Στενοί δεσμοί της οικογένειας Έβερτ με την Κύπρο

ΕΚ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΣ

Οι Έβερτ της Κύπρου

Του Πέτρου Παπαπολυβίου*

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ,προχθές στην Αθήνα, του Μιλτιάδη Έβερτ, του «Μπουλντόζα» της μεταπολιτευτικής ελληνικής πολιτικής ιστορίας, μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε τον κυπριακό κλάδο της οικογένειας Έβερτ. Ο γενάρχης της οικογένειας, Έρμαν Έβερτ, ήταν Βαυαρός, που κατήλθε με τον Όθωνα στην απελευθερωθείσα Ελλάδα, όπου νυμφεύτηκε. Μετά τον πρόωρο θάνατό του, η θυγατέρα του, Ελένη Έβερτ, υπότροφος της βασίλισσας Αμαλίας στο Αρσάκειο, αποδέχθηκε το διορισμό της, στα 17 της χρόνια, στη διεύθυνση του Παρθεναγωγείου Λεμεσού.
Η Έβερτ ήρθε στη Λεμεσό το Φθινόπωρο του 1868, μαζί με τη μητέρα της Μαργαρίτα, από την Τρίπολη, και τον αδελφό της Μιλτιάδη. Σύμφωνα με τον Αριστόδημο Πηλαβάκη, ήταν «κόρη ξανθή, χαρίεσσα και περικαλλής». Εργάστηκε στο Παρθεναγωγ είο μέχρι το 1876, όταν υπέκυψε στην πρόταση γάμου του γιατρού Ιωάννη Καραγεωργιάδη, του πρώτου πτυχιούχου του Πανεπιστημίου Αθηνών που εγκαταστάθηκε στη Λεμεσό, κατοπινού Δημάρχου της πόλης.
Ο Καραγεωργιάδης απέκτησε με την Ελένη Έβερτ δύο παιδιά, τον Γεώργιο και τον Έρμαν, που σπούδασαν στη Γαλλία, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.
Ο Έρμαν, συμμαθητής του Χρ. Σώζου και του Ν. Κλ. Λανίτη στην Ελληνική Σχολή Λεμεσού, έκανε σπουδαία ιατρική καριέρα, ήταν εθελοντής γιατρός στον ελληνικό στρατό το 1897 και το 1912-1913 και για σειρά ετών άμισθος Πρόξενος της Ελλάδας στο Βισύ.
Ο ξαφνικός θάνατος της Έλένης Έβερτ - Καραγεωργιάδη στη Λεμεσό, τον Αύγουστο του 1884, στα 33 της χρόνια, βύθισε στο πένθος την κοινωνία της πόλης. Έχει σωθεί ο λυρικός επικήδειος του Δημήτριου Λανίτη Νικολαΐδη, όπου θρηνείται η απώλεια της παλαιάς Αρσακειάδος: «Νέα, νεωτάτη, ανθηρά ως το ρόδον της πρωΐας και ευπετής ως χρυσαλλίς κατήλθες εξ Αθηνών προσκληθείσα.» Πολύ πιο γνωστό είναι το ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη, «Εις τον θάνατον της Ελένης Ι. Καραγεωργιάδου», όπου ο μεγάλος ποιητής γράφει: «Ήτο καλλίφυλος βλαστός των Αθηνών ωραίος, κ’ εις Κύπρον μεταφυτευθείς ανέθαλλεν ακμαίος. (...) Φευ!
η ανθρώπινος ζωή είναι στιγμή απάτης, είναι του κόσμου ο θνητός δρομαίος διαβάτης.» Η Μαργαρίτα Έβερτ παρέμεινε στη Λεμεσό, και μετά το θάνατο της θυγατέρας της. Εδώ πέθανε και τάφηκε. Αντίθετα, ο Μιλτιάδης Έβερτ, αφού ολοκλήρωσε το σχολείο στη Λεμεσό, όπου μαθήτευσε στον Ανδρέα Θεμιστοκλέους, επέστρεψε στην Ελλάδα. Εντάχθηκε στη Χωροφυλακή, όπου έφτασε στο βαθμό του ταγματάρχη. Απεβίωσε το Φεβρουάριο του 1913, στην Αθήνα.
Γιος του Μιλτιάδη Έβερτ ήταν ο Άγγελος Έβερτ (1894-1970), που υπηρέτησε και αυτός στην Αστυνομία και στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, αλλά και των Δεκεμβριανών, ήταν ο Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών, με βαρύνοντα ρόλο στα κρίσιμα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
Ο Μιλτιάδης Έβερτ ο νεότερος (1939-2011), διετέλεσε βουλευτής, μέλος των κυβερνήσεων Καραμανλή από το 1976, Δήμαρχος Αθηνών και αρχηγός της «Νέας Δημοκρατίας».
*Ο Π. Παπαπολυβίου είναι αναπλ. καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου