Ελληνικές ιδιαιτερότητες...

Η δικαιοσύνη του 20%

Του Στέφανου Τζανάκη

Τελικά, όλα μπορούν να γίνουν σε αυτό τον τόπο αν προσπεράσουμε την έννοια της δικαιοσύνης. Να, πάρτε για παράδειγμα την υπόθεση της αλλαγής στη φορολόγηση των εισοδημάτων από ενοίκια...

Οπως είναι γνωστό, λόγω της κρίσης τα ενοίκια έχουν πέσει γενικώς. Αρα, έχουν πέσει και τα εισοδήματα εκείνων που διαθέτουν αρκετά ακίνητα και τα προσφέρουν προς ενοικίαση. Είναι λοιπόν μια αναξιοπαθούσα ομάδα, την οποία θέλησαν - και προσέξτε, μόνο αυτή - να στηρίξουν μέσω της φορολογίας!

Τι κάνει λοιπόν η κυβέρνηση; Τα εισοδήματα από ενοίκια θα φορολογούνται «αυτοτελώς» με συντελεστή 20%. Τι γινόταν έως τώρα; Το λογικό, τα χρήματα από τα ενοίκια είναι εισόδημα για τον ιδιοκτήτη. Εμπαιναν λοιπόν στην κλίμακα της φορολογίας εισοδήματος και έφταναν να φορολογούνται με συντελεστή έως και 45%.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι άνθρωποι με πολλά ακίνητα - άρα, κατά τεκμήριο και με μεγάλα εισοδήματα - θα γλιτώσουν σημαντικό μέρος από τους φόρους που τους αναλογούν. Πολίτες που έχουν μεγαλύτερες δυνατότητες να επιβιώσουν της κρίσης αντιμετωπίζονται ελαστικότερα από τον μισθοσυντήρητο!

Τα βάρη

Μήπως η κυβέρνηση το κάνει προσδοκώντας ότι θα μειωθεί η διάθεση ορισμένων να μη δηλώνουν τα ενοίκια που εισπράττουν; Τότε, όμως, γιατί δεν κάνει το ίδιο και με άλλες κατηγορίες φορολογουμένων, οι οποίοι έχουν τις ίδιες δυνατότητες φοροδιαφυγής;

Ας σημειωθεί ότι η προηγούμενη κυβέρνηση, συνέχεια της οποίας είναι η σημερινή, είχε καταργήσει την αυτοτελή φορολόγηση, δηλαδή το προνόμιο ορισμένων εισοδηματιών να πληρώνουν λιγότερους φόρους από τον μέσο μισθωτό. Τώρα, το μέτρο επανέρχεται - και η αδικία χτυπάει κόκκινο!

Πρέπει να αντιληφθούν οι κυβερνώντες ότι τα μέτρα που έχουν ψηφίσει είναι προκλητικά άδικα για την ελληνική κοινωνία. Και ο μόνος τρόπος για να εφαρμοστούν χωρίς μεγάλες εντάσεις είναι να πεισθούν οι πολίτες ότι τα βάρη καλούνται να τα σηκώσουν όλοι, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Και όχι ανάλογα με τα προνόμιά τους.