Μιχάλης Ιγνατίου

Θα περίμενε κανείς ότι τον Οκτώβριο του 2009, μετά δηλαδή τη διαπίστωση για την οξύτατη οικονομική κρίση στην οποία οδηγούνταν η Ελλάδα, η τότε κυβέρνηση θα προχωρούσε τάχιστα σε συμφωνίες για έρευνες, γεωτρήσεις και εξορύξεις, ειδικά στη νότια Κρήτη και στο Καστελόριζο, όπου οι πλείστοι ειδικοί πιστεύουν ότι κρύβεται «αμύθητος θησαυρός». Ο προηγούμενος πρωθυπουργός αποχώρησε ηττημένος σε όλα τα μέτωπα, η Ελλάδα απέκτησε καινούργιο, ο οποίος έχει την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Μέχρι σήμερα έγιναν ελάχιστα στο μείζον αυτό ζήτημα.
Ο λαλίστατος υφυπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης, για τον οποίον πιστεύαμε πως είναι διαφορετικός από τους άλλους, παρουσίασε περίεργες ιδέες, ειδικά για την περίπτωση του Καστελόριζου, αλλά προβλημάτισε περισσότερο η ανακοίνωσή του ότι μέσα στο επόμενο εξάμηνο θα προκηρυχθούν νέοι διαγωνισμοί με τη διαδικασία της «ανοιχτής πόρτας» για έρευνες υδρογονανθράκων σε 15 χερσαίες περιοχές της Ελλάδας.

Προφανώς, ο κ. Μανιάτης έχει μπερδέψει το μείζον θέμα των ερευνών με τον διαγωνισμό για προσλήψεις στο Δημόσιο, διότι δεν εξηγείται διαφορετικά η απόφαση αυτή, που αυτόματα δίνει το δικαίωμα σε χώρες όπως είναι η Τουρκία να επιχειρήσουν να κερδίσουν τους διαγωνισμούς που θα προκηρύξει η ελληνική κυβέρνηση. Η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος, βρίσκεται σε μια γειτονιά στην οποία έχουν στρατηγικά συμφέροντα οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Ε.Ε. Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ και η Τουρκία έχουν ξεκινήσει έναν επικίνδυνο ανταγωνισμό για τον έλεγχο της Μεσογείου, διότι με τον τρόπο αυτόν αυξάνουν την αξία τους, την οποία χρησιμοποιούν στις σχέσεις τους με τις υπερδυνάμεις.
Η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία μεταξύ των «δίκαιων διαδικασιών», που προφανώς επικαλείται ο κ. Μανιάτης, και του εθνικού της συμφέροντος, επέλεξε το δεύτερο. Προχώρησε σε συμμαχία με εταιρείες από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, και αυτή η σοφή και έξυπνη κίνηση της προσέφερε το πλεονέκτημα να ολοκληρώσει γρήγορα και με επιτυχία τις έρευνες.