Λώρη Κέζα
Εχω μια φίλη της οποίας ο πρώτος εξάδελφος νυμφεύτηκε νηπιαγωγό.
Συνάδελφος της εν λόγω νηπιαγωγού είχε πει ότι κάποτε ο Βαγγέλης
Μεϊμαράκης, περνώντας έξω από παιδικό σταθμό, είχε κοιτάξει παράξενα τα
αγοράκια. Δεν έγινε κάτι, αλλά, καλού-κακού, τώρα θα αναζητηθούν οι
γονείς των παιδιών, για την περίπτωση που τα είχε πασπατέψει. Προς
επίρρωση των υποψιών, θα επικαλεστούμε τη λαϊκή θυμοσοφία: το μουστάκι
είναι φερετζές. Γιατί να μην τα γράψω όλα αυτά;
Δεν κατάλαβα, αφού υπάρχει μαρτυρία. Δεν χρειάζεται αξιόπιστη μαρτυρία, δεν χρειάζονται στοιχεία, δεν χρειάζεται έρευνα, δεν χρειάζεται δικαστική απόφαση. Εδώ υπάρχουν υποψίες ανώμαλων διαθέσεων. Ετσι ακούσαμε και, ως λειτουργοί της ενημέρωσης, θα γράφουμε ό,τι ακούσουμε. Και ας είναι fiction σκοπιμοτήτων, όπως η άνωθεν εξιστόρηση.
Δεν ξέρουμε αν ο κ. Μεϊμαράκης είναι άτιμος, αν πήρε μίζες, αν πλούτισε με δόλιο τρόπο. Ξέρουμε ότι υπάρχει καταγγελία ιδιώτη με αναφορές για ξέπλυμα χρήματος μέσα από αγοραπωλησίες ακινήτων. Ξέρουμε, επίσης, ότι η καταγγελία έγινε προ διετίας, ανατέθηκε έρευνα στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, αλλά δεν προέκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία. Δηλαδή, η έρευνα κάπου παράπεσε, κάπου κόλλησε. Ισως υπήρξαν πολιτικά προσκόμματα, δεν αποκαλύφθηκε ούτε αυτό. Χωρίς, λοιπόν, να έχει διερευνηθεί η καταγγελία, που αποτελεί μέρος επιχειρηματικών αντεγκλήσεων, δημοσιοποιείται το όνομα του προέδρου της Βουλής ως ενόχου σε μεγάλες κομπίνες. Φέρεται να «διαχειρίστηκε» μαζί με άλλους δύο υπουργούς περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια ευρώ.
Για να το καλοσκεφτούμε. Δέκα δισεκατομμύρια είναι πολλά λεφτά – χρειάζεται πλυντήριο με τεράστιο κάδο. Να εικάσουμε ότι η μοιρασιά έγινε στα τρία, άρα, του μένουν τριάμισι στην τσέπη. Οπότε, θα πρέπει να πιστέψουμε ότι αγόρασε 3.000 ακίνητα του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Δηλαδή, επί δέκα χρόνια, κάθε ημέρα, αγόραζε ένα ακίνητο και έβγαζε τα «καθαρμένα» χρήματα σε εξωχώριες εταιρείες. Πολλές οι αγοραπωλησίες, πολλά τα ίχνη και οι εμπλεκόμενοι. Οι αρχές μπορούν εύκολα να βρουν την άκρη σε δραστηριότητα τόσο μεγάλου εύρους.
Αν υιοθετήσουμε τη θεωρία του ξεπλύματος, θα πρέπει να κάνουμε ένα ακόμη βήμα για την αποκάλυψη της αλήθειας. Ποιος έδωσε τα δισεκατομμύρια στον κ. Μεϊμαράκη; Μας λένε από το ΣΔΟΕ ότι για να είναι τόσο υψηλές οι μίζες σημαίνει ότι ανακατεύτηκε σε δουλειές των 150 δισ. ευρώ. Το λένε με εμφανή απαρέσκεια για τις «ανεύθυνες αποκαλύψεις». Για να καταλάβουμε, λοιπόν, τη σοβαρότητα των κατηγοριών, πρέπει να συγκρίνουμε τις εισπράξεις από τις υποθετικές μίζες με άλλα επίσημα νούμερα. Προκύπτει πως όταν ανέλαβε υπουργός Αμυνας, το 2006, παντελόνιασε το 1,5% του ΑΕΠ.
Ο κ. Μεϊμαράκης διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού όταν ο πολιτισμός ήταν οικονομικά ψόφιος. Ούτε Πολιτιστικές Ολυμπιάδες ούτε πολιτιστικές πρωτεύουσες. Κατόπιν ανέλαβε υπουργός Αμυνας, από το 2006 ως το 2009. Στη φωλιά της διαπλοκής, λοιπόν, με τα τεράστια εξοπλιστικά κονδύλια – έτσι δεν λέει ο αστικός μύθος; Να θυμηθούμε ότι ο κ. Μεϊμαράκης κατηγορήθηκε επειδή αφήνει τον στρατό άοπλο. Συρρίκνωσε τις δαπάνες για νέο οπλισμό. Σύμφωνα με το πενταετές σχέδιο που είχε εκπονήσει, θα ξοδεύονταν 2,89 δισ. για νέα συστήματα. Οι υπόλοιπες εξοπλιστικές δαπάνες αφορούσαν υποχρεώσεις προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι εξοπλιστικές δαπάνες δεν πρέπει να συγχέονται με τις δαπάνες της άμυνας. Αν, λοιπόν, ο κ. Μεϊμαράκης διαχειρίστηκε 5,24 δισ. τη χρονιά που ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο, αυτά αφορούσαν μισθοδοσία, λειτουργικά έξοδα και στην ουρά τον εξοπλισμό.
Να μην ξεχάσουμε την εμπλοκή του στην υπόθεση με το δομημένο ομόλογο της JP Morgan. Να θυμίσουμε ότι οι εν λόγω χαρτοπετσέτες, αξίας 280 εκατομμυρίων, πουλήθηκαν στα ασφαλιστικά ταμεία και το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής καταλόγισε πολιτικές ευθύνες στον κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Δεν τεκμαίρεται από κάπου ότι εισέπραξε παρανόμως χρήματα. Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή ενδείξεις για παράνομο πλουτισμό. Υπάρχει μόνο η αναφορά του ονόματός του σε κάποια κατάθεση. Η ρετσινιά, πάντως, μένει.
Στην περίπτωση που ο κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει υφαρπάξει χρήματα, θα είναι μικρό το κακό: ένας ακόμη κλέφτης στον κατάλογο των αργυρώνητων πολιτικών. Αν, όμως, γίνει συνήθειο η διασπορά υποψιών, κουτσομπολιών και ανυπόστατων κατηγοριών, θα είναι μεγάλο το κακό, όχι για τον πρόεδρο της Βουλής, αλλά για τη χώρα γενικώς.
Πηγή: www.tovima.gr
Δημοσιεύτηκε στις 01/10/2012
Δεν κατάλαβα, αφού υπάρχει μαρτυρία. Δεν χρειάζεται αξιόπιστη μαρτυρία, δεν χρειάζονται στοιχεία, δεν χρειάζεται έρευνα, δεν χρειάζεται δικαστική απόφαση. Εδώ υπάρχουν υποψίες ανώμαλων διαθέσεων. Ετσι ακούσαμε και, ως λειτουργοί της ενημέρωσης, θα γράφουμε ό,τι ακούσουμε. Και ας είναι fiction σκοπιμοτήτων, όπως η άνωθεν εξιστόρηση.
Δεν ξέρουμε αν ο κ. Μεϊμαράκης είναι άτιμος, αν πήρε μίζες, αν πλούτισε με δόλιο τρόπο. Ξέρουμε ότι υπάρχει καταγγελία ιδιώτη με αναφορές για ξέπλυμα χρήματος μέσα από αγοραπωλησίες ακινήτων. Ξέρουμε, επίσης, ότι η καταγγελία έγινε προ διετίας, ανατέθηκε έρευνα στο Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος, αλλά δεν προέκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία. Δηλαδή, η έρευνα κάπου παράπεσε, κάπου κόλλησε. Ισως υπήρξαν πολιτικά προσκόμματα, δεν αποκαλύφθηκε ούτε αυτό. Χωρίς, λοιπόν, να έχει διερευνηθεί η καταγγελία, που αποτελεί μέρος επιχειρηματικών αντεγκλήσεων, δημοσιοποιείται το όνομα του προέδρου της Βουλής ως ενόχου σε μεγάλες κομπίνες. Φέρεται να «διαχειρίστηκε» μαζί με άλλους δύο υπουργούς περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια ευρώ.
Για να το καλοσκεφτούμε. Δέκα δισεκατομμύρια είναι πολλά λεφτά – χρειάζεται πλυντήριο με τεράστιο κάδο. Να εικάσουμε ότι η μοιρασιά έγινε στα τρία, άρα, του μένουν τριάμισι στην τσέπη. Οπότε, θα πρέπει να πιστέψουμε ότι αγόρασε 3.000 ακίνητα του ενός εκατομμυρίου ευρώ. Δηλαδή, επί δέκα χρόνια, κάθε ημέρα, αγόραζε ένα ακίνητο και έβγαζε τα «καθαρμένα» χρήματα σε εξωχώριες εταιρείες. Πολλές οι αγοραπωλησίες, πολλά τα ίχνη και οι εμπλεκόμενοι. Οι αρχές μπορούν εύκολα να βρουν την άκρη σε δραστηριότητα τόσο μεγάλου εύρους.
Αν υιοθετήσουμε τη θεωρία του ξεπλύματος, θα πρέπει να κάνουμε ένα ακόμη βήμα για την αποκάλυψη της αλήθειας. Ποιος έδωσε τα δισεκατομμύρια στον κ. Μεϊμαράκη; Μας λένε από το ΣΔΟΕ ότι για να είναι τόσο υψηλές οι μίζες σημαίνει ότι ανακατεύτηκε σε δουλειές των 150 δισ. ευρώ. Το λένε με εμφανή απαρέσκεια για τις «ανεύθυνες αποκαλύψεις». Για να καταλάβουμε, λοιπόν, τη σοβαρότητα των κατηγοριών, πρέπει να συγκρίνουμε τις εισπράξεις από τις υποθετικές μίζες με άλλα επίσημα νούμερα. Προκύπτει πως όταν ανέλαβε υπουργός Αμυνας, το 2006, παντελόνιασε το 1,5% του ΑΕΠ.
Ο κ. Μεϊμαράκης διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού όταν ο πολιτισμός ήταν οικονομικά ψόφιος. Ούτε Πολιτιστικές Ολυμπιάδες ούτε πολιτιστικές πρωτεύουσες. Κατόπιν ανέλαβε υπουργός Αμυνας, από το 2006 ως το 2009. Στη φωλιά της διαπλοκής, λοιπόν, με τα τεράστια εξοπλιστικά κονδύλια – έτσι δεν λέει ο αστικός μύθος; Να θυμηθούμε ότι ο κ. Μεϊμαράκης κατηγορήθηκε επειδή αφήνει τον στρατό άοπλο. Συρρίκνωσε τις δαπάνες για νέο οπλισμό. Σύμφωνα με το πενταετές σχέδιο που είχε εκπονήσει, θα ξοδεύονταν 2,89 δισ. για νέα συστήματα. Οι υπόλοιπες εξοπλιστικές δαπάνες αφορούσαν υποχρεώσεις προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι εξοπλιστικές δαπάνες δεν πρέπει να συγχέονται με τις δαπάνες της άμυνας. Αν, λοιπόν, ο κ. Μεϊμαράκης διαχειρίστηκε 5,24 δισ. τη χρονιά που ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο, αυτά αφορούσαν μισθοδοσία, λειτουργικά έξοδα και στην ουρά τον εξοπλισμό.
Να μην ξεχάσουμε την εμπλοκή του στην υπόθεση με το δομημένο ομόλογο της JP Morgan. Να θυμίσουμε ότι οι εν λόγω χαρτοπετσέτες, αξίας 280 εκατομμυρίων, πουλήθηκαν στα ασφαλιστικά ταμεία και το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής καταλόγισε πολιτικές ευθύνες στον κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Δεν τεκμαίρεται από κάπου ότι εισέπραξε παρανόμως χρήματα. Δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή ενδείξεις για παράνομο πλουτισμό. Υπάρχει μόνο η αναφορά του ονόματός του σε κάποια κατάθεση. Η ρετσινιά, πάντως, μένει.
Στην περίπτωση που ο κ. Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει υφαρπάξει χρήματα, θα είναι μικρό το κακό: ένας ακόμη κλέφτης στον κατάλογο των αργυρώνητων πολιτικών. Αν, όμως, γίνει συνήθειο η διασπορά υποψιών, κουτσομπολιών και ανυπόστατων κατηγοριών, θα είναι μεγάλο το κακό, όχι για τον πρόεδρο της Βουλής, αλλά για τη χώρα γενικώς.
Πηγή: www.tovima.gr
Δημοσιεύτηκε στις 01/10/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire