Κύπρος - Καλοί και κακοί σφετεριστές

Κώστας Βενιζέλος

Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ κίνηση να επιστρέψει σε ιδρύματα των μειονοτήτων ακίνητά τους, που εδώ και δεκαετίες είχαν περάσει σε χέρια τρίτων, θα κριθεί στην πράξη. Κυρίως εάν υλοποιηθεί και δεν χαθεί σε δικαστικές εφέσεις ή σε δαιδαλώδεις γραφειοκρατικές διαδικασίες. Η Άγκυρα πρέπει να γνωρίζει πως τέτοιες κινήσεις, που δημιουργούν εντυπώσεις, προσθέτουν στη «δημοκρατική» της εικόνα, προσφέρουν άλλοθι στους κομισάριους στις Βρυξέλλες, για να ζητήσουν σωσίβια για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Αυτό συνιστά και το πρώτιστο μέλημα της Άγκυρας, που επενδύει στην εικόνα της, χωρίς να αλλάζει επί της ουσίας πολιτική και σχεδιασμούς.

Τέτοιες κινήσεις, εκ των πραγμάτων, δημιουργούν και προηγούμενο. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, ο Ερντογάν να προωθεί μια τέτοια πράξη και να μην γνωρίζει πως αγγίζει και το περιουσιακό στην Κύπρο. Στην Τουρκία υποτίθεται ότι η κυβέρνηση προστάτευσε με την εξαγγελία της αυτή τις περιουσίες των μειονοτήτων, ενώ στην Κύπρο επιχειρεί διά των συνομιλιών να νομιμοποιήσει τον σφετερισμό.
Η απάντηση της Άγκυρας σε αυτό το επιχείρημα είναι απόλυτα προβλεπτή. «Κάθε περίπτωση είναι και διαφορετική». Στην περίπτωση της Κύπρου, η συζήτηση διεξάγεται στη βάση της λογικής της διζωνικότητας, ως του μοντέλου της λύσης. Η τουρκική λογική υποστηρίζει ότι για να υπάρχει τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, πρέπει οι περιουσίες (η πλειοψηφία τους) να ανήκουν στους Τ/κ. Η απόφαση Ερντογάν, θα υποδειχθεί από την Άγκυρα, δεν επηρεάζει το κράτος, δεν επηρεάζει «εσωτερικές ισορροπίες», είναι εν πολλοίς μια διοικητική πράξη.
Όσο οι συνομιλίες στο Κυπριακό διεξάγονται στη λογική της επιβεβαίωσης των αποτελεσμάτων της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής, οι συζητήσεις κινούνται στη βάση πως «εκ των πραγμάτων θα υπάρχουν και αποστερήσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων». Κοντολογίς, «άλλο στην Τουρκία κι άλλο στην Κύπρο». Άλλωστε, θα σπεύσουν να αναφέρουν οι Τούρκοι και οι εν δυνάμει μεσολαβητές, ότι η διζωνικότητα, η λειτουργία δυο συνιστώντων κρατών αποτελούν «κεκτημένο» της διαδικασίας. Από τη στιγμή κατά την οποία στο μυαλό κάποιων (και εντός Κύπρου) η αδικία και η προσαρμογή στα κατοχικά δεδομένα θεωρούνται «παράγωγο δίκαιο» και αποτελούν οριστικό κεκτημένο της διαπραγματευτικής διαδικασίας, η Άγκυρα θα παίζει ανενόχλητη παιχνίδια εντυπώσεων και μη, που δεν θα ισχύουν στη δική μας περίπτωση.
Σημ:30 Αυγούστου σήμερα. Η δολοφονία του Δώρου Λοΐζου επιβεβαίωσε πως οι καλοί, οι καλύτεροι φεύγουν νωρίς. Δολοφονούνται για να μην αλλάξουν τον κόσμο. Για να παραμείνει ο κόσμος έρμαιο των μέτριων, των τυχάρπαστων και των καρεκλοκένταυρων…

Πηγή: Ο Φιλελεύθερος
Δημοσιεύτηκε στις 30/08/2011