Κύπρος - Θα ανατινάξουμε και το φυσικό αέριο;

Του Άριστου Μιχαηλίδη

 

Όταν πριν από ένα χρόνο σημειώναμε σ΄ αυτή τη στήλη (23/9/11) τους κινδύνους που δημιουργούσε η σπουδή του Προέδρου της Δημοκρατίας να πέσει (και χωρίς αλεξίπτωτο) στην τουρκική παγίδα, που ήθελε να προκαλέσει κρίση στις έρευνες για φυσικό αέριο μέσω των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, δεν χρειαζόταν προφητική ανάλυση για να αντιληφθούμε τι θα ακολουθούσε. Ο Πρόεδρος μέχρι και στην επίσημη προσφώνηση του στην περσινή Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και στις δηλώσεις του, μιλούσε πέραν του δέοντος για τα δικαιώματα των Τ/κ. «Εγγυούμαι», έλεγε, «ότι και πριν τη λύση -εάν δεν θελήσει η Τουρκία να δείξει καλή θέληση- εάν θα έχουμε αυτά τα εισοδήματα, θα δούμε με ποιον τρόπο θα τα χρησιμοποιήσουμε για το καλό και των δύο κοινοτήτων» (22/9/2011). Αλλά τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων ήταν η δικαιολογία της Άγκυρας για να απειλεί με φρεγάτες και αεροπλάνα ακόμα και τις ξένες εταιρείες στην κυπριακή ΑΟΖ. Το θέμα που έπρεπε να αναδεικνύει ο Πρόεδρος ήταν οι τουρκικές απειλές και όχι τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, που ούτως ή άλλως είναι αυτονόητα, όπως είναι όλων των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Ντάουνερ δεν έχασε ευκαιρία να πει, πριν από ένα χρόνο, ότι «ο ΟΗΕ θα μπορούσε να αναλάβει έναν μεσολαβητικό ρόλο για το θέμα των υδρογονανθράκων αν κάτι τέτοιο ζητηθεί από τις δύο πλευρές» (27/9/11). Για ποιο ζήτημα προσφερόταν ν΄ αναλάβει μεσολαβητικό ρόλο, αφού δεν υπήρχε καμιά διαφορά και η Κυπριακή Δημοκρατία ενεργούσε με βάση το Διεθνές Δίκαιο; Δεν αντέδρασε ως όφειλε ούτε τότε ο Πρόεδρος κι έφτασε σήμερα ο Ντάουνερ να μιλά στα διεθνή ΜΜΕ για «διαφιλονικούμενα κοιτάσματα». Και τελικά, ο Μπαν Κι Μουν δέχεται τον Έρογλου για να του καταθέτειπροτάσεις για συνδιαχείριση των κοιτασμάτων, για κοινές επιτροπές και κοινό ταμείο και άλλες τέτοιες ανοησίες και τα Ηνωμένα Έθνη προσπαθούν να συνδέσουν τα κοιτάσματα με το Κυπριακό και τις διαδικασίες λύσης. Ο Πρόεδρος συνεχίζει ακάθεκτος να μιλά για τα δικαιώματα των Τ/κ τα οποία θα προστατεύσει. Σ΄ αυτή την περίπτωση όμως η συνεχής υπόμνηση στα δικαιώματα των Τ/κ, είναι πολιτική αμβλείας αντιλήψεως, που πρόσφερε τη βάση για να βάλουμε μόνοι μας υπό αμφισβήτηση τις νόμιμες ενέργειες της Δημοκρατίας.
Το φυσικό αέριο δεν είναι «διαφιλονικούμενο», όπως το όρισε ο Ντάουνερ, προωθώντας ανενόχλητος για πολλοστή φορά την τουρκική πολιτική. Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι παράνομο καθεστώς των Ελληνοκυπρίων. Τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν καμιά ασάφεια ως προς το ποιος παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα. Έτσι απλά και καθαρά έπρεπε να τίθεται το θέμα από την κυπριακή Κυβέρνηση, χωρίς να ανακατεύει τους Τουρκοκύπριους και τις συνομιλίες, στη νόμιμη διαχείριση του φυσικού πλούτου της χώρας. Γιατί το μόνο που κατάφερε μέχρι τώρα με τις ασταμάτητες δηλώσεις του, ο κατατρεγμένος Πρόεδρος μας είναι να μετατρέψει κι αυτό το ζήτημα σε δικοινοτική διαφορά στην οποία παρεμβαίνουν τα Ηνωμένα Έθνη και οι ψυχολόγοι για να μας βοηθήσουν να την ξεπεράσουμε. Και η Τουρκία φυσικά, αμέτοχος τρίτος, προσπαθεί πάντα να βοηθήσει… aristosm@phileleftheros.com 

 

 

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος

Δημοσιεύτηκε στις 03/10/2012