Οι προμήθειες, οι μίζες και το κύρος της Πολιτείας

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Προς Επανερχομένους

Του Γ. Σέρτη

ΟΙ ΕΞΕΔΡΕΣ, τα τρυπάνια, εκείνοι οι τερατώδεις μηχανισμοί που αντλούν το πετρέλαιο από τα βάθη της γης και τον βυθό της θάλασσας, εμφανίζονται κάθε βράδυ στις τηλεοπτικές μας οθόνες. (Η σκηνή θυμίζει την περίοδο προβολής των S-300 που εκτοξεύονταν για μήνες στις οθόνες μας, αλλά ας μην... κακομελετάμε παραλληλίζοντας...)
Λοιπόν, ωσάν να μην πρόκειται για τους ίδιους αρμόδιους και αναρμόδιους, υπευθύνους και ανευθύνους που διαλαλούσαν:
—Έχουμε δεσμευτεί για εικοσαετές πρόγραμμα προμήθειας αερίου, και δεν μπορούμε να παίξουμε με το ...κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας!
(Αναγκαία παρένθεση: Συχνή η σύγχυση του κύρους με τις προμήθειες, όπως και η σύγχυση του δημόσιου συμφέροντος με το κομματικό!)
Τώρα –πομπωδώς– εκστομίζουν:
—Σύντομα θα έχουμε τα δικά μας πετρέλαια.
Το πιο σημαντικό, όμως:
Περί των πετρελαίων πανηγυρίζουν και όσοι ξελαρυγγίστηκαν το 2004 να παραχωρηθούν –ακριβώς– τα συγκεκριμένα οικόπεδα στην αιγιαλίτιδα ζώνη των Βρετανικών Βάσεων μέσω του Σχεδίου Χάνεϊ!
Θα μπορούσαν να ισχυριστούν:
—Μα, δεν γνωρίζαμε ότι είχαμε τέτοια χρυσοφόρα κοιτάσματα.
Αντιθέτως, επαίρονται κιόλας: —Το ξέραμε από τη δεκαετία του ’90!
Δικαιολογημένη –έτσι– η απορία:
—Τι είδους και ποιου μεγέθους εξαρτήσεις, ποιοι εκβιασμοί και ποιες αντιπαροχές μπορεί να λειτούργησαν, ώστε κάποιος να συναινεί σε τέτοιες βρετανιές που «η Κύπρος να είναι δώρο στην Τουρκία» και τα κοιτάσματά της να παραχωρούνται στις Βρετανικές Βάσεις;
Λέμε να τη γυρίσουμε αυτή τη θλιβερή σελίδα, έλα όμως που εκείνοι, που έπρεπε να βολεύονται με το γύρισμα, επιμένουν στη συνεχή επαναφορά της!...