Κύπρος : Βουλευτές που δεν βουλεύονται, απλώς βολεύονται...

ΕΦΗΜΕΡΑ

Νame and shame και για βουλευτές

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου

Χρειάστηκεν α γίνει σύσκεψη αρχηγών και εκπροσώπων των κομμάτων για να αποφασιστεί πως οι βουλευτές που έχουν απλήρωτα πρόστιμα για τροχαίες ή άλλες παραβάσεις θα πρέπει να τα πληρώσουν. Τη μια ο Αντρέας Θεμιστοκλέους, ο οποίος θεωρούσε πως βουλευτική ασυλία σημαίνει πως μπορώ να περνώ με κόκκινο, να τρέχω 150 χλμ, να μιλώ στο κινητό καθώς οδηγώ… και να μην υπόκειμαι στις επιπτώσεις που θέτουν οι νόμοι τους οποίους ο ίδιος ή άλλοι συνάδελφοι ψήφισαν, την άλλη ο Αντρέας Πιτσιλλίδης, ο οποίος ναι μεν κατανοούσε πως η βουλευτική ασυλία κάτι άλλο σημαίνει, αλλά είναι τόσο πολυάσχολος που δεν βρήκε χρόνο να διευθετήσει τα πρόστιμά του.
Αφού κατάλαβαν οι αρχηγοί των κομμάτων πως έγιναν ρεζίλι, πως εξευτέλισαν τον θεσμό του βουλευτή, πως αποτελούν πρόκληση, είπαν να καλέσουν τα μέλη τους να πράξουν το αυτονόητο. Να μην παρανομούν κιάμα παρανομούν να υπόκεινται τις ποινές που προνοούν οι νόμοι. Αν είναι δυνατόν. Κι άμα διευθετήσουν τα πρόστιμά τους να ξεκαθαρίσουν και τι σημαίνει βουλευτική ασυλία. Ως εδώ όμως. Όχι και να συμφωνήσουν με το αίτημα του βουλευτή των Οικολόγων όπως εφαρμόσουν το Νame and Shame και να δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα όλων των βουλευτών που έχουν απλήρωτα πρόστιμα.
Γιατί όμως; Δεν είναι άδικο για τους Θεμιστοκλέους και Πιτσιλλίδη που απλά έτυχε να γνωστοποιηθούν. Εξάλλου οι υπόλοιπο μπορεί να έχουν πιο ενδιαφέρουσες δικαιολογίες που θα ήταν καλό να τις ακούσουμε οι πολίτες ώστε στις επόμενες εκλογές, στα κριτήρια με τα οποία θα ψηφίσουμε να συμπεριλάβουμε και τη μεγαλύτερη φαντασία. Ή την ειλικρίνεια.
Να βγει κάποιος να μας πει, για παράδειγμα, πως «θέλησα να γίνω βουλευτής για να βολευτώ» ή πως «αφού το σύστημα το επιτρέπει, γιατί να μην το εκμεταλλευτώ;». Ή, «αφού εσείς αγαπητοί μου ψηφοφόροι θεωρείτε πως έχετε δικαίωμα να ζητάτε από μένα να σας σβήνω τα λαπόρτα σας, γιατί να μην έχω και εγώ δικαίωμα να σβήσω τα δικά μου;».