με το ελληνικό Δημόσιο
Του Τάσου Τελλογλου
Η γαλλική αλυσίδα σούπερ μάρκετ Carrefour εγκαταλείπει την Ελλάδα, οι γαλλικές τράπεζες Credit Agricole και Société Générale το... σκέφτονται, αλλά στο σύνολό τους μεγάλες και μικρές γερμανικές επιχειρήσεις έχουν αποφασίσει να μείνουν και να συνεχίσουν να επιχειρούν στη χώρα μας.
«Οσες έφυγαν, όπως η Aldi και η Saturn, είχαν δικά τους, εσωτερικά, προβλήματα στην ίδια τη Γερμανία, πολύ μεγαλύτερα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα εξαιτίας της ύφεσης», λέει δικηγόρος του εμπορικού δικαίου στη Φρανκφούρτη με εμπειρία στην εγκατάσταση επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Παράλληλα, όμως, οι ίδιες γερμανικές εταιρείες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν οξύτατα προβλήματα με το ελληνικό Δημόσιο, με τα οποία πλέον δεν ασχολείται το ελληνογερμανικό εμπορικό επιμελητήριο, αλλά η πρεσβεία, επιχειρώντας, όπου είναι δυνατόν, να αντιμετωπίσει την άτυπη στάση πληρωμών που έχει κηρύξει το ελληνικό Δημόσιο.
Τα τέσσερα αιτήματαΤρεις μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, κυβερνητικοί κύκλοι στο Βερολίνο επανέφεραν το ζήτημα των οφειλών σε γερμανικές εταιρείες. Αρχικά το είχε θέσει ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Φίλιπ Ρέσλερ στον πρώην ομόλογό του κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, αλλά παραμένει ακόμα άλυτο, παρά τις σχετικές δεσμεύσεις της ελληνικής πλευράς. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα, το φθινόπωρο του 2011, ο κ. Ρέσλερ είχε επιδώσει non paper στην ελληνική πλευρά σύμφωνα με το οποίο τίθενται μια σειρά από ζητήματα που αφορούν:
1. Την αποπληρωμή των ελληνικών χρεών προς τη Siemens, που χωρίς το σύστημα προστασίας των Ολυμπιακών Αγώνων, προσεγγίζουν τα 78 εκατ. ευρώ. Ηδη, πάντως, το ελληνικό Δημόσιο διαπραγματεύεται με τη γερμανική εταιρεία για τον συμψηφισμό των χρεών αυτών με τις απαιτήσεις του για τη ζημία που υπέστη από την υπόθεση των «μαύρων ταμείων».
2. Την πληρωμή 7 εκατ. ευρώ που χρωστούν τα Ολυμπιακά Ακίνητα προς τη Hochtief, που θεωρεί ότι έχει προσφέρει αντίστοιχο έργο, πριν από την υπογραφή της σχετικής σύμβασης, ύστερα από προφορική συμφωνία με τα Ολυμπιακά Aκίνητα. H γερμανική πλευρά υποστηρίζει ότι Ελληνες αξιωματούχοι είχαν δεσμευθεί ότι το ποσό αυτό θα πληρωθεί. Από το υπουργείο Οικονομικών παρατηρούν ότι την πληρωμή εμποδίζει γνωμοδότηση του γενικού επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.
3. Την υπόθεση της αλυσίδας Makro, για την οποία η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι έχει παραβιάσει φορολογικές διατάξεις και γι’ αυτόν τον λόγο πληρώνει ήδη δόσεις μιας οφειλής που φτάνει τα 20 εκατ. ευρώ.
4. Την πληρωμή των χρεών των δημοσίων νοσοκομείων, που σε μία μόνο περίπτωση μιας μικρομεσαίας επιχείρησης προσεγγίζουν τα 75 εκατ. ευρώ και αφορούν συνολικές καθυστερήσεις πληρωμών του ΕΣΥ.
Κι άλλες δουλειέςΟ κ. Ρέσλερ έθεσε ακόμα, σύμφωνα με αξιωματούχους που είχαν πάρει μέρος στις συζητήσεις του Οκτωβρίου στην Αθήνα, αλλά και μετά ένα δίμηνο στο Βερολίνο, θέμα συμμετοχής της ΔΕΠΑ σε αγωγό γερμανικών συμφερόντων που θα συνδέει την Ελλάδα με την Ιταλία. Ταυτόχρονα, ζήτησε να συμμετάσχει το ομοσπονδιακό τυπογραφείο (Bundesdruckerei) στον διαγωνισμό για την εκτύπωση εγγράφων υψηλής ασφαλείας, όπως η κάρτα αλλοδαπών.
Το θέμα αυτό έχει προωθηθεί από την ελληνική πλευρά στο μέτρο του δυνατού, καθώς τη δουλειά στον διαγωνισμό διεκδικεί κι άλλη γερμανική εταιρεία (Giesecke und Devrient) μέσω συνεργαζόμενης επιχείρησης, αλλά και μια ιαπωνική, η Topan, που έχει, βάσει σύμβασης με το ελληνικό Δημόσιο, δικαίωμα να παίρνει μέρος σε δουλειές εκτύπωσης εγγράφων ασφαλείας.
Ιαπωνική έκπληξηΗ κρατική Bundesdruckerei ήταν έτοιμη να συνεργαστεί με την έτερη γερμανική επιχείρηση Giesecke und Devrient και να διασφαλίσουν ένα μέρος της δουλειάς για το εθνικό τυπογραφείο, αλλά με έκπληξη πληροφορήθηκαν ότι η αστυνομία προχωράει στην εκτύπωση νέων ταυτοτήτων με απόφαση της υπηρεσιακής κυβέρνησης, χωρίς την προκήρυξη διαγωνισμού, με απευθείας ανάθεση στην ιαπωνική εταιρεία. Η τελευταία επικαλείται σύμβασή της με το ελληνικό Δημόσιο, που της δίδει τη δυνατότητα να εκτυπώνει κατ’ αποκλειστικότητα έγγραφα ασφαλείας ώς τη λήξη της σύμβασής της το 2014.
Τα συνολικά χρέη του ελληνικού Δημοσίου προς τις γερμανικές εταιρείες υπολογίζονταν στα τέλη του 2010 σε μισό δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος του 2011 είχαν μειωθεί ελάχιστα. Σημαντική ζημία υπέστησαν οι γερμανικές φαρμακευτικές εταιρείες από την πληρωμή τους με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου, που πάντως είχαν ρευστοποιήσει πριν από το «κούρεμα» του Μαρτίου του 2012.
Τα χρέη στις φαρμακοβιομηχανίεςΜε τα χρέη της φαρμακοβιομηχανίας έχει ιδιαιτέρως ασχοληθεί και ο σύνδεσμος των Γερμανών φαρμακοβιομηχάνων, που με ανακοίνωσή του το καλοκαίρι του 2011 επισήμανε ότι το συνολικό χρέος του ελληνικού Δημοσίου προς τη γερμανική βιομηχανία φαρμάκου προσέγγιζε το 2010 τα 1,2 δισ. ευρώ. Επρόκειτο κυρίως για χρέη των ετών 2005-2009 που εξοφλήθηκαν με ομόλογα, τα οποία στη συνέχεια κουρεύτηκαν. Από τα τέλη του 2010, η φαρμακοβιομηχανία αλλά και οι βιομηχανίες «λευκών συσκευών» έχουν περιορίσει έως και καταργήσει τις πιστώσεις ζητώντας ρευστό για το εμπόρευμα που αποστέλλουν στην Ελλάδα.
«Ακόμα και για αναλώσιμα η πίστωση έχει κοπεί» αναφέρει αντιπρόσωπος γνωστής γερμανικής εταιρείας ορθοπεδικών που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Αρχικά μας ζητούσαν να εξοφλούμε σε δύο μήνες. Από τις αρχές του 2012 οι εισαγωγές γίνονται μόνο έναντι ρευστού, καθώς δεν έχουν τη δυνατότητα να τις χρηματοδοτούν από τις τράπεζες ή να καλύπτουν το ρίσκο από τις ασφαλιστικές τους εταιρείες ή ακόμα αν και δουλεύουμε 20 χρόνια μαζί, δεν έχουν εμπιστοσύνη πια στη χώρα μας. Εχουν πεισθεί ότι θα αναγκαστούμε αργά ή γρήγορα να βγούμε από το κοινό νόμισμα».
Πηγή: Η Καθημερινή
Δημοσιεύτηκε στις 24/06/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire