Ανάγκη για ανάληψη πρωτοβουλιών

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Τακτική ελεγχόμενου πολιτικού ρίσκου

Του Κώστα Βενιζέλου

Η ΛΕΥΚΩΣΙΑ οφείλει να αξιοποιήσει και τη στρατηγική θέση της Κύπρου και τον στρατηγικό της πλούτο. Οι συγκυρίες διαφοροποιούνται επηρεαζόμενες από εξωγενείς κι άλλους παράγοντες. Είναι προφανές πως το θέμα του φυσικού αερίου δεν προσφέρει οτιδήποτε εάν παραμείνει ανεκμετάλλευτο στον κυπριακό βυθό. Απλά τσάμπα θα διατηρείται μια ένταση. Είναι γι’ αυτό που θα πρέπει τώρα να περάσουμε στη διαδικασία των δοκιμαστικών γεωτρήσεων και στη δεύτερη φάση αδειοδότησης. Σε αυτό θα βρούμε συμμάχους και πολλούς που θα ενθαρρύνουν μια τέτοια κίνηση καθώς εκείνο που μετρά είναι η αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών, από την οποία θα υπάρξουν για πολλούς, πολλά οφέλη. Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο ενδεχομένως να επιβάλλουν περισσότερο σήμερα παρά ποτέ, να γίνουν κινήσεις, καθώς όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά σε ένα ρευστό πολιτικό τοπίο.
Στην πολιτική, μεταξύ της ακινησίας και της ανάληψης των μεγάλων ρίσκων υπάρχει και ένας τρίτος δρόμος.
Η πολιτική του ελεγχόμενου ρίσκου. Μια τακτική μικρών και μεγάλων βημάτων, με σαλαμοποίηση των κινήσεων, μέσα από την οποία το καθετί αξιολογείται, ελέγχεται για να προχωρούν οι σχεδιασμοί. Η διαδικασία με τον καθορισμό της ΑΟΖκαι τις συμφωνίες με διάφορες χώρες ήταν μια δοκιμή. Οι συμφωνίες αυτές ήταν αποτέλεσμα διαδικασιών που πέρασαν από διάφορες φάσεις. Κι όμως έγιναν και προχώρησαν, χωρίς επί της ουσίας να υπάρξουν αντιδράσεις.
Σήμερα φαντάζει επιβεβλημένη η ανάγκη για ανάληψη πρωτοβουλιών προς αυτή την κατεύθυνση. Η αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή μας, προκαλεί ανησυχία και δημιουργεί κινδύνους να στριμωχθεί η Κύπρος από έναν άξονα που θα έχει ως πρωταγωνιστή την Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο που σήμερα πολλοί εκ των γειτόνων μας παραπέμπουν στο μοντέλο διακυβέρνησης της Τουρκίας. Εάν η αστάθεια συνεχισθεί ή οι εξελίξεις οδηγηθούν προς ένα μοντέλο τύπου Ερντογάν, είναι προφανές πως η Άγκυρα θα κληθεί να έχει ένα μεγαλύτερο, αναβαθμισμένο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή. Μπορούμε να ανατρέψουμε το σκηνικό, να σταματήσουμε τις εξελίξεις; Ασφαλώς δεν μπορούμε. Μπορούμε, όμως, να αξιοποιήσουμε τις δικές μας δυνατότητες. Προβάλλοντας τα στρατηγικά πλεονεκτήματα μας (ιδιαίτερα τον στρατηγικό πλούτο και τη γεωγραφική θέση), που ούτως ή άλλως επιβεβαιώνονται σήμερα με την κρίση στην Αίγυπτο και τα αποτελέσματα των ερευνών στη θαλάσσια περιοχή.
Η φοβική αντιμετώπιση των εξελίξεων οδηγεί σε ημίμετρα και βήματα προς τα πίσω. Οι αμυντικογενείς πολιτικές καταρρέουν στην πίεση και αυξάνουν τις προϋποθέσεις για πολλά (σε βάρος μας) γκολ.
Το Κυπριακό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται στα στενά όρια της γεωγραφίας του νησιού, καθώς αυτό σημαίνει πως θα συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας. Υπάρχουν ευρύτεροι παράμετροι που επιβάλλουν σχεδιασμούς και νέες πολιτικές πρακτικές. Το Κυπριακό δεν αρχίζει και δεν τελειώνει σε μια διαδικασία ατέλειωτων και ατέρμονων συζητήσεων. Μπορεί να κινηθεί και πέραν από τα στενά αυτά όρια.