Αυτοσχεδιαστική προχειρότητα

Ημιυπαίθρια κυβέρνηση

Tου Παντελη Μπουκαλα
Kλειστός είναι πια ο βίος στην Ελλάδα, τσιμεντωμένος, με λειψό ουρανό και αέρα, και όχι υπαίθριος, όπως την εποχή του Περικλή Γιαννόπουλου. Ειδικά πάντως ο πολιτικός βίος μπορεί να χαρακτηριστεί ημιυπαίθριος, με την εξής έννοια: η κυβέρνηση, για να ασκήσει την πολιτική της (όση περνάει ακόμα από το χέρι της) εφαρμόζει επιμελώς την τεχνική της αυθαιρετούσας αυτοσχεδιαστικής προχειρότητας, με την οποία κατασκευάστηκαν οι περισσότεροι ημιυπαίθριοι.
Οπως ο ημιυπαιθριούχος άλλα σχέδια καταθέτει, άλλη εντολή παίρνει από την Πολεοδομία και άλλα πράττει, έτσι και η κυβέρνηση άλλα πλάνα εξέθεσε προεκλογικά, άλλη εντολή έλαβε από τον κυρίαρχο λαό (για πλάσμα των θρύλων πρόκειται, σαν τον μονόκερο) και άλλους δρόμους πήρε όταν ήρθε εν τη εξουσία της. Κι όπως οι υπαιθριοαυθαιρετούντες, αν γίνουν αντιληπτοί, ρίχνουν στην ευθύνη στον γείτονα που έχτισε πρώτος και τους παρέσυρε, έτσι και οι κυβερνητικοί αλληλοκαρφώνονται, πιστοί του δόγματος «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Απόδειξη, η αυτοσχεδιαστική προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκε το ζήτημα των ημιυπαίθριων και η επιστράτευση ακόμα και της νέας τεχνολογίας (των SMS δηλαδή), ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία της μετάθεσης ευθυνών. Η εγκύκλιος του υφυπουργού Εσωτερικών κ. Ντόλιου για τα τέλη που αποφασίστηκε (και ξεαποφασίστηκε) να πληρώσουν αναδρομικά οι ιδιοκτήτες ημιυπαίθριων, βεβαίωσε ότι εκτός από ολυμπιακή τεχνογνωσία μπορούμε να κάνουμε και εξαγωγή συντονισμού. Ενοχλήθηκε λοιπόν ο προϊστάμενός του, ο κ. Ραγκούσης, που ουδέν εγνώριζε, ενοχλήθηκε και ο προϊστάμενος αμφοτέρων, ο κ. Παπανδρέου, που επίσης ουδέν εγνώριζε. Γενικώς η κυβέρνηση διανύει φάση αγνωστικισμού, αν συνυπολογίσουμε ότι οι υπουργοί πληροφορήθηκαν από τη συνέντευξη της τρόικας τι πρέπει να κάνουν τους επόμενους μήνες.
Ηδη από τον καιρό που υπούργευε ο κ. Σουφλιάς, φιλονικούμε για τις λεπτές διαφορές της «νομιμοποίησης» από την «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων, ενώ πια φιλολογούμε και για τις διαφορές μεταξύ «αξιοποιήσεως» και «εκποιήσεως». Αλυτο παραμένει λοιπόν το γλωσσικό μας πρόβλημα.