Οι Σταυράκηδες που κυβερνούν την Κύπρο

Αντιστάσεις

Η πολιτική Σταυράκη για την οικονομία χωρίς καμία απολογία

  Σάββας Ιακωβίδης

Γιατί ένας τέως υπουργός Οικονομικών γράφει ένα βιβλίο; Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι κάτι σοβαρό έχει να πει για την οικονομία και την κρίση που τη μαστίζει και, άρα, θέλει να προτείνει λύσεις. Κάποιος άλλος θα πει ότι επιχειρεί να δικαιολογήσει το έργο του.
Και κάποιος… εξωγήινος, διαβάζοντας το βιβλίο του Χαρίλαου Σταυράκη, με τίτλο: «Οικονομία στην πολιτική και πολιτική στην οικονομία» (που είχε την καλοσύνη να μου αποστείλει), θα αναφωνούσε, έμπλεος χαρίεσσας έκπληξης: «Μα, αυτός είναι ο καλύτερος υπουργός Οικονομικών που είχε ποτέ η Κύπρος»!
Εδώ, όμως, δεν ζουν εξωγήινοι αλλά πολίτες, που υποφέρουν καθημερινά στο πετσί τους από την ολέθρια οικονομική πολιτική Χριστόφια-Σταυράκη, με την υποστήριξη ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ, για αρκετό διάστημα και με την επικουρία του ΑΚΕΛ. Γιατί, λοιπόν, ο Χαρ. Σταυράκης έγραψε αυτό το βιβλίο, έξι μήνες μετά την αποχώρησή του;
Κάποιος κακεντρεχής θα ισχυριζόταν ότι, με όσα γράφει, με όσα παραλείπει και με τις ασυγκράτητες επιδαψιλεύσεις του προς τον πρόεδρο Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, προλειαίνει το έδαφος για τον διορισμό του στη θέση του νέου Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας.

Δεν θα θητεύσουμε σε τέτοιες θεωρίες Σταυράκειας… συνωμοσίας. Όμως, απορούμε: Ένας απόφοιτος δύο Πανεπιστημίων, του Κέιμπριτζ και του Χάρβαρντ, με πρωτιές και διακρίσεις, πώς καταδέχτηκε να εκδώσει αυτό το βιβλίο;
Κατά την άποψή μας είναι ένα εγχείρημα κατώτερο της μορφώσεως και της θέσης του ως τέως υπουργού Οικονομικών. Όποιος το διαβάσει θα διαπιστώσει ότι κινείται μεταξύ προσωπικών και αδιάφορων για μας ενθυμημάτων, κοσμικού και πολιτικού-κομματικού σχολίου, ακόμα και διαφήμισης γνωστού «μπαρ», όπου ο Χαρ. Σταυράκης συνήθιζε να συχνάζει, και στο οποίο μετέβη και ο Πρόεδρος του Ισραήλ, γράφει.
Το βιβλίο είναι μια καταφανής προσπάθεια να αιτιολογήσει την υπουργία του και, δι' αυτής την οικονομική πολιτική Χριστόφια. Θα επιμείνουμε σε αυτά κυρίως που παραλείπει και όχι σε αυτά για τα οποία καυχιέται ότι, «για πρώτη φορά» αυτός και η κυβέρνηση Χριστόφια αποφάσισαν ή υλοποίησαν. Ο Σταυράκης διακήρυξε (4/3/2008) ότι θα έκανε την Κύπρο «Σιγκαπούρη της Μ. Ανατολής». Πότε θα… γίνει; Ισχυρίστηκε (20/1/2009) ότι θα είχαμε «μεγαλύτερη ανάπτυξη και λιγότερη ανεργία».
Ο πρόεδρος Χριστόφιας κόμπαζε (9/12/2010) ότι «φτηνά τη γλιτώνουμε (την κρίση) με πολύ μικρές επιπτώσεις πάνω στον κόσμο. Πολύ μικρές». Ποιοι ζούσαν στον… κόσμο τους; Ο Πρόεδρος και ο υπουργός Οικονομικών που, εύχαρις δήλωνε (22/12/2010): Το έλλειμμα πάει κάτω, ο ρυθμός ανάπτυξης αυξάνεται, βγήκαμε από την ύφεση… Και πότε; Όταν η ανεργία κάλπαζε προς ύψη ουρανοφόρα και η οικονομία δεινοπαθούσε από τις ανεπάρκειες της κυβέρνησης.
Είμαστε αλώβητοι, καυχήθηκε ο Πρόεδρος. Κερδίσαμε το στοίχημα, ήταν η ουρανομήκης δήλωση Σταυράκη, αλλά, στις 3/12/2012 ο διάδοχός του, Κ. Καζαμίας, άστραφτε ηχηρό χαστούκι και στους δύο: «Ατυχώς, κάποιοι από εμάς ένιωθαν ότι δεν θα επηρεαστούμε». Να πούμε ότι ο Σταυράκης έκανε γαργάρα το μέγα θέμα του χρυσού; Ότι περίπαιζε τους πολίτες για την δήθεν μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων;
Ότι φαίνεται να μη λέγει την αλήθεια για την πώληση του ΧΑΚ; Ή για τη σύγκρουσή του με τον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας; Μήπως για την ολέθρια παροχολογία; Ή ότι αποδίδει την κρίση κυρίως στα ελληνικά ομόλογα και στον τραπεζικό τομέα; Για να φτάσει η οικονομία στο σημερινό κατάντημα δεν ευθύνονται μόνο εξωγενείς παράγοντες, φταίει και η πολιτική Χριστόφια-Σταυράκη. Δεν διείδαμε καμία πρόθεση Σταυράκη να απολογηθεί για όσα εκ των υστέρων παραδέχεται ότι διαφωνούσε αλλά «σεβόταν την πολιτική της κυβέρνησης».