Επανέρχεται σε χειρότερη εκδοχή το σχέδιο Ανάν

ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ

Διέξοδος με απεγκλωβισμό

Του Κώστα Βενιζέλου

ΜΕΤΑαπό τρία σχεδόν χρόνια νέας διαδικασίας στο Κυπριακό, η οποία συνδέθηκε και με «νέα πολιτική προσέγγιση στο εθνικό πρόβλημα», είναι πρόδηλο πως βρισκόμαστε στο παρά πέντε πριν να τεθούν ενώπιόν μας σκληρά και αδυσώπητα διλήμματα. Η τελευταία έκθεση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, επιβεβαιώνει την αποτυχία της πολιτικής του «καλού παιδιού». Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν, υπό την έννοια πως οτιδήποτε θέλαμε να αποφύγουμε -εάν τελικά το ήθελαν- θα το αντιμετωπίσουμε σύντομα. Επιδιαιτησία, προσπάθειες επιβολής και ένα πλαίσιο το οποίο σε γενικές γραμμές θα παραπέμπει στο σχέδιο Ανάν. Μια διαδρομή τριών χρόνων, για να καταλήξει σε αυτό που αποφεύχθηκε, διά των πολιτών πρωτίστως, το 2004. Θα παρουσιασθεί και σε χειρότερη ενδεχομένως εκδοχή.

Η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Η πάλαι ποτέ «κυπριακής ιδιοκτησίας διαδικασία», εξουδετερώθηκε από τη διαχείριση που έκανε η τουρκική πλευρά, έχοντας και τη στήριξη της ομάδας Κυπριακού των Ηνωμένων Εθνών. Δεν μπορούσε άλλωστε να περπατήσει μια τέτοια διαδικασία, εκτός από επικοινωνιακά. Την Τουρκία κρυπτόμενη -όπως τόσα χρόνια- να δίνει εντολές στον εγκάθετό της και η διεθνής κοινότητα να χαριεντίζεται «για την κυπριακής ιδιοκτησίας διαδικασία»...
Σήμερα, η Γραμματεία του Διεθνούς Οργανισμού με πρωταγωνιστές τους Πάσκο - Ντάουνερ και με την υποστήριξη των εν δυνάμει μεσολαβητών, προχωρεί στην εκπλήρωση των σχεδιασμών της, που εξαρχής είχε θέσει σε εφαρμογή. Μόνο στη Λευκωσία δεν ήθελαν να πιστέψουν πως προς τα εκεί εκινείτο η διαδικασία.
Βρισκόμαστε στο παρά πέντε νέων εξελίξεων με φόντο την κατάληξη της διαδικασίας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (με επιβολή πλαισίου συμφωνίας ή οριστικό αδιέξοδο και έξοδο του ΟΗΕ από το πρόβλημα, δηλαδή διχοτόμηση). Εάν η αντιμετώπιση των επερχομένων εξελίξεων δεν έχουν το στοιχείο του εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού, τότε υπάρχει δυνατότητα απεμπλοκής. Υπάρχει δυνατότητα απεγκλωβισμού. Χωρίς άτσαλες κινήσεις, αλλά με τη διαμόρφωση ενός σχεδιασμού, ο οποίος θα περιλαμβάνει πρωτοβουλίες και προτάσεις που θα προσφέρουν διεξόδους. Σε αυτές τις κινήσεις, επειδή πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να φορτωθούμε ευθύνες, πρέπει να βρούμε εκ προοιμίου στηρίγματα, εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (κυρίως όμως στην Ε.Ε.), εντός και εκτός των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Στην πολιτική, το κόστος μιας επιλογής όσο μεγάλο και να είναι πρέπει να σταθμίζεται καλά. Στην περίπτωσή μας, το κόστος στο τέλος της διαδρομής αυτής θα είναι μεγαλύτερο εάν δεν γίνει τώρα κίνηση απεγκλωβισμού.
Χρειάζεται μια τακτική ελεγχόμενου ρίσκου σήμερα, παρά να φορτωθούμε ένα ανυπολόγιστο κόστος σε μερικούς μήνες, όταν οι Πάσκο - Ντάουνερ και οι συνήθεις ύποπτοι βάλουν την τελευταία πινελιά.