Όταν μας απειλούν και οι Τ/κ αδελφοί μας

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

Του Άριστου Μιχαηλίδη

ΗΤΑΝ η σειρά του άλλου καλού Τούρκου χτες να σύρει τον αμανέ του φυσικού αερίου. Ο κ. Ταλάτ, αυτός που χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι οι Ελληνοκύπριοι στον Άγιο Μάμα στη Μόρφου και στη Λήδρας όπου δοκίμαζε τα παγωτά του Ηράκλη, χτες μας είπε ότι «είναι άνευ λογικής οι ενέργειες των Ελληνοκυπρίων στο θέμα του φυσικού αερίου» και παραξενευόταν γιατί απ’ ό,τι κατάλαβε, παριστάνουμε τους παλληκαράδες ενώ έπρεπε να φοβόμαστε την Τουρκία. Ο ένας μετά τον άλλο οι Τουρκοκύπριοι αδελφοί μας εκφράζουν με παραλογισμούς την όρεξη που τους άνοιξε η υποψία ότι μπορεί να γεμίσουμε πετροδόλαρα και να μείνουν αυτοί έξω από τη μοιρασιά. Λάθος κατάλαβε ο Ταλάτ, όμως. Η αλήθεια είναι ότι τρέμουμε την Τουρκία και τη δύναμη της και από την ημέρα που άρχισε τις καουμπόικες απειλές κι έβγαλε στη Μεσόγειο φρεγάτες και αεροπλάνα, οι Ελληνοκύπριοι ρωτούν με αγωνία ο ένας τον άλλο: τι θα γίνει, θα έχουμε πόλεμο, θα μας χτυπήσουν οι Τούρκοι; Περιμέναμε ότι οι καλοί φίλοι και αδελφοί μας Τουρκοκύπριοι, που θα επανενώσουν μαζί μας το νησί, όπως ο Ταλάτ, ο Οζερσάι και άλλοι, θα έδειχναν λίγο περισσότερο την ανθρωπιά τους, παρά να συμμετέχουν στις απειλές της Άγκυρας και να ενισχύουν ο ένας μετά τον άλλο την τρομοκρατία της. «Για να δρουν οι Ελληνοκύπριοι με αυτό τον τρόπο σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν τη δύναμη της Τουρκίας», έλεγε ο Ταλάτ, απειλώντας σαν μικρός νεοσουλτάνος, ένα λαό, που υπέφερε τα πάνδεινα από τη δύναμη της Τουρκίας. Τη δύναμη, που εκδηλώνεται μόνο όταν θα χτυπήσει τους ανυπεράσπιστους Ελληνοκύπριους. Και λουφάζει όταν έχει απέναντι της αμερικανικά ή ισραηλινά συμφέροντα. Διότι, η αλήθεια είναι ότι τα αντίποινα της Άγκυρας, που μέχρι προχτές έδινε την εντύπωση ότι θα σφάξει, θα κρεμάσει γύρω - γύρω από τη Μεσόγειο, έγιναν πολύ διακριτικότερα όταν αντιλήφθηκε ότι οι απειλές της δεν ενοχλούν μόνο τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων, αλλά και των Αμερικάνων και των Ισραηλινών. Υπογράφουν, λέει, ο Ερντογάν και ο Έρογλου συμφωνία «οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας» μεταξύ της Τουρκίας και των κατεχομένων, για να πάρουν εκδίκηση. Και δεν αντιλαμβάνονται οι Τουρκοκύπριοι, ούτε οι καλοί, ούτε οι κακοί, ότι αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνέχιση της ομηρίας τους. Τι θα κερδίσουν από αυτή τη συμφωνία; Ό,τι κέρδισαν κι όταν ανακήρυξαν κράτος πριν από τρεις δεκαετίες σχεδόν. Η Κυπριακή Δημοκρατία συνεχίζει να αναπτύσσεται, έγινε μέλος της ΕΕ, τώρα προχωρεί σε ακόμα ένα σπουδαίο βήμα με τη συμφωνία με το Ισραήλ και τις έρευνες, αλλά οι Τουρκοκύπριοι ζουν στην παρανομία και επιμένουν να ενισχύουν τα τουρκικά συμφέροντα αντί να δουν τα δικά τους. Ίσως με αυτές τις εξελίξεις αρχίσει και η ηγεσία μας να συνειδητοποιεί ότι επιβάλλεται πια να εργαστεί για συμμαχίες, που θα δημιουργήσουν άλλες συνθήκες υπέρ της λύσης. Η πίστη της στη λύση κυπριακής ιδιοκτησίας, ναυάγησε, η επένδυση της στην ταλατοποίηση του Κυπριακού, μας εξευτέλισε, η αυταπάτη ότι οι Τ/κ θέλουν την ίδια επανένωση που θέλουν και οι Ε/κ, ξεσκεπάστηκε… Επιτέλους, μήπως οι προοπτικές από την ενέργεια και τις νέες γεωπολιτικές συνθήκες δείχνουν ότι υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι;
aristosm@phileleftheros.com