Του Τάσου Μαντικίδη
Κατά
τη δεκαετία του 1820, η κινεζική οικονομία αποτελούσε σχεδόν το 30% της
παγκόσμιας, αλλά στη συνέχεια βρέθηκε στο περιθώριο, για να επανέλθει
τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο με τρόπο αμείλικτο. Η Κίνα,
υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι, έχει ανάγκη από μια νέα κινητήριο δύναμη
και ο επόμενος καταλύτης στην ανάπτυξή της θα είναι ένας συνδυασμός της
εσωτερικής κατανάλωσης και της αύξησης της παραγωγικότητας, ο οποίος θα
μπορέσει να αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικός με το εξαγωγικό μοντέλο
του παρελθόντος.
Η αρχετυπική μορφή παραγωγής, με τα χαμηλής ποιότητας εργοστάσια
στην Γκουανγκντόνγκ τα οποία προμηθεύουν βασικά αγαθά χαμηλής
προστιθέμενης αξίας, δεν είναι πλέον βιώσιμη, καθώς η αύξηση του κόστους
παραγωγής και οι ρυθμιστικές παρεμβάσεις της κινεζικής κυβέρνησης
σπρώχνουν την κινεζική βιομηχανία πιο ψηλά στην αξιακή αλυσίδα.
Η Κίνα προσπαθεί να ενισχύσει λοιπόν την κατανάλωση ώστε το
οικονομικό της μοντέλο να μπορεί να βασίζεται όχι μόνο στις εξαγωγές
αλλά και στην εγχώρια ζήτηση.
Ωστόσο μια επιβράδυνση της οικονομίας της σήμερα, λόγω του ασθενούς
παγκόσμιου οικονομικού περιβάλλοντος, σε συνδυασμό με τη διόρθωση στην
κινεζική αγορά ακινήτων και τις διαρθρωτικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις
δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ο ρυθμός ανάπτυξης για το 2012 εξάλλου
αναμένεται να είναι ο πιο χαμηλός που σημειώθηκε από το 1999.
Για την JP Morgan, το νομισματικό περιβάλλον στην Κίνα εξακολουθεί
να είναι ιδιαίτερα αυστηρό, ενώ μέχρι στιγμής τα μέτρα χαλάρωσης δεν
ήταν καθόλου αποφασιστικά. Η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας παραμένει
υποτονική, αυξάνοντας τις πιέσεις για περαιτέρω μέτρα τόνωσης, αν και
δεν αναμένεται να υπάρξουν αποφασιστικές κινήσεις πριν από το συνέδριο
του Κομμουνιστικού Κόμματος στις αρχές Νοεμβρίου ή, μάλιστα, προτού
αναλάβει η νέα ηγεσία στο πρώτο τρίμηνο του 2013.
Πάντως το ειδικό βάρος της Κίνας στον κόσμο έχει αυξηθεί και με
βάση τις προβλέψεις των οικονομολόγων, περίπου το 2025 θα προσπεράσει
τις ΗΠΑ και θα καταστεί η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Ετσι, εάν τα
επεκτατικά δημοσιονομικά και νομισματικά μέτρα που έχει υιοθετήσει για
να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη αποδειχθούν ανεπαρκή, υπάρχει ο κίνδυνος να
παρουσιαστεί ανώμαλη προσγείωση στην οικονομία της, που θα έχει
δυσμενείς επιπτώσεις στους κύριους εμπορικούς εταίρους της, όπως για
παράδειγμα η Ευρώπη και οι ΗΠΑ, φυσικά και στην παγκόσμια οικονομία.
Πηγή: Τα Νέα
Δημοσιεύτηκε στις 25/10/2012
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire