Κύπρος - Ο δόκιμος της Άσπρης Μούττης

Συγκλονίστηκε όταν είδε τη φωτογραφία της ζωγραφιάς

του στον «Φ» και θυμάται το 1974 

 

Του Βάσου Βασιλείου

«Πήγα στην περιοχή της Άσπρης Μούττης τον Ιανουάριο του 1974 και ήμουν δόκιμος αξιωματικός. Ήμουν διμοιρίτης και έμενα σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο δίπλα από τον θάλαμο στον τοίχο του οποίου ζωγράφισα τις σημαίες χιαστί και έγραψα το σύνθημα».

«Συγκλονίστηκα όταν είδα τη φωτογραφία στον “Φιλελεύθερο” και διερωτήθηκα πως διασώθηκαν ύστερα από τόσα χρόνια οι σημαίες και το σύνθημα που ήταν ζωγραφισμένα στον τοίχο».

Λόγια του δόκιμου έφεδρου αξιωματικού (ΔΕΑ) της εποχής του 1974 που έγραψε το σύνθημα «του αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται», όπως αποτυπώθηκε και σε πρόσφατη φωτογραφία που δημοσίευσε την περασμένη Δευτέρα ο «Φ». Το σύνθημα το είχε δει για πρώτη φορά όταν μικρότερος επεσκέφθη τα φυλακισμένα μνήματα στις Κεντρικές Φυλακές και όταν του δόθηκε η ευκαιρία, το μετέφερε στον τοίχο θαλάμου, στον οποίο διέμεναν στρατιώτες του 361 Τάγματος Πεζικού και που έμελλε να παραμείνει, έστω και ξεθωριασμένο, σε μια περιοχή την οποίαν κατέλαβαν οι Τούρκοι την 21η Ιουλίου 1974.
Ο τότε δόκιμος Άγγελος Κτωρίδης, συμπτωματικά συναντήθηκε την ημέρα της δημοσίευσης της φωτογραφίας με συστρατιώτη του που υπηρέτησαν μαζί στην Άσπρη Μούττη, ο οποίος είχε δει τη φωτογραφία και τον ενημέρωσε σχετικά. «Συγκλονίστηκα», επαναλαμβάνει και προχωρεί στην αφήγηση για το πώς βρέθηκε το 1974 στην Άσπρη Μούττη:
«Πήγα στην περιοχή της Άσπρης Μούττης τον Ιανουάριο του 1974 και ήμουν δόκιμος αξιωματικός. Ήμουν διμοιρίτης και έμενα σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο δίπλα από τον θάλαμο στον τοίχο του οποίου αργότερα, ίσως γύρω στον Μάρτιο, ζωγράφισα τις σημαίες χιαστί και έγραψα το σύνθημα. Όταν πήγα εκεί διαπίστωσα ότι τα φυλάκια δεν ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και ήθελα να βελτιώσουμε την εικόνα τους και τα βάψαμε παραλλαγή. Τότε είχαν ασπρίσει τους τοίχους κυρίως για σκοπούς καθαριότητας και επειδή μου άρεσε να ζωγραφίζω, σχεδίασα τις σημαίες.
Το σύνθημα το είχα δει γραμμένο στα φυλακισμένα μνήματα και όταν βρήκα την ευκαιρία το έβαλα στον τοίχο. Τότε ήμασταν νέοι και βλέπαμε τα πράγματα με τον φακό της τότε ηλικίας μας και με τον ενθουσιασμό των 18-20 χρόνων.
Μόλις σχεδίασα τις σημαίες και έγραψα το σύνθημα, στάθηκα μπροστά τους και μου έβγαλαν φωτογραφία την οποία είχα ξεχάσει και μου υπενθύμισε την ύπαρξή της στρατιώτης του 361 από την τότε εποχή. Μου έδειξε την τότε φωτογραφία του θαλάμου με έναν ένστολο, ο οποίος στεκόταν μπροστά από τις σημαίες και του είπα ότι εγώ ήμουν ο εικονιζόμενος. Ήταν παρόμοια φωτογραφία με αυτήν που τραβήχτηκε πρόσφατα και δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στον “Φιλελεύθερο”.
Για να επιστρέψουμε στην περίοδο της εισβολής, το πρώτο βράδυ, το Σάββατο, ήρθαν αξιωματικοί και άνδρες της 32ας Μοίρας Καταδρομών, οι οποίοι κατέλαβαν τα μισά πολυβολεία της Άσπρης Μούττης που κατείχαν οι Τούρκοι. Μαζί τους βγήκε και κάποιος στρατιώτης δικός μας, του 361. Όπως ακούσαμε αργότερα, δόθηκε σύνθημα για οπισθοχώρηση και άφησαν πίσω τους και νεκρούς σε μια χαράδρα.
Προσωπικά, όλα αυτά τα άκουσα αργότερα, αφού στο μεταξύ, ενάμιση μήνα πριν την εισβολή μου είχαν αναθέσει τη διαχείριση του υλικού του 361 και έτσι τις ημέρες των επιχειρήσεων δεν ήμουν στην Αλωνάγρα, όπου βρισκόμουν προηγουμένως.
Οι καταδρομείς της 32ας Μοίρας κατέβηκαν την Κυριακή στο Συγχαρί, όπου βρισκόμασταν κι εμείς, εξουθενωμένοι και με καταρρακωμένο το ηθικό τους λόγω της οπισθοχώρησης που προηγήθηκε. Στο μεταξύ, ειδικές δυνάμεις των Τούρκων διενήργησαν επίθεση στην Αλωνάγρα εναντίον του λόγου του 361. Οι στρατιώτες μας άντεξαν κάποιες ώρες αλλά δεν ήταν σε θέση να αντεπεξέλθουν. Όπως πληροφορηθήκαμε, οι Τούρκοι καταδρομείς προσέγγισαν την περιοχή από το σημείο που επάνδρωναν τα Ηνωμένα Έθνη. Ένας στρατιώτης βγήκε από το πολυβολείο με το μπρεν που κρατούσε και είδε είκοσι Τούρκους να περπατούν. Έριξε ριπές εναντίον τους και σκότωσε κάποιους και έτρεξε και ο ίδιος και μόλις που διασώθηκε. Αυτός από ό,τι ξέρω είναι ζωντανός».

ΜΝΗΜΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ

Εδώ και λίγο καιρό, οι άνδρες της παλιάς φρουράς του 361 Τ.Π. συναντώνται σε δείπνο με πολλούς απόντες (κυρίως αυτούς που έπεσαν κατά τη διάρκεια της εισβολής) και θυμούνται τα παλιά. Προγραμμάτισαν μάλιστα να κατασκευάσουν στο Γέρι (όπου πριν την εισβολή ήταν η έδρα της μονάδας) ένα μνημείο για τους πεσόντες του τάγματος. Το μνημείο σχεδίασε ο Άγγελος Κτωρίδης (ο ίδιος που ζωγράφισε και τις σημαίες το 1974), ο οποίος σήμερα είναι αρχιτέκτονας. 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 28/04/2012