Οι σύμμαχοι και τα... δύσκολα

Γ. Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ 

Η Τουρκία άνοιξε και συνέδεσε μεταξύ τους τρία μέτωπα στην Ανατολική Μεσόγειο: αμφισβητεί τις κυπριακές ενεργειακές έρευνες υπό την προστασία της Ελλάδας, του Ισραήλ και των ΗΠΑ, εκφράζεται με πρωτοφανή επιθετικότητα έναντι του Ισραήλ με αφορμές όπως η υπόθεση του «Μαβί Μαρμαρά» και επιχειρεί με κάθε μέσο να καπελώσει την παλαιστινιακή πρωτοβουλία για αναγνώριση κράτους στον ΟΗΕ, κάτι που συνιστά μέγα ζήτημα για το Τελ Αβίβ.

Το Ισραήλ δεν επιθυμεί με κανέναν τρόπο να δει μια τέτοια απόφαση να βγαίνει την επόμενη εβδομάδα από τη Γενική Συνέλευση, θεωρώντας ότι θα του δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στα διεθνή φόρουμ, και τελικά θα ανατινάξει τις απευθείας συνομιλίες. Τη θέση αυτή στηρίζει προσωπικά ο αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Η ΕΕ δεν έχει καταφέρει ακόμη να διαμορφώσει ενιαία στάση. Πάντως, ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών Φρατίνι ζήτησε από τους Παλαιστινίους να μην προχωρήσουν στο αίτημα, γιατί το κλίμα θα επιδεινωθεί δραματικά, πρώτα απ΄ όλα για τους ίδιους.

Ωστόσο η Τουρκία τραβά στα άκρα εφ΄ όλης της ύλης. Αδυνατώντας να οχλήσει την κυπριακή πλατφόρμα, ήδη ανακοίνωσε ότι θα κάνει και η ίδια έρευνες γύρω από το Καστελόριζο με τη συνεργασία Νορβηγών. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον απαντά στις κυπριακές και ισραηλινές έρευνες, αλλά επιχειρεί και να «κόψει» de facto τη διασύνδεση της κυπριακής με την ελληνική (όταν αυτή ανακηρυχθεί) ΑΟΖ, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς εκτιμάται ότι η περιοχή βρίθει ενεργειακών πόρων στους οποίους η Αγκυρα δεν έχει νόμιμη πρόσβαση. Η συνολική τουρκική στάση φαίνεται να οδηγεί στην ενεργοποίηση των στρατιωτικών συμφωνιών Ελλάδας- Ισραήλ. Το κρίσιμο ερώτημα αφορά τη στάση των ΗΠΑ, οι οποίες θα στηρίξουν και την Κύπρο και το Ισραήλ. Αν οι Τούρκοι όμως προκαλέσουν ένταση στην Ελλάδα; Το ερώτημα παραμένει ακόμη ανοικτό.

Σε μια συμμαχία τα μέλη της οφείλουν να στηρίζουν αλλήλους στα δύσκολα.

Η Ελλάδα περιμένει από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ να τη στηρίξουν στο ζήτημα του Καστελόριζου, αλλά και η ίδια πρέπει, έστω και την τελευταία κρίσιμη ώρα, να στηρίξει, όσο μπορεί, τις συμμάχους της μεθαύριο στα Ηνωμένα Εθνη. Πώς; Στη «γραμμή Φρατίνι»: να επιχειρήσει να πείσει τόσο τους εταίρους μας στην ΕΕ όσο, κυρίως, και τους ίδιους του Παλαιστινίους ότι από τη δυναμική που έχει ήδη δημιουργηθεί γύρω από το θέμα εξαρτώνται πλέον πολύ ευρύτερα ζητήματα. Και ότι, τελικά, η απόσυρση του θέματος αυτή τη στιγμή συνιστά κέρδος και για τους ίδιους. Και φυσικά να πάρει η ίδια θέση στην ψηφοφορία.

Με την Αγκυρα να δείχνει τα δόντια της, αυτή τη στιγμή, θέλουμε όσο ποτέ Ισραηλινούς και Αμερικανούς στο πλευρό μας. Το ίδιο όμως μας θέλουν και αυτοί.

Πηγή: Το Βήμα
Δημοσιεύτηκε στις 18/09/2011