Ο Σουρής γεμάτος οργή για το βομβαρδισμό των επαναστατών στο Ακρωτήρι από τους Ευρωπαίους
Το σημερινό μας κείμενο έχει σχέση με το αφιέρωμα για το βομβαρδισμό του επαναστατικού στρατοπέδου του Ακρωτηρίου και της ελληνικής Σημαίας, στις 9 Φεβρουαρίου 1897, που παρουσιάζομε στις προηγούμενες σελίδες. Είναι ένα από τα πολλά κείμενα που αφιέρωσε ο Γεώργιος Σουρής στον «Ρωμηό» του, λίγες ημέρες μετά τα δραματικά γεγονότα, τα οποία βεβαίως επεκτάθηκαν και στην υπόλοιπη Κρήτη.
Ο Σουρής, στο φύλλο της 15ης Φεβρουαρίου, έγραψε ένα πραγματικά οργισμένο στιχούργημα για την πρωτοφανή επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων. Όλη η ύλη του «Ρωμηού» εκείνης της ημέρας ήταν αφιερωμένη στα δραματικά γεγονότα. Στην πρώτη σελίδα είχε ένα μικρό κείμενο, για τους Έλληνες στρατιώτες οι οποίοι βρίσκονταν στην Κρήτη και παράλληλα ετοιμάζονταν για το πόλεμο με την Τουρκία, που φαινόταν να έρχεται. Το μικρό αυτό ποίημα, το οποίο δημοσιεύομε στο τέλος του αφιερώματος του Σουρή για την Κρήτη, είχε τον τίτλο «Ρίχτε δάφνης κλαδιά / ’στου Στρατού τα παιδιά». Και όλη η υπόλοιπη εφημερίδα έβγαζε την οργή του Σουρή για το βομβαρδισμό από τους Ευρωπαίους. Ο περίφημος ποιητής στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιούσε τον ένα από τους δύο ήρωές του, τον Φασουλή για να εκφράσει το θυμό του. «Προς τας Δυνάμεις μετά χολής / ο διωγμένος ο Φασουλής», επιγραφόταν το στιχούργημα για το βομβαρδισμό στο Ακρωτήρι.
Έτσι σας θέλω… μπράβο σας, γενναίοι Ταρταρίνοι,
εκείνον τον βομβαρδισμόν καθένας θα τον κρίνη
ως αληθούς πολιτισμού κατόρθωμα γιγάντειον,
κι’ εκείνο το παληόσκυλο, που βόσκει στο Βυζάντιον.
τους Καίσαρας της Δύσεως θα τους χειροκροτήση
κι’ ανδραγαθίας τρόπαια μες’ στο Γιλδίζ θα στήση
έγραφε χαρακτηριστικά ο οργισμένος Σουρής. Αυτή την οργή του θα την εκφράσει σ’ όλο το έμμετρο κείμενό του, το οποίο αναδημοσιεύομε στη συνέχεια ολόκληρο. Αξίζει όμως να παραθέσομε κι εδώ δύο ακόμη τμήματα, του πραγματικά εξοργισμένου ποιητή, ο οποίος με πολύ ξεκάθαρο τρόπο προσδιορίζει τις μεγάλες δυνάμεις ως υπηρέτες του σουλτάνου. Στο δεύτερο, μάλιστα, εμφανίζεται και η… αθυροστομία της έκφρασής του, που συχνά διέκρινε κείμενά του.
Γράφει, λοιπόν:
Ευρώπη, που βομβάρδισες την πολεμάρχα Κρήτη,
τρέξε και στήσε τον σταυρό ’στον τάφο του Προφήτη,
και το βρακί της Φατουμάς να κυματίζη τώρα
’στα τρομερά σου τρίκροτα και ’στα θωτακοφόρα.
Και παρακάτω:
Δόξα νάχη κι’ ο Σουλτάνος,
τόνομα του προσκυνώ,
κάθε της Ευρώπης κράνος
σκύβει ’μπρος του ταπεινό.
__
Σκύφτε, Φράγκοι παλληκάρια,
’στην Μεγαλειότητά του,
και ’στ’ αυτιά σας κρεμαστάρια
βάλτε τώρα ταπαυτά του.
Η εφημερίδα υπάρχει στο βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.
Πηγή:Πατρίς - Αλ. Α. Ανδρικάκης
Το σημερινό μας κείμενο έχει σχέση με το αφιέρωμα για το βομβαρδισμό του επαναστατικού στρατοπέδου του Ακρωτηρίου και της ελληνικής Σημαίας, στις 9 Φεβρουαρίου 1897, που παρουσιάζομε στις προηγούμενες σελίδες. Είναι ένα από τα πολλά κείμενα που αφιέρωσε ο Γεώργιος Σουρής στον «Ρωμηό» του, λίγες ημέρες μετά τα δραματικά γεγονότα, τα οποία βεβαίως επεκτάθηκαν και στην υπόλοιπη Κρήτη.
Ο Σουρής, στο φύλλο της 15ης Φεβρουαρίου, έγραψε ένα πραγματικά οργισμένο στιχούργημα για την πρωτοφανή επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων. Όλη η ύλη του «Ρωμηού» εκείνης της ημέρας ήταν αφιερωμένη στα δραματικά γεγονότα. Στην πρώτη σελίδα είχε ένα μικρό κείμενο, για τους Έλληνες στρατιώτες οι οποίοι βρίσκονταν στην Κρήτη και παράλληλα ετοιμάζονταν για το πόλεμο με την Τουρκία, που φαινόταν να έρχεται. Το μικρό αυτό ποίημα, το οποίο δημοσιεύομε στο τέλος του αφιερώματος του Σουρή για την Κρήτη, είχε τον τίτλο «Ρίχτε δάφνης κλαδιά / ’στου Στρατού τα παιδιά». Και όλη η υπόλοιπη εφημερίδα έβγαζε την οργή του Σουρή για το βομβαρδισμό από τους Ευρωπαίους. Ο περίφημος ποιητής στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιούσε τον ένα από τους δύο ήρωές του, τον Φασουλή για να εκφράσει το θυμό του. «Προς τας Δυνάμεις μετά χολής / ο διωγμένος ο Φασουλής», επιγραφόταν το στιχούργημα για το βομβαρδισμό στο Ακρωτήρι.
Έτσι σας θέλω… μπράβο σας, γενναίοι Ταρταρίνοι,
εκείνον τον βομβαρδισμόν καθένας θα τον κρίνη
ως αληθούς πολιτισμού κατόρθωμα γιγάντειον,
κι’ εκείνο το παληόσκυλο, που βόσκει στο Βυζάντιον.
τους Καίσαρας της Δύσεως θα τους χειροκροτήση
κι’ ανδραγαθίας τρόπαια μες’ στο Γιλδίζ θα στήση
έγραφε χαρακτηριστικά ο οργισμένος Σουρής. Αυτή την οργή του θα την εκφράσει σ’ όλο το έμμετρο κείμενό του, το οποίο αναδημοσιεύομε στη συνέχεια ολόκληρο. Αξίζει όμως να παραθέσομε κι εδώ δύο ακόμη τμήματα, του πραγματικά εξοργισμένου ποιητή, ο οποίος με πολύ ξεκάθαρο τρόπο προσδιορίζει τις μεγάλες δυνάμεις ως υπηρέτες του σουλτάνου. Στο δεύτερο, μάλιστα, εμφανίζεται και η… αθυροστομία της έκφρασής του, που συχνά διέκρινε κείμενά του.
Γράφει, λοιπόν:
Ευρώπη, που βομβάρδισες την πολεμάρχα Κρήτη,
τρέξε και στήσε τον σταυρό ’στον τάφο του Προφήτη,
και το βρακί της Φατουμάς να κυματίζη τώρα
’στα τρομερά σου τρίκροτα και ’στα θωτακοφόρα.
Και παρακάτω:
Δόξα νάχη κι’ ο Σουλτάνος,
τόνομα του προσκυνώ,
κάθε της Ευρώπης κράνος
σκύβει ’μπρος του ταπεινό.
__
Σκύφτε, Φράγκοι παλληκάρια,
’στην Μεγαλειότητά του,
και ’στ’ αυτιά σας κρεμαστάρια
βάλτε τώρα ταπαυτά του.
Η εφημερίδα υπάρχει στο βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων.
Πηγή:Πατρίς - Αλ. Α. Ανδρικάκης
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire