ΓΝΩΡΙΜΙΑ - ΕΠΑΦΗ

Το ιστολόγιο Πενταλιά πήρε το όνομα
από το όμορφο και ομώνυμο χωριό της Κύπρου.
Για την επικοινωνία μαζί μας
είναι στη διάθεσή σας το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο:
pentalia74@gmail.com

samedi 5 février 2011

Μια χώρα, μέλος του ΟΗΕ και υποψήφια στην Ε.Ε. κατέχει με στρατό εδάφη άλλης χώρας

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
Τα μυαλά μας πάνω από τα κεφάλια μας
Του Άριστου Μιχαηλίδη
Φωτογραφία
ΜΑ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ,δεν θα μπορούσε να μας το πει πιο καθαρά ο άνθρωπος. Τι άλλο να μας πει για να καταλάβουμε ότι αυτοκαταστρεφόμαστε όταν εμείς οι ίδιοι, ο Πρόεδρός μας και οι πολιτικοί μας και η ψευτοδιανόησή μας, διαμηνύουν ότι ο Ερντογάν θέλει λύση και ότι θα αφήσει τους Τουρκοκύπριους να αποφασίσουν για το μέλλον τους, φτάνει να πεισθούν οι ξεροκέφαλοι Ελληνοκύπριοι και ο εθνικισμός τους, που αναβιώνει.
Το ξέσπασμα του Τούρκου Πρωθυπουργού εναντίον των Τουρκοκυπρίων για τις διαδηλώσεις τους, είναι το αποκορύφωμα: «Λένε να φύγει η Τουρκία. Ποιος είσαι ρε φίλε; Έχω νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες εγώ εκεί... Έχω στρατηγικό ενδιαφέρον…». Ή, όπως αλλιώς το λέει το δόγμα Νταβούτογλου: «η Τουρκία είναι υποχρεωμένη από στρατηγική άποψη να ενδιαφέρεται για την Κύπρο πέραν του ανθρώπινου παράγοντα». Πέραν του ανθρώπινου παράγοντα, λοιπόν, όσο συνεχίζεται η βαναυσότητα της κατοχής, οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόκειται να δουν χαΐρι. Η μισή Κύπρος στην αγκαλιά της Ευρώπης και η άλλη μισή στην αγκαλιά της Τουρκίας, είναι ένα σχήμα, που ασφαλώς δεν εξυπηρετεί την πρόοδο των Τουρκοκυπρίων. Αλλά αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να απασχολεί τους Τουρκοκύπριους και την ηγεσία τους και μακάρι οι τελευταίες διαδηλώσεις να είναι μήνυμα ότι άρχισε να τους απασχολεί.
Όπως έπρεπε να τους απασχολεί τόσα χρόνια, που αποφάσιζαν με υπουλότητα και υστεροβουλία να δέσουν τη μοίρα τους με την κατοχική δύναμη, που αιματοκύλισε την πατρίδα τους, δολοφόνησε και προσφυγοποίησε τους συμπατριώτες τους και έχει τους ίδιους ως εξαγορασμένους υπαλλήλους και υποτακτικούς, που ζουν με τα μηνιαία της εμβάσματα, για να μπορεί να τους λέει:
σκασμός, δεν δικαιούστε να αντιδράτε.
Εμείς όμως τι κάνουμε; Ο ίδιος ο Τούρκος Πρωθυπουργός, αυτός ο καλοσυνάτος κύριος, που τόσο αγαπήθηκε από την ελίτ των Ελληνοκυπρίων (πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς) δηλώνει ότι έχει στρατηγικό ενδιαφέρον στην Κύπρο και ούτε οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν δικαίωμα να του πουν να φύγει, αλλά η ελληνοκυπριακή ηγεσία καταφέρνει να πείθει όλο τον κόσμο ότι το πρόβλημά μας είναι ψυχολογικό και αν καταφέρουν οι δυο κοινότητες να συνεννοηθούν, τότε το Κυπριακό θα λυθεί μονομιάς.
«Δεν αμφιβάλλω ότι ο Πρόεδρος Γκιουλ κι ο Πρωθυπουργός Ερντογάν θέλουν λύση του Κυπριακού», έλεγε στο γνωστό πια Βrookings, στις 28/9/2010, ο Πρόεδρος Χριστόφιας. «Μπορούμε να λύσουμε το Κυπριακό με τον κ. Ερντογάν» (Χριστόφιας, 7.1.11) αν δεχθεί «χωρίς όρους» να φάνε μαζί ψάρι στο Βόσπορο. Και σε μια επανάληψη του εαυτού του, διερωτάτο (9/12/2010) «εάν επαναφέραμε τα μυαλά μας στο κεφάλι μας», αφού εμείς φταίμε για όλα τα κακά μας και αφού δεν αμφιβάλλει ότι ο Ερντογάν θέλει λύση. Τώρα, λοιπόν, που ο ίδιος ο Τούρκος Πρωθυπουργός δηλώνει με τόσο θράσος ότι δεν τον ενδιαφέρουν οι Τουρκοκύπριοι και ότι η όποια διευθέτηση θα είναι αυτή, που θα εξυπηρετεί το «στρατηγικό ενδιαφέρον» της Τουρκίας, θα μπορούσε ο ηγέτης μας να αφήσει κατά μέρος την ψυχολογία, τα υποκριτικά μομέντουμ και τα μυαλά των Ελληνοκυπρίων και να διαμηνύσει στη διεθνή κοινότητα την αλήθεια; Ότι μια χώρα, μέλος του ΟΗΕ και υποψήφια στην Ε.Ε. κατέχει με στρατό εδάφη άλλης χώρας, επειδή θεωρεί ότι τα εδάφη αυτής της χώρας εξυπηρετούν το νεοθωμανισμό της. Και ότι, κι άλλες χώρες έχουν στρατηγικά συμφέροντα σε ξένα εδάφη (η Βουλγαρία στην Ελλάδα, η Ολλανδία στο Βέλγιο, η Γερμανία στην Πολωνία…) αλλά, που να πάρει και να σηκώσει, καμιά δεν κατέχει με στρατό τα εδάφη άλλης χώρας.
aristosm@phileleftheros.com

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire