωμου. Από το 1960 ζούσε στην Ιταλία, απ΄όπου επέστρεψε το 2003 όταν πέθανε ο επί 50 χρόνια σύντροφός του Χάουαρντ Οστιν.
Παράλληλα με το πλούσιο συγγραφικό του έργο (μυθιστορήματα, θεατρικά, διηγήματα, δοκίμια, σενάρια για τον κινηματογράφο), ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση.
Ηταν από τους σφοδρότερους επικριτές του Τζ. Μπους του νεότερου (George W. Bush), τον οποίο και είχε χαρακτηρίσει ως τον «πιο ηλίθιο άνθρωπο στις ΗΠΑ» (Democracy Now interview: on the Bush Presidency, History and the "United States of Amnesia Mάιος 2008).
Πηγή: www.tanea.gr
Δημοσιεύτηκε στις 01/08/2012
«Ο Βιντάλ πέθανε στο σπίτι του στο Χόλιγουντ, αφού παρουσίασε επιπλοκές από πνευμονία» γράφουν οι Los Angeles Times, επικαλούμενες τον ανιψιό του Μπερ Στιρς.
Ο Γκορ Βιντάλ γεννήθηκε στο Γουεστ Πόιντ της Νέας Υόρκης και πήγε σε πολύ ακριβά ιδιωτικά σχολεία, αλλά ποτέ στο Πανεπιστήμιο. Άρχισε να γράφει σε ηλικία 19 ετών όταν υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στην Αλάσκα, περιγράφοντας τις εμπειρίες του από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το τρίτο του βιβλίο, «The City and the Pillar» (Η Πόλη και ο Στυλοβάτης), προκάλεσε αναταραχή και έντονες αντιδράσεις το 1948 όταν κυκλοφόρησε γιατί περιείχε για πρώτη φορά ανοικτές περιγραφές του ομοφυλόφιλου βασικού ήρωά του.
Ο Βιντάλ ήταν εγωπαθής και καυστικός, αλλά ταυτόχρονα ευφυής και καλαίσθητος.
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που περιέγραφε τον εαυτό του: «Είμαι ακριβώς αυτό που φαίνομαι. Δεν υπάρχει μέσα μου ένας ζεστός, αξιαγάπητος άνθρωπος. Κάτω από την ψυχρή εξωτερική εμφάνιση, αν σπάσεις τον πάγο, θα βρεις παγωμένο νερό».
Είναι γνωστές οι έντονες διαμάχες και αντιπαραθέσεις με άλλους αμερικανούς συγγραφείς, κυρίως με τον Νόρμαν Μέιλερ και τον Γουίλιαμ Μπάκλεϊ. Μάλιστα ο πρώτος είχε χτυπήσει τον Βιντάλ πριν από την εμφάνισή τους σε τηλεοπτική εκπομπή.
Ο Βιντάλ είχε χαρακτηρίσει τον Ερνεστ Χεμινγκγουέι «αστείο» και τον Τρούμαν Καπότε «βρωμερό ζώο».
Ποτέ δεν προσπάθησε να κρύψει τον εγωκεντρισμό του. Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Esquire το 2008 είχε δηλώσει πως οι άνθρωποι εντυπωσιάζονται όταν μαθαίνουν ότι είχε φιλικές σχέσεις με διασημότητες όπως η Τζάκι Κένεντι και ο Γουίλιαμ Μπάροους.
«Οι άνθρωποι διατυπώνουν ανάποδα την πρόταση...Θα έπρεπε να λένε πως αυτοί είχαν επιδιώξει να με γνωρίσουν».
Μετά τις πρώτες του επιτυχίες, η συγγραφική του καριέρα παρέμεινε στάσιμη ίσως λόγο του θέματος του τρίτου βιβλίου του. Μέχρι την δεκαετία του '60 ασχολήθηκε με κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια.
Ξαναήρθε στην επιφάνεια με τα έργα του "Julian" "Washington D.C." "Myra Breckenridge" και γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το "Lincoln".
Η συλλογή δοκιμίων του με τίτλο "United States" κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου στις ΗΠΑ το 1993.
Ο Βιντάλ ήταν ιδιαίτερα αιχμηρός και επικριτικός απέναντι στην αμερικανική πολιτική και τους πολιτικούς της χώρας του, θεωρώντας πως χαρακτηρίζονται από τη διαφθορά και ευθύνονται για τον θάνατο της «αμερικανικής αυτοκρατορίας».
Είχε περιγράψει τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τη χώρα του βαρετού και την πατρίδα του άχρωμου. Από το 1960 ζούσε στην Ιταλία, απ΄όπου επέστρεψε το 2003 όταν πέθανε ο επί 50 χρόνια σύντροφός του Χάουαρντ Οστιν.
Παράλληλα με το πλούσιο συγγραφικό του έργο (μυθιστορήματα, θεατρικά, διηγήματα, δοκίμια, σενάρια για τον κινηματογράφο), ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση.
Ηταν από τους σφοδρότερους επικριτές του Τζ. Μπους του νεότερου (George W. Bush), τον οποίο και είχε χαρακτηρίσει ως τον «πιο ηλίθιο άνθρωπο στις ΗΠΑ» (Democracy Now interview: on the Bush Presidency, History and the "United States of Amnesia Mάιος 2008).
Πηγή: www.tanea.gr
Δημοσιεύτηκε στις 01/08/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire