Σαν χτυπημένο μήλο

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ 

Απόβραδο της Κυριακής στη μουδιασμένη πόλη που θύμιζε «σταχτί Κεμπέκ» χωρίς τις ομορφιές του, που θα 'λεγε κι ο άλλος, ο σπουδαίος Τζων Ντος Πάσος, αλλά πού να δεις τι θα 'λεγε για το ταραγμένο Ουισκόνσιν, που μοιάζει στην Αθήνα -έχει την άψη και τον πυρετό της, με τον κόσμο στους δρόμους να διεκδικεί τα στοιχειώδη, τρομάζοντας τους συντηρητικούς-, αλλά η αμφίθυμη Αθήνα είχε προχθές μια περίεργη σιωπή να την κυκλώνει, κόσμο ελάχιστο στα πεζοδρόμια, κι ούτε λίγη «σκόνη στην αχνιστή λάμψη των φαναριών», μονάχα κυρτωμένες πλάτες και πρόσωπα σφιγμένα, και πώς να γίνει αλλιώς όταν ακούς συνέχεια ριπές να γαζώνουν το καθεμέρα σου και δυσοίωνες προβλέψεις, υποβαθμίσεις και κακολογίες, κι έρχεται κι αυτό το ξαφνικό το χιόνι, ευλογημένο κάποτε, ρωγμή στις άνυδρες ημέρες του χειμώνα, μα άκου, άλλες ριπές χαλάνε κόσμο στα νότια, εκεί που περιπολεί ο τρόμος αλλά σπιθίζουν τα βλέμματα και πολεμούν το τέρας και τους εφιάλτες και συντηρούν στα χέρια τους «φωλιές νερού» για την Λιβύη του μέλλοντος, αλλά εδώ έτσι που τα καταφέραμε θα πεθάνουν άνθρωποι στην εξώθυρα της Υπατίας και τότε δεν μας ξεπλένει ούτε ο Ασπρος, έτσι τον λέγανε παλιά τον Αχελώο, που κυλούσε σκυθρωπός κι αυτός προχθές και συνοφρυωμένος, δίπλα στις χέρσες πεδιάδες της αναδουλειάς, αλλά κοίτα να δεις, είπα πεδιάδες και ήρθε στο νου το θαυμαστό βιβλίο του Χουάν Ρούλφο που ξανακυκλοφορεί με ελαφρώς παραλλαγμένο τίτλο, «Ο κάμπος στις φλόγες», τρέξε να το βρεις -το παλιό ή το καινούργιο για το οποίο έγραψε στα «Νέα» η Χαρτουλάρη-, κι αν βρεις χρόνο διάβασε εκεί και τη συνέντευξη του Ψαραντώνη στον Σ. Θεοδωράκη, χάρμα ιδέσθαι, και μη νομίσεις, είχε πολλά η έντυπη Κυριακή, ούτε τέσσερις σελίδες δεν φτάνουν να τα καταγράψεις ***
Αλλά η χώρα μοιάζει, όσο πάει, με χτυπημένο μήλο που σαπίζει, γι' αυτό κι εκείνες οι παλιές ευχές για «καλή σαρακοστή» φάνταζαν όσο ποτέ σαν άδοξες λιτανείες τού «θέλω»...
Προσεχώς...
«...Στη Σαουδική Αραβία θα παιχτεί το μεγάλο παιχνίδι των αραβικών εξεγέρσεων. Εκεί που χτυπάει η πετρελαϊκή καρδιά της παγκόσμιας οικονομίας. Οι εξεγέρσεις την έχουν ήδη περικυκλώσει: στην Υεμένη και στο Ομάν, στα νότια σύνορά της, στο Μπαχρέιν βορειοανατολικά, στην Αίγυπτο δυτικά, στο Ιράκ βόρεια.
Το εφιαλτικό "μυστικό" συνίσταται στο ότι το 80% των σαουδαραβικών πετρελαιοπηγών βρίσκονται στη βορειοανατολική περιοχή της χώρας - εκεί που η πλειοψηφία του σαουδαραβικού πληθυσμού είναι... σιίτες, στην εξτρεμιστικά σουνιτική Σαουδική Αραβία! Σαν να μην έφτανε αυτό, από πάνω βρίσκονται οι σιιτικές περιοχές του Ιράκ. Ακριβώς δίπλα, στο μικρό Μπαχρέιν, οι σιίτες είναι που έχουν ήδη ξεσηκωθεί και θέλουν να ανατρέψουν τη σουνιτική μοναρχία τους.
Αν ξεσηκωθούν οι σιίτες της Σαουδαραβίας, θα γίνει κόλαση! Εκατοντάδες χιλιάδες σιίτες του Ιράκ, αυτοτελώς ή με την παρότρυνση και του σιιτικού Ιράν, θα μπουν στο σαουδαραβικό έδαφος για να βοηθήσουν τους Σαουδάραβες σιίτες αδελφούς τους, τους οποίους θα επιχειρούν να σφάξουν οι σουνίτες Σαουδάραβες! Το απόλυτο χάος, με τις ΗΠΑ να καταλαμβάνουν στρατιωτικά τις πετρελαιοπηγές προκαλώντας πόλεμο Δύσης-Αράβων!»